Echo grupy

 

A TERAZ JUŻ CZAS ZAPROSIĆ WSZYSTKICH WAS

NA ZASŁUŻONY ODPOCZYNEK

W LASACH, W GÓRACH, NAD MORZEM,

NAD JEZIORAMI, NA WEDRÓWKI Z PLECAKAMI.

WSZYSTKIM DZIECIOM I ICH RODZICOM

ŻYCZYMY BEZPIECZNYCH WAKACJI

PEŁNYCH SŁOŃCA I NIEZAPOMNIANYCH PRZYGÓD.

pani MARZENKA

pani ANETKA

pani BEATKA

 

TYDZIEŃ: WAKACJE

WTOREK (30.06.2020) – WESOŁE ZABAWY

„Siała baba mak” – Rodzic śpiewa/prezentuje dziecku tekst popularnej piosenki „Siała baba mak”. Następnie prosi dziecko o powtórzenie. Kiedy dziecko nauczy się tekstu, prosi, aby zaproponowało wykonanie tej piosenki w sposób smutny, wesoły, imitujący mowę góralską, jak krasnoludki, jak śpiewaczka operowa, jak śpiewak o tubalnym głosie.

„Dyrygent” – Rodzic jest dyrygentem, w ręku trzyma batut ę lub dyryguje dłonią. Dziecko śpiewa ulubioną piosenkę (np. Panie Janie). Kiedy dyrygent podnosi rękę, dziecko śpiewa głośniej, kiedy opuszcza – śpiewa ciszej. Kiedy dyrygent „rysuje” poziome fale  - dziecko śpiewa szybciej albo wolniej.

„Rymowanka” – Rodzic prezentuje dziecku krótką rymowankę, np. Deszczyk pada, słońce świeci, czarownica masło kleci. Na początku dziecko dzieli tekst na cztery części: Deszczyk pada/ słońce świeci/ czarownica/ masło kleci i stara się je jak najdokładniej wymówić. Każda część powinna być wymówiona na oddzielnym oddechu. Później dzieli tekst na dwie części: Deszczyk pada, słońce świeci/ czarownica masło kleci (dwa oddechy), a na końcu mówią wszystko łącznie na jednym oddechu. Oczywiście na początku tempo jest wolniejsze później się zwiększa. Jeśli ćwiczenie nie będzie sprawiało dziecku kłopotu, będzie prawidłowo gospodarować oddechem i wyraźnie wymawiać wszystkie słowa, można spróbować powiedzieć ten tekst dwukrotnie na jednym wydechu.

„Śpiewamy piosenki” – dziecko śpiewa ulubione piosenki oraz wykonuje do nich ruch.

PONIEDZIAŁEK (29.06.2020) – ZABAWY SŁUCHOWE

„Rymy” – Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat rymów. Wyjaśnia, że wyrazy rymujące się mają taką samą ostatnią sylabę.  Rodzic podaje kilka przykładów. Prosi dziecko aby utworzyło rym do słów:

kotek

lalka

misie

lato

las

domek

oko

pasta

brzuszek

mapa

gruszka

lody

rogi

„Kolorowe rytmy” – Rodzic przygotowuje papierowe kółka (można wykorzystać papierowe figury geometryczne), następnie układa rytm składający się z kilku kółek. Zaczyna od najprostszego układu z wszystkimi kółkami w tej samej odległości. Dziecko wyklaskuje ten rytm: kółko – klaśniecie, odstęp – pauza. Później rodzic zmienia układ, utrudnia rytm. Dziecko wyklaskuje nowe, trudniejsze rytmy. Następnie dziecko próbuje ułożyć swój rytm, samo go wyklaskuje, a następnie wyklaskuje go rodzic.

„Żmija w lesie” – Dziecko chodzi swobodnie po pokoju, który jest lasem, gdzie dziecko szuka grzybów i ogląda ptaki. Rodzic prosi, aby dziecko uważało na „żmije”. Kiedy usłyszy syczenie (dźwięk wydaje rodzic), wskakuje na umówione miejsce, gdzie „Żmija” go nie dosięgnie.

„Detektyw” – Zadaniem dziecka jest słuchać uważnie czytanych przez rodzica wyrazów. Jeśli usłyszy „sz” ma podnieś ręce i pomachać jak szumiące drzewa.

Rodzic czyta wyrazy:

samochód

szpilka

słońce

sukienka

szkatułka

szklanka

spadochron

szminka

słupek

spinka szpulka

szelki szmatka

stół

słonecznik

szmatka

szabla itd.

„Wyścig łódek” – Rodzic pokazuje dziecku jak można złożyć statek z papieru. Następnie organizuje wyścig. Rodzic z dzieckiem siedzą  przy stole na przeciwko siebie i dmuchają na łódeczki. Może to być spokojne przesuwanie z jednej strony na drugą albo rywalizacja, czyli przedmuchiwanie łódeczki na stronę rywala – tak, żeby łódeczka spadła po drugiej stronie stołu.

 

PIĄTEK (26.06.2020) – WAKACJE!

WIERSZ: „Lato wreszcie” -  Urszula Kozłowska

Już walizki w bagażniku,

Torba, plecak, pięć koszyków…

Czy na pewno wszystko mamy?!

Bo za chwilę wyjeżdżamy!

Tata już przy kierownicy,

Denerwuje się i krzyczy.

Szkoda przecież każdej chwili!

– Jedźmy w końcu, moi mili!

 

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

 

Wszyscy więc wsiadają prędko:

Dziadek Władek z wielką wędką,

Babcia z kotem, pies nasz, Ciapek,

Mama (niosąc stos kanapek),

Moja siostra z parasolką

I braciszek z deskorolką,

Potem ja z piłkami dwiema…

Lecz już dla mnie miejsca nie ma!

 

Lato, lato wreszcie,

Czy będziemy siedzieć w mieście?

 

Tata mówi: – Nie ma strachu,

Jeszcze miejsce jest na dachu.

Więc mi trochę zrzedła minka:

– Ja... na dachu? Ja… dziewczynka?

Tata tylko kręci głową: – Co za pomysł, daję słowo?!

Oj, córeczko moja mała,

Coś ty sobie ubzdurała?!

 

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

 

Już na dachu stos bagaży,

A ja uśmiech mam na twarzy.

Siedzę sobie obok mamy,

No i wreszcie wyjeżdżamy!

Słońce nam wskazuje drogę

– Już doczekać się nie mogę!

Wiem, że w dali na nas czeka

Las szumiący, łąka, rzeka…

 

Lato, lato wreszcie,

Nie będziemy siedzieć w mieście!

 

Pytania do wiersza:

O czym  jest wiersz?

Dokąd wyjeżdżają bohaterowie wiersza?

Co ze sobą zabierają?

Jaka była pora roku?

 

5-latki – karta pracy nr  4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a

           - czytanka

Dodatkowe zadania do wykonania w tym tygodniu:

Kodowanie

wyszukiwanie wyrazów

 

CZWARTEK (25.06.202) – KARTKA Z WAKACJI

„Mój przyjaciel” – rozmowa na temat przyjaciół. Próba określenia, kto to jest przyjaciel. Rodzic zadaje pytania naprowadzające:

Kogo nazywamy przyjacielem?

Czym przyjaciel różni się od kolegi?

Jak powinien się zachowywać przyjaciel?

Co to znaczy, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?

Kto z was ma przyjaciela?

Następnie rodzic prosi dziecko aby dokończyło zdanie: Mój przyjaciel jest…   - stara się dodać jak najwięcej określeń.

Praca plastyczna „Pozdrowienia z wakacji” – Dziecko rysuje widokówkę, następnie odwraca na drugą stronę i dyktuje rodzicowi pozdrowienia do zapisania. Rodzic pisze, następnie adresuje  - dziecko podaje swój adres zamieszkania ( utrwalenie adresu zamieszkania).

5-latki – karta pracy nr  3 i 3a

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a, 5 i 5a

ŚRODA (24.06.2020) – NAD WODĄ

„Słoneczny łańcuszek skojarzeń"- łańcuch skojarzeń. Dziecko siada naprzeciwko rodzica. Rodzic tłumaczy, że zabawa polega na tworzeniu łańcucha skojarzeń. Rodzic mówi słowo słońce i prosi, aby dziecko powiedziało słowo, które kojarzy się ze słońcem. Następnie rodzic wypowiada kolejne słowo związane z poprzednim. Do zabawy można wykorzystać słowa np.: słońce, lato. piasek, plaża, muszelka, góry, itd.)

„Plażowe zagadki” – Rodzic chowa pod materiałem lub apaszką  różne przedmioty (mogą być przedmioty zabierane na plażę). Wyjaśnia na czym będzie polegała zabawa: Wiatr wiejący na plaży przykrył piaskiem różne przedmioty. Twoim zadaniem jest odgadnięcie za pomocą dotyku, co ukryło się pod piaskiem.

Następnie dziecko wyjmuje przedmiot,  dzieli jego nazwę na sylaby i głoski, przelicza je, podaje pierwszą. kolejną i ostatnią głoskę, podaje słowo, które się rymuje z podana nazwą, układa zdanie z daną nazwą.

„Panie Rekinie, czy możemy przepłynąć przez morze? -  Rodzic wyznacza liniami dwa brzegi morza i jest Rekinem. Dziecko znajduje się na jednym brzegu i pyta: Panie Rekinie, czy mogę przepłynąć  przez morze? Rekin odpowiada: Tak jeśli masz cos w kolorze …wymienia kolor. Jeśli dziecko ma cos w tym kolorze może spokojnie przejść na drugi brzeg, natomiast jeżeli nie ma, to zabawę powtarzamy lub dziecko próbuje dotrzeć na drugi brzeg tak, aby Rekin go nie złapał.

„Zapamiętaj ten wzór” – rodzic układa ze sznurka na podłodze wzór fali. Dziecko chodzi wzdłuż sznurka drobnymi kroczkami. Następnie rodzic usuwa sznurek, a dziecko idzie według zapamiętanego wzoru.

„Tacki z piaskiem” – zabawa grafomotoryczna z wykorzystaniem tacek z piskiem do rysowania. Dziecko wykonuje rysunki według własnego pomysłu – palcem, patykiem, drugą stroną kredki.  Następnie odwzorowuje gotowy obrazek na papierze. Może posmarować wybrane elementy obrazka klejem i posypać je piaskiem.

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a

           - dokończ łódkę – wykonaj maszt i żagiel

6-latki – karta pracy nr 1a, 2 i 2a

          - dokończ łódkę – wykonaj maszt i żagiel

 

WTOREK (23.06.2020) – W GÓRACH

WIERSZ: „Góry nasze góry” – Janina Porazińska

Góry nasze, góry ! Hale, nasze hale!

Kto was zna tak dobrze, Jako my, górale!

Góry nasze góry! Wy, wysokie szczyty!

Kto was przewędrował? Góral rodowity.

Pytania do wiersza:

Kto to jest góral?

Gdzie według wiersza góral wypasa owce?

Co to są hale?

Jak nazywa się góral, który zajmuje się wypasaniem owiec na halach?

Dziecko układa ruchomego alfabetu napisy:

hale

baca

Tatry

owce

„Góry to …” – zabawa w skojarzenia. Rodzic pokazuje dziecku mapę fizyczną Polski. Dziecko mówi z czym kojarzą się jemu góry. Rodzic zadaje pytania:

Czy byłeś w górach?

Jak nazywają się góry w Polsce?

Jak wyglądają góry?

Czym się od siebie różnią?

Co można robić w górach?

Jakie zwierzęta i rośliny można spotkać w górach?

Jak powinniśmy się zachowywać na szlaku turystycznym?

Rodzic pomaga dziecku zlokalizować na mapie Góry Świętokrzyskie, Karpaty, Sudety, prezentuje pejzaż górski.

„Na górskim szlaku” – rodzic tworzy tor przeszkód imitujący górski szlak. Podczas jego pokonywania mogą pojawić się przeszkody, np. przejście po kamieniach, skok przez kałuże, przejście przez kładkę nad strumykiem, wąska ścieżka.

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

           - rebusy

PONIEDZIAŁEK  (22.06.2020) – WAKACYJNE RADY

WIERSZ: Wakacyjne rady” – Wiera Badalska

Głowa nie jest od parady
I służyć Ci musi dalej
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
Kiedy słońce pali.

Płynie w rzece woda,
Chłodna, bystra, czysta.
Tylko przy dorosłych
Z kąpieli korzystaj

Jagody nieznane,
Gdy zobaczysz w borze,
Nie zrywaj! Nie zjadaj,
Bo zatruć się możesz.

Biegać boso – przyjemnie,
Ale ważna rada:
Idąc na wycieczkę
Dobre buty wkładaj!

Rozmowa z dzieckiem na temat jego treści. Rodzic prosi dziecko o wymienienie i omówienie wszystkich rad, które się w nim znalazły, dziecko notuje je w dostępny sposób (rysuje lub pisze), po skończeniu proponuje i notuje inne wakacyjne rady.

„Przestrzegaj zasad” – rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Przypomnienie numerów alarmowych: 112, 999, 998, 997. Rodzic rozmawia z dzieckiem i przypomina do kogo i w jakich okolicznościach należy dzwonić i jak podczas telefonowania ze zgłoszeniem należy się zachować.

„Wyruszamy w podróż” – rozmowa kierowana na temat planowania podróży. Rodzic pyta dziecko : O czym należy pamiętać , gdy wyrusza się w podróż? Dziecko wybiera sobie miejsce wycieczki: np. góry, morze, las, łąka, nad wodę. Następnie omawia środki transportu którymi można udać się w podróż. Rodzic może pokazać dziecku bilety np. lotniczy, kolejowy, autobusowy i wspólnie z dzieckiem odczytać informacje o podróży zamieszczone na biletach.  Można pokazać dziecku przewodniki turystyczne i omówić miejsca, które warto zobaczyć.

Praca plastyczna „Bezpieczne wakacje” – z gotowych materiałów (kart pracy ) wykonaj książeczkę i pokoloruj ją.

6-latki – karta pracy nr 6 i 6a

 

TYDZIEŃ: LATO

PIĄTEK (19.06.2020) – LATO W SZTUCE

WIERSZ „Jadą, jadą dzieci drogą” – M. Konopnickiej

Jadą, jadą dzieci drogą,
siostrzyczka i brat,
i nadziwić się nie mogą,
jaki piękny świat.

Tu się kryje biała chata,
tu słomiany dach,
przy niej wierzba rosochata,
a w konopiach strach.

Od łąk mokrych bocian leci,
żabkę w dziobie ma.
Bociuś, bociuś! krzyczą dzieci,
a on Kla, kla, kla.

Tam zagania owce siwe
Brysio - kundel zły.
Konik wstrząsa bujną grzywę
i do stajni rży.

Idą żeńcy, niosą kosy,
fujareczka gra,
a pastuszek mały, bosy
chudą krówkę gna.

Młyn na rzece huczy z dala
białe ciągną mgły,
a tam z kuźni od kowala
lecą złote skry. (…)

Jadą wioską, jadą drogą
siostrzyczka i brat
i nadziwić się nie mogą,
jaki piękny świat.

Pytania do wiersz:

Kto nie mógł się nadziwić, że świat jest taki piękny?

Co rosło koło białej chaty?

Co bocian niósł w dziobie?

Kto zaganiał owce?

Kogo gnał mały bosy pastuszek?

Co robi młyn na rzece?

Praca plastyczna „Letni pejzaż” – Dziecko wykonuje pracę plastyczną na podany temat techniką kolażu. Wykorzystuje do swojej pracy różne materiały: kolorowy papier, krepinę, wstążki, ścinki materiału, wełnę, plastelinę, farby, kredki.

 5-latki – kodowanie – ukryty obrazek

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a

           - kodowanie – ukryty obrazek

 

Dodatkowe prace do wykonania w tym tygodniu:

- geometryczny labirynt

- biedronka – dorysuj brakujące części obrazka,

5-latki – deszczowa pogoda

 

 

Good morning children!

Witajcie kochani! Na dzisiejszych zajęciach poznamy słówka związane ze zwierzątkami żyjącymi w wodzie. Jeśli jesteście gotowi to zaczynamy!

 

1,2,3… what can it be?

 

FISH (czyt. fisz) – ryba

JELLYFISH (czyt. dżelifisz) – meduza

STARFISH (czyt. starfisz) – rozgwiazda

SHARK (czyt. szark) – rekin

OCTUPUS (czyt. oktupus) – ośmiornica

 

Thumbs up/thumbs down – poćwiczcie utrwalenie słówek przy pomocy dobrze już Wam znanej zabawy.

 

Point to… - rodzicu narysuj własnoręcznie obrazki nowopoznanych słów, przyczep je w widocznych miejscach w pokoju. Włączcie dowolną muzykę, dziecko porusza się dowolnie po pokoju. Gdy zatrzymasz nagranie wywołaj jedno z wprowadzonych przed chwilą słów, zachęcając, by dziecko szybko wskazało właściwy obrazek. Rodzic mówi: Stop! Point to the fish/jellyfish/starfish/shark/octupus! Quickly! (czyt. stop! pojnt tu de fisz/dżelifisz/starfisz/szark/oktupus! kłikli!)

 

Na koniec zapraszam Was do wysłuchania i poruszania się do piosenki pt. „The jellyfish” z repertuaru supersimple.com. Poruszajcie się jak meduzy. W piosence pojawią się polecenia:

Arms up  (czyt. arms ap) – ręce do góry

Wrists together (czyt. łrists tugeder) – nadgarstki złączone

Elbows together (czyt. elbołs tugeder) – łokcie złączone

Knees together(czyt. nis tugeder)  – kolana złączone

Feet together (czyt. fit tugeder) – stopy złączone

Head back (czyt. hed bak) – głowa do tyłu

 

That’s it for today! To już wszystko na dziś. Bye, bye!

 

CZWARTEK (18.06.2020) – LETNIA POGODA

OPOWIADANIE „Pogoda” – B. Forma
Adaś ciągle spogląda w okno. Dzisiaj z grupą przedszkolaków jedzie na wycieczkę. Ale co z tą pogodą? Czy wycieczka się uda? Mają jechać bryczką i grać w piłkę.
- Mamusiu, nie widać słońca. po niebie płyną ciemne chmury - chłopiec ze smutkiem spogląda w okno.
- Może zabiorę grubszą kurtkę, a może wyciągnę z plecaka krótkie spodnie, pewnie ich nie założę - coraz bardziej denerwuje się Adaś.
- Nie martw się, popatrz termometr wskazuje wysoką temperaturę - tłumaczy mama.
- Jest ciepło, chociaż trochę parno. Włączymy telewizor i zaraz dowiemy się jaka będzie pogoda - na ekranie pojawiła się mapa Polski.
- Mieszkamy tutaj, gdzie widać słońce zza chmur - tłumaczy Adasiowi. - Wprawdzie widać czasami padający deszcz, jednak to tylko przelotne opady.
Adaś wpatruje się w mapę pogody.
- Trochę podobna do naszego kalendarza pogody. Codziennie wspólnie z panią zaznaczamy na nim pogodę jaką zaobserwowaliśmy w drodze do przedszkola. Wybieramy chmurki, krople deszczu, ugięte na wietrze drzewa.
Zegar wybija ósmą godzinę.
- Na nas już czas - mama z Adasiem idą do przedszkola.
- Będzie wspaniale, zobaczysz. Przebierz się w krótkie spodenki, jest coraz cieplej.
Pogoda dopisała. Chociaż było pochmurno nie spadła ani jedna kropla deszczu. Był spacer nad jezioro, przejazd bryczką i oczywiście gra w piłkę. Dzieci wróciły bardzo zadowolone, chociaż trochę zmęczone.

Pytania do opowiadania:

Gdzie wybierał się Adaś?

Dlaczego chłopiec był zmartwiony?

Jaka pogodę wskazywała prognoza w telewizji?

Jaka pogoda była na wycieczce?

 

„Zjawiska atmosferyczne” – Rodzic rozmawia z dzieckiem o zjawiskach atmosferycznych charakterystycznych dla poszczególnych pór roku. Pyta:

Czym różni się lato od innych pór roku?

Co dzieci robią w lecie, jaki to dla nich czas?

Prezentuje dziecku napisy kojarzące się z letnią pogodą:

słonko

wiatr

upał

piorun

ulewa

Dziecko czyta napisy, następnie układa wg wzoru lub samodzielnie takie same napisy z ruchomego alfabetu. Rozpoznaje i nazywa spółgłoski i samogłoski.

„Prezenter pogody” – zabawa parateatralna. Rodzic na kartce rysuje mapę Polski i razem z dzieckiem rysuje na niej symbole zjawisk pogodowych. Wspólnie z dzieckiem odczytuje z mapy prognozę pogody. Nazywa i wskazuje kierunki na mapie: wschód, zachód, północ, południe.

Następnie dziecko staje przed mapą i samodzielnie zapowiada pogodę (Rodzic zwraca uwagę na stosowanie czasu przyszłego).

5-latki – karta pracy nr  4 i 4a

          - dekoracja na okno - motyl

6-latki – karta pracy nr 2a

          - dekoracja na okno - motyl

ŚRODA (17.06.2020) – TĘCZA PO DESZCZU

Słuchanie piosenki „TĘCZA CZA, CZA, CZA” – sł. Anna Bernat, muz. Aleksander Pałac

Koleżanko, kolego
popatrz czasem na niebo.
Czasem zdarzyć się może
cud, zjawisko w kolorze.

Ref : Tęcza, tęcza, cza, cza, cza.
Czarodziejska wstążka ta
wiąże niebo z ziemią o!
jaki kolorowy splot.
Tęcza, tęcza, cza, cza, cza.
Czarodziejska wstążka ta.
Przez tę tęczę cały świat
czarodziejski uśmiech ma.

Narysuję tę tęczę
i na zawsze ci wręczę.
By ci było tęczowo,
tęczę noś kolorową.

Ref :Tęcza,..

Śpiewaj z nami o tęczy,
kiedy nuda cię dręczy.
W domu, w szkole, po burzy
tęcza minę rozchmurzy.

Ref :Tęcza,..

Po wysłuchaniu piosenki dziecko układa na podłodze z kolorowych pasków bibuły lub wstążek tęczę zgodnie z kolejnością występowania kolorów (można dziecku pokazać). Następnie rodzic podsumowuje zabawę prosząc, aby dziecko wymieniło kolejno nazwy kolorów, które tworzą tęczę.

Nauka na pamięć wiersza „Siedem kolorów tęczy” – P. Łosowskiej

Siedem kolorów tęcza ma
jasnych jak piękne chwile.
Kiedyś myślałem sobie tak:
ta tęcza jest motylem!

A gdy zobaczę tęczę gdzieś,
Pamiętam zawsze o tym,
że każda tęcza także jest
ulotna tak jak motyl.

Zabawa badawcza „Tęcza w wodzie” – Rodzic przygotowuje miskę z woda i lusterko, kartkę i latarkę. Dziecko wkłada do wody lusterko tak, by opierało się o ściankę. Kieruje snop światła latarki na część tafli znajdującej się pod wodą. Na kartce trzymanej za latarką obserwują tęczę.

„Jak sprowadzić tęczę?” – dziecko kładzie na stole kartkę papieru, w odległości około 10 cm nad papierem trzymają szklankę z wodą. Po chwili na stole powinna pojawić się tęcza.

ĆWICZENIA GIMNASTYCZNE:

1. „Leżenie na piasku” – Dziecko leży na plecach opala przód ciała przekręca się na brzuch – opala tył ciała.

2. „Plażowanie” – dziecko stawia stopę na woreczku gimnastycznym (może być mała miękka maskotka). Na dany przez rodzica sygnał podnosi woreczek palcami stopy. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą. Następnie w siadzie prostym podpartym przekładają palcami prawej stopy woreczek leżący przy lewej stopie i na odwrót.

3. „Orzeźwienie” – Rodzic daje dziecku pustą butelkę plastikową. Dziecko w siadzie klęcznym kładzie butelkę przed kolanami, dłonie na butelce – odsuwa butelkę szybkim ruchem w przód i przysuwa do kolan. Potem w leżeniu przodem zginają ręce w łokciach, dłonie trzymają na ziemi przy barkach, butelkę stawiają w małej odległości od twarzy. Robią głęboki wdech nosem i silny wydech ustami w stronę butelki. Dziecko powtarza ćwiczenie kilkakrotnie starając się, silnym wydechem przewrócić butelkę.  Następnie w leżeniu przodem trzyma butelkę w jednej ręce i przekazuje ruchem okrężnym z ręki do ręki przed twarzą i za plecami w jednym i w drugim kierunku. (ręce cały czas proste w łokciach). Na koniec w leżeniu tyłem trzymają oburącz butelkę za głową. Butelka lezy poziomo. Podnoszą nogi i ręce i starają się dotknąć stopami butelki, po czym wracają do pozycji wyjściowej.

5-latki – karta pracy nr  1

6-latki – karta pracy nr 2, 3 i 3a

 

Religia 16-17.2020

Wakacje z Bogiem

Wakacje to czas odpoczynku.

 

Czy to znaczy ,że w wakacje nic nie będziesz robić?

 

Ależ skąd!

 

Nadal będziesz przecież i jeść, i pić i spać. Będziesz biegać i skakać.

 

Może jeszcze śpiewać i pływać.

 

A przede wszystkim nadal będziesz kochać mamę i tatę,

 

rodzeństwo i wszystkich bliskich.

 

W wakacje nadal będziesz dzieckiem w swojej rodzinie.

 

I nadal będziesz dzieckiem Bożym.

 

Dlatego podczas wakacji nie zapomnij kochać Jezusa.

 

Gdy w czasie wakacji będziesz się cieszyć słońcem, górami, lasem lub morzem,

 

pamiętaj, że Jezus jest najwspanialszym darem Boga.

 

Możesz Go spotkać w pięknie przyrody, możesz Go spotkać w drugim człowieku,

 

a przede wszystkim w czasie niedzielnej Mszy Świętej i w codziennej modlitwie.

 

Polecam prezentację:

 

https://view.genial.ly/5ee110d9f260380d8364ea8f/interactive-image-wakacje?fbclid=IwAR0xRZlrcDGpB_T_XPC3l6YJlyLseiDRcjFpqtjr2QUr4CqikHop9aeyVCY

 

Dzisiaj przy wieczornej modlitwie podziękujcie Panu Jezusowi

 

za cały rok szkolny i zapewnijcie, że zawsze będziecie o Nim pamiętać.

 

 

 

WTOREK (16.06.2020) – BURZA

ZAGADKA  „Burza” – Marcin Przewoźniak

Co się dzieje tam u góry?

Wielką wojnę toczą chmury?

Wciąż na siebie nacierają

I strzelają, i błyskają?

Co się tam na górze dzieje?

Że się nam na głowy leje?

Od błyskawic niebo trzeszczy,

A nam w butach chlupie deszczyk.

Ciemne niebo dudni, świeci…

Co się dzieje tam na górze?

Wiedzą to na pewno dzieci:

Oglądamy groźną… (burzę).

Po przeczytaniu zagadki rodzic prosi dziecko, aby nazwało dźwięki, które w niej opisano. Prowadzi rozmowę z dzieckiem: Jak należy się zachować w czasie burzy? Dziecko formułuje swoje przypuszczenia lub dzieli się swoją wiedzą.

Następnie rodzic podsumowuje zdobyte informacje.

Zasady zachowania podczas burzy:

– należy unikać wysokich obiektów;

– nie wolno przebywać w wodzie ani na odkrytym terenie, chować się pod drzewami;

– należy unikać metalowych przedmiotów i nie przebywać w ich pobliżu;

– nie wolno rozmawiać przez telefon komórkowy.

„Uwaga burza” – zabawa słownikowa., szukanie wyrazów mówiących o tym, co robi deszcz: kapie, pada, leje, mży, kropi, siąpi.

Kojarzenie dźwięków:

- uderzenia palcami w bębenek – kapie, kropi,

- przesuwanie palcami po bębenku – siąpi, mży,

- uderzanie pałeczką – pada,

- mocne uderzenie pałeczką – leje.

Ilustrowanie rodzaju deszczu ciałem:

- mżawka – pocieranie dłońmi o uda,

- silniejszy deszcz – klepanie dłońmi w uda,

- ulewa – tupanie nogami.

„Uwaga burza!” – zabawa ruchowa.  Rodzic zaznacza na podłodze miejsce w które wchodzić będzie dziecko na hasło „burza”. Rodzic trzyma w ręku folię i gdy nią porusz – szeleści oznacza to, że pada deszcz. Dziecko podczas deszczu biega po pokoju, na hasło rodzica „burza!”, wchodzi do obręczy. Po kilku powtórzeniach następuje zamiana ról.

Eksperyment „Skąd się bierze burza” – Rodzic przygotowuje: szklankę, blaszane denko (pokrywka puszki), balonik, kawałek wełnianej tkaniny. Następnie rodzic wykonuje eksperyment wg instrukcji:

1. Na suchej szklance umieszczamy blaszane denko.

2. Nadmuchujemy balonik.

3. Pocieramy energicznie balonik wełnianą szmatką i kładziemy go na denku.

4. Zbliżamy palec do brzegu blachy.

Po zakończeniu eksperymentu rodzic pyta  dziecko:

 Co zauważyłeś? (przepływ prądu)

Jak to wytłumaczysz? (w wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne – prąd, i przeskoczyła iskra, którą można porównać do małej błyskawicy).

„Burza” – przypomnienie wiadomości o burzy:

- Jak należy zachować się podczas burzy, gdy jesteśmy w domu? ( pozamykać okna, wyłączyć : komputer, telewizor, radio, nie rozmawiać przez telefon, ponieważ uderzenie pioruna w urządzenie elektryczne lub telekomunikacyjne może spowodować porażenie)

- Co należy zrobić, gdy burza zaskoczy nas poza domem? (schronić się w bezpiecznym miejscu, w budynku, w jaskini, w aucie itp.)

- Co chroni budynki przed uderzeniem pioruna? (piorunochron

- Czego należy unikać podczas burzy? ( nie wolno chować się pod drzewami, nie wolno stać w wodzie itp.).

 

5-latki – karta pracy nr  1a

            -  mandala z lodami

6-latki – karta pracy nr 1a

           - mandala z lodami

 

PONIEDZIAŁEK (15.06.2020) – KOLORY LATA

WIERSZ „Przyjście lata” - Jan Brzechwa

I cóż powiecie na to,
Że już się zbliża lato?

Kret skrzywił się ponuro:
„Przyjedzie pewnie furą”.

Jeż się najeżył srodze:
„Raczej na hulajnodze”.

Wąż syknął: „Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze”.

Kos gwizdnął: „Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem”.

„Skąd znowu - rzekła sroka -
Nie spuszczam z niego oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam je w tramwaju”.

„Nieprawda! Lato zwykle
Przyjeżdża motocyklem!”

„A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem”.

„Nieprawda, bo w karecie!”
„W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką”.

A lato przyszło pieszo -
Już łąki nim się cieszą
I stoją całe w kwiatach
Na powitanie lata.

Pytania do wiersza:

Jakimi pojazdami wg zwierząt miała przyjechać Lato?

Zabawa ruchowa „Lato czarodziej” – Rodzic w zabawie jest Latem. Lato trzyma w reku instrument lub coś na czym można zagrać (patyczki, grzechotka, łyżeczki itp.). Rodzic puszcza muzykę, natomiast dziecko porusza się po pokoju zgodnie z charakterem nagrania: maszeruje, biega, podskakuje. Jeżeli lato zagra , dziecko się zatrzymuje, a Lato mówio w co ma się zmienić dziecko, np.: Samolot!, Żaba!, Wąż!, Piłka!. Dziecko stara się odzwierciedlić ruchem to co zaproponowało Lato.

„Przetwory owocowe” – rozmowa. Rodzic  zadaje pytania:

- Jakie owoce rosną latem w ogrodzie? (truskawki, poziomki, maliny)

- Jakie letnie owoce znajdziemy w lesie? (jagody, poziomki, maliny)

- Co można zrobić z letnich owoców? (soki, dżemy, konfitury, kompoty, galaretki).

„Owocowe szaszłyki” – z dostępnych w domu owoców skomponuj i nadziej na patyk owocowy szaszłyk. Zaproś na poczęstunek członków swojej rodziny. Smacznego!

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a

6-latki – karta pracy nr 39

 

TYDZIEŃ: ZWIERZĘTA DUŻE I MAŁE

PIĄTEK (12.06.2020) – NIEZNAJOME ZWIERZĘ

„Pies przyjacielem człowieka” – Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia psów różnych ras, podaje ich nazwy  (owczarki, labradory, teriery, husky, mopsy, rottweilery, amstaffy,  yorki ). Dzieci rozpoznają wśród zdjęć wymienione rasy. Następnie układają z ruchomego alfabetu podpisy:

kundel

bokser

labrador

mops

spaniel

serer

akita

Rodzic pyta dziecko , czy prawdziwe jest powiedzenie:

Pies przyjacielem człowieka.

Jeśli tak to dziecko podaje przykłady w jakich sytuacjach przejawia się ta przyjaźń. Następnie wspólnie zastanawiają się w jaki sposób należy dbać o psa.

„Bądźmy bezpieczni” – Rodzic tworzy z dzieckiem kodeks właściwego zachowania się wobec nieznanych zwierząt. Rodzic  prowadzi rozmowę, podczas której dziecko ustala zasady , jakich należy przestrzegać  wobec nieznanych zwierząt. Zadaje pytania pomocnicze:

Czy wszystkie psy są przyjazne?

Czy można pogłaskać nieznanego psa?

Czy należy uciekać przed psem, który nas goni?

Czy można odwracać się tyłem do dużego psa?

CZy można patrzeć psu prosto w oczy?

Jaka pozycje przyjąć w razie ataku psa?

W jakich sytuacjach psy bywają groźne, agresywne?

Rodzic tłumaczy: Pies, gdy zamierza zaatakować, wysyła następujące sygnały: jeży sierść, „kładzie” uszy, stoi na sztywnych łapach, ma uniesiony ogon, ma odsłonięte, dobrze widoczne zęby, warczy. Jeśli pies zaatakuje, należy: Zachować spokój. Wezwać pomoc (jeśli to możliwe i ktoś dorosły jest w pobliżu). Nie uciekać (pies ma wrodzony instynkt drapieżcy i podejmuje pogoń). Nie szarpać się ( zwierze zaciśnie szczęki jeszcze mocniej). Nie patrzeć mu w oczy (zwierzę poczuje się drażnione i prowokowane).Przyjąć pozycję „żółwia”. Rodzic prezentuje pozycję „żółwia”.

Dziecko powtarza ćwiczenie kilkakrotnie:

- spleść dłonie do wewnątrz,

- schować kciuki do środka,

- założyć ręce na kark i osłonic nimi również uszy,

- przykucnąć,

- przyciągnąć głowę do kolan,

- rozstawić stopy na zewnątrz.

„Uwaga zły pies!” – zabawa orientacyjno – porządkowa. Dziecko biega lub maszeruje po pokoju, a na sygnał rodzica przybiera pozycję „żółwia”.

Praca plastyczna „Mój przyjaciel pies” – rysowanie na podany temat.

5-latki – karta pracy nr 32,33 (sztywna) – Położenie psa w różnych porach roku. wytnij obrazki. Znajdź obrazek, który zawiera wszystkie wskazane elementy. Rodzic wskazuje (koduje) elementy, które ma wyszukać dziecko na obrazkach. np. Rodzic układa kod: karta z zimowym drzewem, głowa brązowego psa, kopiący pies, itd.

6-latki – karta pracy nr 3a, 4a

 

Dodatkowe zadania do wykorzystania w tym tygodniu:

- kalka techniczna + karta ze zwierzętami – przekalkuj (przerysuj) zwierzęta,

- Praca plastyczna – Zwierzęta – malowanie palcami – dokończ rysunek robiąc kolorowe pieczątki z palców.

 

CZWARTEK (14.06.2020) - BOŻE CIAŁO

 

Good morning everyone!

Witajcie! Na dzisiejszych zajęciach utrwalimy sobie nazwy części ciała. Jeśli jesteście gotowi to zaczynamy!

1, 2, 3… What can it be?

EYES (czyt. ajs) – oczy

EARS (czyt. irs) – uszy

NOSE (czyt. nołs) – nos

MOUTH (czyt. mauf) – usta

HEAD (czyt.hed) – głowa

SHOULDERS (czyt. szołders) – ramiona

KNEES (czyt. nis) – kolana

TOES (czyt. tołs) – palce u stóp

HAIR (czyt. her) – włosy

Thumbs up/thumbs down – proszę utrwalcie wyżej wymienione słowa za pomocą wcześniej ustalonych znaków. Palec w górę – powtarzamy słowo głośno, palec w dół – powtarzamy słowo cicho. Możecie również modyfikować zabawę mówiąc np. cienkim lub grubym głosem, wolno lub szybko.

Touch your… – rodzic wymawia polecenie: dotknij… Touch your EYES/EARS/NOSE/MOUT/HEAD/SHOULDERS/KNEES/TOES/HAIR (czyt. tacz jor ajs/irs/nołs/mauf/hed/szołders/nis/tołs/her). Dziecko wskazuje podane części ciała. Polecenia można wydawać coraz szybciej lub w parach np. touch your nose and mouth, touch your head and toes (dotknij nosa i ust, dotknij głowy i palców u stóp).

A portrait – spróbujcie narysować portret swój lub któregoś z członków waszej rodziny ale UWAGA!!! z zamkniętymi oczami. Rodzicu proszę przygotuj kartkę z dużego bloku oraz mazak. Zakryj dziecku oczy i wydawaj polecenia: narysuj… Draw (czyt.  dro) head/eyes/ears/mouth/nose/hair. Polecenia góra, dół, lewo, prawo możecie wydawać po polsku. Jeśli zabawa Wam się spodoba możecie zamienić się rolami.

Na koniec zapraszam Was do wyszukania w zasobach internetu piosenki z repertuaru SuperSimple.com „Head, shoulders, knees and toes”. Wykonujcie ruchy zgodnie ze słowami. Następnie spróbujcie zaśpiewać piosenkę sami, coraz szybciej i szybciej!!!

 

Head, shoulders, knees, and toes, knees and toes.

Head, shoulders, knees, and toes, knees and toes.

And eyes and ears and mouth and nose.

Head, shoulders, knees, and toes, knees and toes.

 

That’s it for today! To już wszystko na dziś.

BYE! BYE!

 

RELIGIA

09 - 10.06.2020

Chcemy iść z Panem Jezusem – Boże Ciało

 

Pan Jezus chodził po ziemi. Wędrował od miasta do miasta, od wioski do wioski.

 

Wchodził na górę i wsiadał do łodzi, aby wypłynąć z uczniami na jezioro.

 

Jezus bardzo pragnął pozostać z ludźmi i pozostawił siebie pod postaciami chleba i wina.

 

Chleb i wino stają się Jego Ciałem i Krwią.

 

Tak Pan Jezus przebywa z nami w kościele i w sercach ludzi, którzy przyjmują Go w Komunii Świętej.

 

Jest taki dzień, w którym ksiądz umieszcza Hostię,

 

czyli Pana Jezusa ukrytego pod postacią chleba, w specjalnym naczyniu – monstrancji.

 

Z Panem Jezusem ukrytym w Hostii w monstrancji, wychodzimy na ulice miast i idziemy

 

pośród naszych domów. W tym dniu dziewczynki wyrażają swoją radość rzucając

 

pod stopy Jezusa kwiaty a chłopcy dzwonią dzwoneczkami.

 

Ludzie okazując cześć wobec Pana Jezusa ozdabiają okna swoich mieszkań i przyklękają

 

wobec tak wielkiej tajemnicy Miłości.

 

https://www.youtube.com/watch?v=sBAvzHfxB_w

 

https://view.genial.ly/5ed271b59be45e112004d6bb/interactive-image-boze-cialo-ogolne?fbclid=IwAR0tQMp1L9dVOg0v5Mn6fAIYpWX0n4g7qyVJdtOqJWrqy7oi3nKEIi6obsE

 

https://view.genial.ly/5ec4db5c4a81770d9df57ebe/presentation-kl-1-bozecialo-idziemyzpanemjezusemmilujmysiewzajemniemamykochacjezusa?fbclid=IwAR0IyWjim1RSMLYq4ttNnvs4b6y1B8OQDcFzPPbYzJu_Uuujj_e9LaCFMZQ

 

ŚRODA (10.06.2020) – ŚWIAT ZWIERZĄT W POLSCE

WIERSZ "Tylko jeden raz" - M. Buczkówna

Chcą żyć, jak i ty żyjesz, wszystkie na świecie zwierzęta, i mrówki, i żaby, i żmije, i pszczoła wiecznie zajęta. Przypatrz się z bliska dżdżownicy, biedronce, jak kropki liczy, jaskółce, jak gniazdo kleci, jak pająk rozsnuwa sieci. I paź królowej - motyl - niech fruwa tęczowo - złoty, i ślimak środkiem dróżki niech pełznie, wystawia różki… Niech skacze pasikonik, niech świerszczyk w trawie dzwoni… Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las. Jak i ty – żyją tylko raz.   Pytania do wiersza: O jakich zwierzęta jest mowa w wierszu? Gdzie można je spotkać? Co jest ich wspólnym marzeniem?

 

„Jaka to nazwa?” – układanie wyrazów z liter. Rodzic daje dziecku ruchomy alfabet i prosi aby ułożył jak największą liczbę nazw zwierząt. Po ułożeniu nazwy dziecko określa jakie to ziwrzę : np. czy to jest zwierzę hodowlane,  domowe, egzotyczne, dzikie itd.

„Zwierzęta leśne” – Dziecko wymienia zwierzęta zamieszkujące las. Następnie dzieli je na:

- roślinożerne – sarna, jeleń, zając, wiewiórka, dzik,

- drapieżniki (mięsożerne) – wilk, lis, kuna, borsuk, sowa.

Następnie rodzic zadaje dziecku pytania:

Jak myślicie, co jedzą zwierzęta roślinożerne, a czym odżywiają się drapieżniki?

Jak powinniśmy zachowywać się w lesie?

Jak należy się zachować, kiedy zobaczymy w lesie dzikie zwierzęta?

„Kim jestem?” – zabawa ruchowo-naśladowcza – Rodzic puszcza muzykę, a dziecko naśladuje poruszanie się poszczególnych zwierząt w rytm muzyki: niedźwiedź – poruszają się na czworakach, zające – skaczą, dzięcioły – uderzają ręką o podłogę, wiewiórki – skaczą i jedzą orzeszki, dziki – ryją w ziemi (na czworakach i udają, że pocierają nosem o podłogę).

KRZYŻÓWKA – Dziecko wpisuje nazwy obrazków w odpowiednie pola.

TANGRAM – Rodzic przygotowuje karty pracy z tangramem, a dziecko wycina figury geometryczne i układa wg wzoru, a jak wychodzi to okłada samodzielnie.

Karty pracy do tangramu:

1. Ułóż na wzorze dom, wielbłąda – karta pracy  nr 1, 2

2. Ułóż wg wzoru konia, statek, kota, królika - karta pracy  nr 3,

3. ułóż samodzielnie – wielbłąda, dom, żaglowiec, łabędzia - karta pracy  nr 4.

PRACA TECHNICZNA:

5-latki – TUKAN – wg wzoru,

6-latki – Rozwój gąsienicy – wg wzoru,

 

5-latki – karta pracy nr  3, 3a, 4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 2 i 2a, 3, 4,

 

WTOREK (9.06.2020) – Z WIZYTĄ W ZOO

Zabawa „Porządkujemy zoo”  - Rodzic podaje nazwę wybranego zwierzęcia zamieszkującego zoo: małpa, zebra, wilk, lis, antylopa, hipopotam, papuga, i inne których nazwy są zgodne fonetycznie z zapisem i nie zawierają znaków diakrytycznych. Dziecko dzieli nazwę na sylaby, wyodrębnia głoskę na początku i na końcu wyrazu. Następnie układa wyraz z ruchomego alfabetu.

„Mapa świata” – rozmowa kierowana – Rodzic pokazuje dziecku mapę świata, (karty pracy) wskazuje kontynenty i podaje ich nazwy. Prezentuje fotografie zwierząt zamieszkujących różne kontynenty. Wspólnie z dzieckiem odszukuje Afrykę i prezentuje fotografie zwierząt afrykańskich. Zwraca uwagę na ich wygląd , sposób poruszania się , budowę. Pyta dziecka co wie na temat zwiarząt przedstawionych na fotografiach. Następnie opowiada im o najbardziej niebezpiecznych zwierzętach, które nazwano „Wielką Piątką Afryki”: lwa, słonia afrykańskiego, nosorożca czarnego, lamparta, bawoła afrykańskiego.. Zwraca uwagę na przystosowanie się zwierząt do środowiska, w którym żyją.

LEW – łapy zakończone ostrymi pazurami, silne szczęki doskonałe do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt, groźnie wyglądająca grzywa, która zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę głowy i szyi podczas walki.

SŁOŃ AFRYKAŃSKI – duże uszy wykorzystywane do chłodzenia, długa trąba zakończona dwoma palczastymi wyrostkami służącymi do oddychania, wąchania, picia, kąpieli, zbierania pożywienia i zrywania  gałęzi z wyższych partii drzew, ciosy służące do obrony, miękka i delikatna spodnia strona stóp,  dzięki czemu słoń może poruszać się bezszelestnie. Po kąpieli słonie obsypują wilgotną skórę piaskiem, a powstała w ten sposób warstwa kurzu i błota pomaga im chronić się przed słońcem.

NOSOROŻEC CZARNY – żywi się zróżnicowanym pokarmem roślinnym, ma szerokie i płaskie zęby trzonowe służące mu do rozcierania liści. Róg wykorzystuje do obrony. Gruba skóra stanowi ochronny pancerz, a tarzanie się w błocie pomaga utrzymać niską temperaturę ciała i chroni przed pasożytami. Nosorożec biega bardzo szybko.

LAMPART – dzięki ubarwieniu jest prawie niewidoczny wśród traw lub liści drzew. Ma szerokie łapy z ostrymi pazurami. Cechują go niebywała zwinność i siła – lamparty potrafią się w spinać, wciągnąć na drzewo ofiary trzy razy cięższe od siebie. Lamparty potrafią świetnie pływać i wykonywać siedmiometrowe skoki.

BAWÓŁ AFRYKAŃSKI – jest roślinożercą o ogromnej wadze ( zwykle od 500 do 900 kg). Osadzone na dużej głowie potężne, ostre rogi służą do obrony i ataku. Bawoły maja silne kończyny, które są zakończone dwoma palcami  pokrytymi racicami.

Rodzic zadaje pytanie:

Dlaczego zwierzęta z Wielkiej Piątki Afryki uważa się za najniebezpieczniejsze zwierzęta świata?

(te zwierzęta są znane z waleczności , zwłaszcza gdy bronią młodych lub zostaną zranione).

Zabawa ruchowa „Słonie” –  Dziecko przemieszczanie się na czworakach. Rodzic podaje nasła:
- na hasło "słonie są zmęczone" - leżenie na boku; ponowne czworakowanie;
-  "słonie się cieszą" - przejście do stania;
- "słonie podnoszą trąby" - unoszą powoli ręce w górę i opuszczają.

 

Zabawa matematyczna „Bilet do zoo” – Rodzic z dzieckiem przypominają sobie wygląd i nominały poszczególnych monet i banknotów.

Rodzic podaje zadania:

1. Adam chce kupić bilet do zoo dla siebie i dla taty. Bilet dla dorosłego kosztuje 6 zł, dla dziecka 4 zł. Jakimi monetami może zapłacić za bilety. Dziecko wybiera odpowiednie monety i układa je.

Czy istnieje tylko jeden sposób zapłaty?

2. Adam zaprosił do zoo Adę. Ile zapłacą za bilety?

3. Ada idzie do zoo z mamą. Ile zapłacą za bilety?

4. Adam idzie do zoo z tatą, a Ada z mamą. Ile zapłacą za wszystkie bilety?

„Zoo” – masaż - Bolesław Kołodziejski

Dziecko kładzie się na podłodze na brzuchu rodzic do słów wiersza wykonuje masaż jego pleców.

Tu w zoo zawsze jest wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)

tutaj małpki skaczą w koło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki po okręgu)

tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)

biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)

żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy płaskie dłonie)

w wodzie złote rybki chlapią. (…) (muskamy raz jedną, raz drugą rękę)

5-latki - karta pracy nr 1 i 1a, 2 i 2a

6-latki – karta pracy nr 5 i 1a

PONIEDZIAŁEK (8.06.2020) – ZWIERZĘTA Z CAŁEGO ŚWIATA

Opowiadanie  „Zwierzęta małe i duże” -  Maciej Bennewicz

– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada.

– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę.

– Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.

– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem.

Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.

 – Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.

– Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady. – Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.

– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji.

– Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.

– W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.

– Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.

– Tańczy? – powtórzyła Ada.

– Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce.

– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.

– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.

– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.

– Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.

– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada.

– Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.

– Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.

– Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam.

– Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę.

Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę.

– Można mówić, jak się chce – żachnął się.

– Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czyli żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia. Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia.

– Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia. – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej.

Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni.

– Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.

 – To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.

Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki.

– Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. – Uwielbiam ten smak.

– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia.

Adam wskazał czarnego konia.

– To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.

– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.

– Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.

– Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary.

– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada.

– Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokolorujecie je zgodnie z poznanym umaszczeniem.

– Super! – ucieszyły się dzieciaki.

– Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. – Takiego jak jednorożec?

– Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.

 

Srokacz, gniady, taranta i kary

Gdy razem ustawisz – będą dwie pary.

W jednym powozie cztery koniki,

Jadą w zaprzęgu zwanym kwadryga.

 

A piąty konik jak jednorożec

Siwą ma grzywę i białe nozdrza.

Cały jest biały, to umaszczenie

Czasem nazywa się maścią jelenia.

 

Pytania do opowiadania:

O jakich zwierzętach opowiadała babcia?

Czy zapamiętałeś, czym różni się pszczoła od osy?

Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?

Jak myślisz, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?

Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?

Czy wiesz dlaczego zwierzęta mają paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).

 

Zabawa  ruchowa  „Lwy i lwiątka” – Rodzic [podaje komendy. Na hasło "duże lwy" dziecko skrada się wyciągając przed siebie ręce (kocie ruchy). Na hasło "małe lwiątka" podskakuje, turla się, kładzie się na plecach i energicznie poruszają rękami.

Zabawa matematyczna „Zwierzęta” – Rodzic daje dziecku ruchome cyfry oraz 10 liczmanów ( np. zakrętki od butelek, patyczki, kredki). Prosi aby dziecko uważnie słuchało i liczyło zwierzęta na liczmanach. Rodzic czyta zadanie, a dziecko liczy na liczmanach:

Na jednym podwórku spotkały się ptaki: sikorka, wróbel, gołąb i gęś. Ile ich było?

Nagle z domu wyszła gospodyni i to wystraszyło sikorkę i wróbla. Te dwa ptaki odleciały. Ile ich zostało?

Rodzic prosi dziecko aby ułożyło działanie do zadania. wykorzystując znaki: odejmowania i równości.

5-latki - karta pracy nr 5

6-latki – karta pracy nr 1 i 5a

 

TYDZIEŃ:  DZIEŃ DZIECKA

 

PIĄTEK (5.06.2020) – NASZE MARZENIA

Słuchanie piosenki „ Moja fantazja" – muz. Krzysztof Marzec, sł.  Ewa Chotomska

To szkiełko wszystko potrafi,
na każde pytanie odpowie,
Wystarczy wziąć je do ręki,
i wszystko będzie różowe.

Wystarczy wziąć je do ręki,
dosypać ziarnko fantazji,
I już za chwilę można
dolecieć aż do gwiazdy!

 

Ref.: Bo fantazja, fantazja

         bo jest od tego,
        aby bawić się, aby bawić się,
        aby bawić na całego!

 

To szkiełko nigdy nie płacze,
Zawsze jest w dobrym humorze,
To szkiełko wszystko rozumie,
Kazdemu chętnie pomoże.

Wystarczy wziać je do ręki,
Ziarnko fantazji dosypać,
I już za chwilę można
Z Panem Kleksem w świat pomykać!
 

Ref.: Bo fantazja, fantazja …

 

Pytania do piosenki:

Jakie było szkiełko z piosenki?

Co sprawiło, że można dolecieć aż do gwiazd?

Jak inaczej można nazwać fantazję?

Rodzic jeszcze raz puszcza dziecku piosenkę i wspólnie próbują zaśpiewać refren.

 

Następnie rodzic przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat marzeń. Zadaje pytania:

Co to są marzenia?

Czy ty masz jakieś marzenia?

Czy wszystkie marzenia się spełniają?

Czy marzenia są potrzebne?

„Po drugiej stronie tęczy” – zabawa ruchowo – twórcza inicjowana opowiadaniem rodzica. Rodzic mówi: Po założeniu różowych okularów wybierzesz się do wymarzonego świata, znajdującego się po drugiej stronie tęczy. Każdy, kto chce wejść do bajkowej krainy, musi przejść przez bramę. Aby to zrobić trzeba wymyślić jakieś ciekawe ruchy. Popatrz jak tu pięknie i kolorowo. Rozejrzyj się dookoła, a zobaczysz nad sobą różnobarwne motyle. Motylki siadają ci na ramionach, dalej, zdmuchnijcie je delikatnie. Teraz sam zamień się w motylka i lataj od kwiatka do kwiatka. Jakim zwierzątkiem chcesz się jeszcze stać?  (naśladowanie ruchów wykonywanych przez wymyślone zwierzęta). Ojej, zrobiło się późno, musisz wracać. Wymyśl ruch, który pozwoli ci ponownie przekroczyć bramę i wrócić do naszego  świata. Rodzic wyraźnie zaznacza zakończenie zabawy i wyjście z roli.

„Na Wyspę Marzeń zabiorę…” – ćwiczenie pamięci. Rodzic i dziecko siedzą naprzeciwko siebie. Rodzic mówi: Na Wyspę Marzeń zabiorę... kończy zdanie nazwą przedmiotu. Teraz dziecko powtarza nazwę podaną przez rodzica i dodaje swoją itd. Zabawa trwa do czasu, aż ktoś się pomyli.

Zabawa plastyczna „Namaluj tęczę” – Pracę należy wykonać dowolną techniką plastyczną np. farbami, kredkami, z kolorowych wstążek, z kolorowego papieru, kredą na chodniku…

 

5-latki - karta pracy nr 4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a

Good morning children!

Witajcie Kochani! W związku z tym, że w tym tygodniu obchodziliśmy Dzień Dziecka na dzisiejszych zajęciach utrwalimy sobie piosenkę o byciu szczęśliwym. Bo najważniejsze jest, aby każde dziecko na świecie było uśmiechnięte i szczęśliwe. Zanim zaśpiewacie i zilustrujecie piosenkę ruchem utrwalcie proszę następujące zwroty:

 

CLAP YOUR HANDS (czyt. klap jor hends) – klaszcz w dłonie

STOMP YOUR FEET (czyt. stomp jor fit) – tup nogami

SHOUT „HOORAY” (czyt. szałt hurej) – krzycz „Hura”

DO ALL THREE (czyt. du ol tri) – zrób wszystkie trzy

 

A teraz proszę wyszukajcie piosenkę If you’re happy and you know it w zasobach supersimple.com. Spróbujcie zaśpiewać i zilustrować piosenkę ruchem.

 

If you’re happy and you know it

 

If you’re happy and you know it, clap your hands. (Clap-clap)

If you’re happy and you know it, clap your hands. (Clap-clap)
If you’re happy and you know it, then your face will surely show it.
If you’re happy and you know it, clap your hands. (Clap-clap)

If you’re happy and you know it, stomp your feet. (Stomp stomp)
If you’re happy and you know it, stomp your feet. (Stomp stomp)
If you’re happy and you know it, then your face will surely show it.
If you’re happy and you know it, stomp your feet. (Stomp stomp)

If you’re happy and you know it, shout “Hooray!” (Hoo-ray!)
If you’re happy and you know it, shout “Hooray!” (Hoo-ray!)
If you’re happy and you know it, then your face will surely show it.
If you’re happy and you know it, shout “Hooray!” (Hoo-ray!)

If you’re happy and you know it, do all three (clap-clap, stomp-stomp, hoo-ray!)
If you’re happy and you know it, do all three (clap-clap, stomp-stomp, hoo-ray!)
If you’re happy and you know it, then your face will surely show it
If you’re happy and you know it, do all three. (clap-clap, stomp-stomp, hoo-ray!)

 

Dla chętnych:

• Jeśli macie jeszcze ochotę pobawić się z tą piosenką możecie ją śpiewać dalej tworząc dodatkowe wersy. Możecie na przykład wykonywać następujące ruchy:

TOUCH YOUR NOSE (czyt. tacz jor nołs) – dotknij nosa

TOUCH YOUR EAR (czyt. tacz jor ir) – dotknij ucha

TURN AROUND (czyt. tyrn araund) – obróć się wkoło

NOD YOUR HEAD (czyt. nod jor hed) – kiwaj głową

• Możecie również wykonać swój kolorowy, uśmiechnięty autoportret lub portret Waszej uśmiechniętej rodziny. Z przyjemnością zobaczę Wasze prace. To już wszystko na dziś.

 

SEE YOU LATER  ALLIGATORS!

BYE, BYE, BYE BUTTERFLIES!

 

 

                CZWARTEK (4.06.2020) – PRZYJACIELE

Opowiadanie "Chcę mieć przyjaciela" - D. Wawiłow

W piątek Julka obudziła się jakaś smutna. Aż do obiadu nie chciała się bawić ani rysować, ani biegać z Ciapkiem, tylko stała przy oknie i myślała. A przy obiedzie powiedziała do mamy:
– Wam to dobrze! Ty masz tatę, tata ma ciebie, Wojtek ma Ciapka, Ciapek ma Wojtka, a ja? Nic!
– Masz mnie i tatę, Wojtka i Ciapka – powiedziała mama. – To mało?
– Mało! – potrząsnęła głową Julka. – Ja chcę mieć przyjaciela!
I nie czekając na deser, chociaż miała być szarlotka z kremem, poszła na podwórko. Na podwórku było prawie pusto. Tylko na ławce siedziała Ania, z którą nikt się nigdy nie bawił, a na trzepaku wisiały głowami do dołu Kasia i Dominika. Julka podeszła do nich i powiedziała:
– Cześć! Chcecie być moimi przyjaciółkami?
– Ja nie – powiedziała Kasia. – Ja jestem przyjaciółką Dominiki.
– Ja też nie – powiedziała Dominika. – Ja jestem przyjaciółką Kasi. Chyba że... że coś nam przyniesiesz!
– Co? – spytała Julka.
– Lalkę – odpowiedziała Kasia. – Taką z długimi włosami. – I wózek dla lalki – dodała Dominika. – I ubranka.
– I wtedy będziecie się ze mną bawić? – ucieszyła się Julka. – To już idę!
Pobiegła do domu, wzięła wózek z Petronelą i ubrankami, a na wszelki wypadek irysy miętowe. Kasia i Dominika już czekały przed drzwiami. Zaczęła się zabawa. Najpierw poszły z Petronelą na spacer. Kasia była mamą, Dominika tatą, a Julka sąsiadką. Potem poszły z Petronelą do doktora. Kasia była panią doktor, Dominika pielęgniarką, a Julka sprzątaczką. Potem poszły z Petronelą do teatru i Kasia była tancerką, Dominika piosenkarką, a Julka nikim.
– Ja się tak nie bawię! – powiedziała Julka. – Miałyście być moimi przyjaciółkami! Jak tak, to sobie pójdę razem z Petronelą!
– A weź sobie tę swoją pokrakę! – Dominika rzuciła Petronelę daleko na dróżkę. – Mam sto razy ładniejszą w domu! – I te swoje irysy! – dodała Kasia i rzuciła na ziemię torebkę po cukierkach. – Wcale nie były dobre! – Fora ze dwora! – zawołały obie.
Julka pokazała im język, poszła do piaskownicy i zaczęła grzebać patykiem w piasku. „Wstrętne dziewczyny! Nie chcą się ze mną przyjaźnić. Dlaczego? Wezmę ucieknę do Afryki! – myślała. – Kupię sobie małpkę i wszyscy mi będą zazdrościć!”.
– Masz, to twoje – rozległ się cichy głosik. Koło piaskownicy stała Ania, z którą nikt nigdy nie chciał się bawić. Julka wzięła od niej Petronelę i ubranka i rzuciła na ziemię. Ania postała jeszcze chwilkę i odeszła. „Jak przyjadę z Afryki z moją przyjaciółką małpką – pomyślała Julka – to zbuduję dla nas piękny pałac – i zbudowała z piasku pałac – i posadzę dookoła niego piękny ogród – i posadziła ogród z trawy i mleczy – i będziemy tam mieszkać, i wszyscy będą nam zazdrościć!”.
– Fiuu! – gwizdnęło jej coś nagle nad uchem i Julka ze strachu jak struś schowała głowę w piasek. To znaczy wcale tego nie chciała, ale tak wyszło. Kiedy się podniosła, wypluwając piasek i wytrząsając go z nosa i uszu, zamiast pałacu był dół, a przy piaskownicy stał wstrętny Duży Grzesiek ze swoją wstrętną procą i rechotał na cały głos. (...) Julka zamknęła oczy, otworzyła usta i już miała rozpłakać się tak głośno, żeby wszyscy ją usłyszeli (...), kiedy nagle usłyszała „Łup!”, a potem „Ciach!”, a potem „Łubudubu! O rany!”. Zamknęła więc szybko usta, otworzyła oczy i zobaczyła, że po Grześku nie zostało nawet śladu, a przed piaskownicą, na wspaniałym odrapanym rowerze siedzi Rudy Mikołaj i rękawem wspaniałej kurtki wyciera wspaniały podrapany nos.
– Jak cię kiedyś zaczepi – powiedział Mikołaj – to mnie zawołaj! Zrobię go na szaro w malinowe ciapki!
– Dobra! – obiecała Julka. – Chcesz być moim przyjacielem? Mikołaj zastanowił się i powiedział:
– Czemu nie.
– I będziesz się ze mną bawił?
– Czemu nie.
I powozisz mnie na rowerze?
– Czemu nie. Wsiadaj.
Przejechali się dwa razy dookoła piaskownicy, jeden raz dookoła trzepaka i dwa razy dookoła śmietnika. Mikołaj właśnie chciał pokazać Julce, jak się jedzie bez trzymanki z nogami na kierownicy, kiedy z okna na pierwszym piętrze wychyliła się głowa Dużego Grześka i rozległ się wrzask: – Rudy, do budy! Rudy ożenił się z Julką! Mąż i żona, mąż i żona, mąż i żona, bez ogona! Od razu w oknie na trzecim piętrze pokazała się jeszcze jedna głowa, na piątym piętrze jeszcze jedna, a na parterze – trzy. Uszy Mikołaja zrobiły się czerwone jak lizaki. – Zejdź z roweru – powiedział cicho do Julki. – Muszę poprawić łańcuch. Julka zeszła, a Mikołaj nacisnął pedały i w jednej chwili zniknął z podwórka (...).
– Mikołaj! Mikołaj! – zawołała Julka i spróbowała go dogonić, ale upadła tylko i stłukła sobie kolano. (...)
– Masz, przyłóż sobie babkę – usłyszała nagle. – Od razu krew ci przestanie lecieć. To Ania, z którą nikt nie chciał się bawić, stała przed nią i podawała jej listek.
– Odczep się ode mnie, słyszysz?! – wrzasnęła Julka. – Czego za mną łazisz!
Ania skuliła się i powoli, ze spuszczoną głową, odeszła.
– Poczekaj! – zawołała za nią Julka. – Ja tylko tak powiedziałam! Wstała i, kulejąc, podeszła do Ani. – Dlaczego właściwie nikt się z tobą nigdy nie bawi? – zapytała.
– Nie wiem – westchnęła Ania. – Może dlatego, że noszę okulary.
– Agata też nosi.
– To może dlatego, że nie umiem grać w gumy. Zawsze mi się nogi plączą.
– Joaśce też się plączą.
– No to może dlatego, że mam brzydkie imię: Ania, bania, proszek do prania...
– A mnie się podoba: Anka – sasanka – krakowianka! Ania uśmiechnęła się.
– Mam gumę z motylkiem. Chcesz połowę?
– Aha. Tylko chodźmy na trzepak. Najlepiej jest żuć gumę na trzepaku. Usiadły na trzepaku, machały nogami i żuły gumę. Potem robiły z gumy balony (...). Potem pobiegły na huśtawkę i huśtały się (...). Potem grały w klasy i rzucały patykami (...). A potem umówiły się na jutro i poszły do domu. I następnego dnia, w sobotę, Julka obudziła się wesoła.

Pytania do opwiadania:

Kogo chciała mieć Julka?

Jaki warunek do spełnienia postawiły Julce Dominika i Kasia, jeśli chce, żeby były jej przyjaciółkami?

Co przyniosła Julka?

Jak zakończyła się ich wspólna zabawa?

Z kim potem na podwórku bawiła się Julka?

Jak zakończyła się zabawa? Dlaczego?

Z kim zaprzyjaźniła się Julka?

Co znajdowało się na podwórku Julki?

Zabawa pantomimiczna „Bawię się na (w)…

Dziecko  naśladuje zabawę na hasło – Miejsce zabawy podane przez rodzica. Np. piaskownica, huśtawka, zjeżdżalnia.

„Mierzymy” – zabawa badawcza. Rodzic pokazuje dziecku różne miarki (przyrządy do mierzenia) np. linijkę, centymetr krawiecki, miarkę budowlana, sznurek. Rodzic tłumaczy dziecku w jaki sposób mierzono długość dawniej, a w jaki dzisiaj. Zanim ustalono system metryczny mierzono stopami, łokciami palcami.

Kilka faktów z historii

Na początek kilka informacji z historii miar, bo przecież od początku istnienia ludzkości istniała potrzeba zmierzenia długości czy odległości. 

Początkowo do określania długości służyły przede wszystkim określone części ciała.

EGIPT

W starożytnym Egipcie były to łokcie, dłonie oraz palce:

- jeden łokieć to odległość od łokcia do końca środkowego palca - odległość ta była równa siedmiu dłoniom

- szerokość wszystkich palców nazywano dłonią i była równa czterem palcom

RZYM

Rzymskie jednostki zostały oparte na greckich i egipskich. Były dość dokładne i często stosowane w życiu codziennym. Starożytni Rzymianie mierzyli odległości za pomocą takich jednostek jak:

- stopa, którą z kolei dzielono na mniejsze odcinki

- kciuk - do pomiaru krótszych odcinków

- krok - do pomiaru dłuższych odcinków - tysiąc kroków rzymskiego żołnierza było odpowiednikiem mili

- jard - jednostka stosowana przez kupców handlujących tkaninami – odległość ta była wyznaczana długością wyciągniętej ręki od brody, którą kupiec przyciskał materiał, do końca palców

WSPÓŁCZEŚNIE

Przez wiele lat jednostki były wielokrotnie zmieniane. Obecnie podstawową jednostką długości, którą na pewno znasz, jest metr. Nazwa pochodzi z języka greckiego od słowa „metron” co znaczy „miara”).

Ale skąd wiadomo jak długi jest metr?

By to ustalić prowadzone były bardzo skomplikowane obliczenia. Początkowo metr był definiowany jako 1/10 000 część ćwiartki ziemskiego południka. Następnie wykonany został wzorzec w postaci szyny długości jednego metra, który miał wskazywać jaką długość dokładnie oznacza jeden metr i który przechowywany był w Sevres pod Paryżem. Ostatecznie od lat 80-tych XX wieku długość jednego metra jest wyliczana na podstawie odległości, jaką przebywa światło w próżni.

W większości krajów, w tym również w Polsce stosuje się tzw. międzynarodowy układ jednostek miar SI, ale są również kraje, takie jak Wielka Brytania czy USA, gdzie stosuje się inny system, tzw. anglosaski. Może on nam czasem sprawiać spore kłopoty, na przykład w czasie podróży, jeśli nie wiemy jakie wartości kryją się pod obowiązującymi w tych krajach jednostkami, a możemy się tam spotkać między innymi z takimi nazwami jak: cale, stopy, jardy czy mile. Warto również zwrócić uwagę, że choć jednostka będzie miała taką samą nazwę, to w dwóch różnych krajach, będzie mogła oznaczać dwie różne długości.

Ćwiczenie w mierzeniu (zabawę wykonuje rodzic i dziecko):

1. Zmierz krokami swój pokój.

2. Zmierz stopami swój pokój.

3. Zmierz łokciem długość dłuższego boku stołu.

4. Zmierz palcami kartkę.

5. Zmierz linijką kartkę.

6. Zmierz długość dywanu za pomocą centymetra krawieckiego lub miarki budowlanej.

7. Zmierz sznurkiem długość dywanu (sznurek długości stopy).

6-latki – karta pracy nr 2 i 2a

ŚRODA (3.06.2020) – Z WIZYTĄ U MOICH RÓWIEŚNIKÓW

Wiersz „My dzieci” - Tadeusz Kubiak

My, dzieci, my chcemy śmiać się,
My, dzieci, lubimy słońce,
My, dzieci, kochamy ptasi,
Wesoły, perlisty koncert.

My, dzieci chcemy wybiegać
Z domów w złociste poranki,
My chcemy, by nam nad głową
Furczały barwne skakanki.

My chcemy kochać motyle,
Po łąkach biegać i gonić,
A w sadach głaskać śnieżyste,
Lecz ciepłe kwiaty jabłoni.

My chcemy, by nasze mamy
Wciąż uśmiechały się do nas,
By nasi dobrzy ojcowie,
Brali nas w czułe ramiona.

My, dzieci, my chcemy kochać
Ptaki, obłoki i drzewa,
My chcemy bawić się w słońcu,
Zmierzchem - kołysanki śpiewać.

Pytania do wiersza:

O kim opowiada wiersz?

Jakie dzieci mają pragnienia?

Czy wy macie jakieś marzenia (pragnienia)? Jakie?

„Zabawy dzieci z różnych stron świata” – Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat jego ulubionej zabawy. Mówi, że zabawy znane w Polsce są również znane w innych krajach, ale pod inną nazwą. Dzieci pochodzące z różnych stron świata mają swoje ulubione zabawy np.:

„Rzeka słów” – zabawa z Indii (Azja). Rodzic ustala zakres słów np. zwierzęta, rośliny. Podaje pierwsze słowo a dziecko podaje kolejne. Każde słowo musi zaczynać się głoską, którą kończyło się poprzednie, np. tygrys – smok. W Polsce ta zabawa też jest znana i nazywa się „Podaj słowo”.

„Rybak” – zabawa z Niemiec. Rodzic jest rybakiem dziecko siedzi na przeciwko z rękami wyciągniętymi do przodu. Rybak wodzi jedną ręka wolno pod dłońmi dziecka mówiąc: Łowiłem ryby przez noc całą, ale złowiłem ich bardzo mało. Po ostatnim wyrazie próbuje klepnąć w dłoń dziecko. Aby dziecko nie dało się złapać musi błyskawicznie odsunąć ręce do siebie. Jeśli rybakowi nie uda się schwytać ryby musi spróbować ponownie. W Polsce ta zabawa nazywa się „Łapki”.

„Ciepło – zimno” – zabawa z Liberii (Afryka). Rodzic chowa jakiś przedmiot i daje wskazówki dziecku – jeśli mówi „ciepło” to oznacza, że dziecko zbliża się do przedmiotu, natomiast jeśli mówi „zimno” to oznacza, że się oddala. W wersji z Liberii miejsce ukrycia przedmiotu sygnalizuje się nie słowami lecz oklaskami, natomiast w wersji polskiej mówi się „gorąco, parzy”. Nazwa po Polsku jest taka sama.

„Ojciec Szymon każe” – zabawa z Panamy (Ameryka Środkowa). Rodzic stoi naprzeciwko dziecka i pokazuje wymyślone przez siebie figury, które dziecko musi wykonać. Następnie następuje zmian i to dziecko pokazuje figury, które rodzic musi wykonać. W Polsce ta zabawa nazywa się :Jeż”.

Karta pracy „Gdzie mieszkają dzieci świata” – należy połączyć dziecko z jego domem.

Praca techniczna „Enchoque” (czyt. enczioke) – wykonanie zabawki pochodzącej z Boliwii.

Rodzic wyjaśni, że Boliwia leży w Ameryce Południowej, jest ponad trzy razy większa niż Polska, mieszkają tam Indianie. Można pokazać ten kraj na mapie. Oryginalne enchoque składa się z drewnianego kijka i drewnianej kuli połączonej sznurkiem. W kuli jest wydrążony otwór. Gracz trzyma kijek i star się , podrzucając kulkę w powietrze, nadziać ją na patyk. Enchique można zrobić z papierowego lub plastikowego kubeczka, kawałka cienkiego sznurka i folii aluminiowej (ew. z orzechem włoskim w środku). Dziecko odcina sznurek długości 50-60 cm, końcówkę wkłada do kawałka folii aluminiowej, a następnie zgniata folię tak, by powstała kulka. Rodzic robi grubą igłą lub szpikulcem otwór w dnie kubeczka, od dołu przewleka drugi koniec sznurka i zawiązuje supeł. Zabawa polega na wrzuceniu kulki do kubeczka używając tylko jednej reki, która trzyma kubek.

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a

6-latki – karta pracy nr  5 i 5a

 

Religia 2-3.06.2020

 

Duch Święty daje nam odwagę. Zesłanie Ducha Świętego

 

W niedzielę przeżywaliśmy Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

 

To już 50 dni minęło od Świąt Wielkanocnych i zmartwychwstania Pana Jezusa.

 

Aby poznać prawdę o Duchu Świętym wystarczy kliknąć w link

 

https://view.genial.ly/5ec396b88e243b0d5a33dbac/interactive-image-zeslanie-ducha-swietego-kl0?fbclid=IwAR0E5jeOhe3377gOPuhPpzJjSvJ7SKKnt2wB6bh-bJxn4yBSZa9hvONSwPU

 

 

WTOREK (2.06.2020) – DZIECI NA ŚWIECIE

Podczas czytania wiersza rodzic może pokazywać na mapie świata miejsc, z których pochodzą bohaterowie wiersza.

Wiersz „Dzieci świata” – Wincenty Faber

W Afryce w szkole na lekcji,
Śmiała się dzieci gromada,
Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,
Że gdzieś na świeci śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,
Tez w szkole w chłodnej Grenlandii,
Nie uwierzył, że są na świecie
Gorące pustynie i palmy.

Afryki, ani Grenlandii
My także jak dotąd nie znamy,
A jednak wierzymy w lodowce,
W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak i z nas samych wyrosną.

Pytania do wiersza:

Z czego śmiały się afrykańskie dzieci i dlaczego?

Gdzie mieszkają Eskimosi? ( Rodzic zwraca uwagę, że słowo Eskimos uchodzi za obraźliwą nazwę, obecnie używa się nazwy Innuit).

O czym nie wiedziały dzieci w Grenlandii?

Co łączy dzieci na całym świecie?

Słuchanie wiersza „Kolorowy pociąg” – S. Daraszkiewicz

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,
w barwnych chorągiewkach, kolorowych kwiatach.
A w pociągu olbrzymia gromada,
i na każdej stacji, ktoś jeszcze dosiada.
Wsiadajcie pasażerki i pasażerowie,
lecz niech każdy o sobie opowie.

Ja jestem Murzynka, mam kręcone włosy,
daję wam w podarku, dwa duże kokosy,
a może nie wiecie, co to znaczy kokos?
To palmowy orzech, co rośnie wysoko

W niskim ukłonie, czoło chylę,
mam dla was figi i daktyle.
Przyjeżdżam do was na wielbłądzie,
kto ma odwagę, niech wsiądzie.


Mam dwie pałeczki zamiast łyżeczki
i pałeczkami jem ryż z miseczki.
Piszą pędzelkiem, sypiam na matach,
a mój podarek - chińska herbata.

Na zielonym stepie, stado wołów pasam,
łapię dzikie konie, przy pomocy lassa.
Lasso to jest długa, bardzo długa lina,
a moja ojczyzna, zwie się Argentyna.

Francja jest złota i zielona,
Francja ma słodkie winogrona.
Rodacy moi z tego słyną,
że robią wino, dobre wino.

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,
w barwnych chorągiewkach, w kolorowych kwiatach.
Kolorowy pociąg wesoła muzyka,
a więc proszę wsiadać, proszę drzwi zamykać.

Już ruszył nasz pociąg i gwiżdże i mknie.
Jak dobrze, jak milo, że zabrał i mnie.
Śpiewamy piosenkę, bębenka nam brak,
a koła wirują: tak, tak, tak, tak, tak.

Pytania do wiersza:

Jakiej narodowości dzieci wsiadały kolejno do do pociągu?

Jak nazywają się kraje z których pochodziły?

Czy pamiętacie, w jakiej kolejności wsiadały dzieci?

Kto pierwszy wsiadł do pociągu?

Kto wsiadł ostatni?

Jak myślisz, kto przyjechał na wielbłądzie?

Kto je ryż pałeczkami?

Jak się jeszcze przedstawiło chińskie dziecko?

Jak spędza dzień dziecko w Argentynie?

Z czego słynie Francja?

Co można powiedzieć o dziecku z Polski – jak wygląda, co lubi robić, co lubi jeść?

Czy wszystkie dzieci w Polsce są takie same?

Czy w rzeczywistości dzieci opisane w wierszu zawsze tak wyglądają i się zachowują?

„Różnię się od ciebie…, jestem do ciebie podobny…” – rozmowa kierowana.

Rodzic  rozpoczyna rozmowę mówiąc, że każdy z nas ma nos, oczy, usta, uszy, włosy. Wszyscy mamy te same części ciała, ale każdy z nas jest inny. Ludzie różnią się między sobą: jedni maja oczy niebieskie, inni zielone, czy brązowe. Różnimy się między sobą nie tylko kolorem oczu czy kształtem nosa. Nosimy różne imiona. Mamy różne zdolności. Jedno dziecko umie ładnie rysować, drugie – śpiewać. Pomimo różnic każdy z nas jest tak samo ważny. Rodzic siada na przeciwko dziecka i na zmianę formułują zdania: Jestem do ciebie podobny… Różnię się od ciebie…

Rodzic i dziecko starają się wymienić jak najwięcej cech.

„Kraje i ich mieszkańcy” – zabawa językowa. Rodzic tłumaczy, że każdy kraj ma swoich mieszkańców:

np.     Polska – Polak

      Anglia – Anglik

      Francja – Francuz

      Turcja – Turek

rodzic prosi dziecko o przeczytanie napisów.

Następnie prosi , aby dziecko z ruchomego alfabetu ułożyło wyrazy:

     Polska, Polak, Polka

5-latki – karta pracy nr  3 i 3a

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a

 

Z okazji Dnia Dziecka

życzymy wszystkim „Starszakom”

wielu powodów do uśmiechu i radości.

Samych sukcesów,

rozwijania swoich talentów i pasji

oraz beztroskiej zabawy.

Spełnienia wszystkich marzeń,

prawdziwych przyjaciół i kochającej rodziny,

aby Wasze dzieciństwo było jak najlepsze

 i trwało jak najdłużej.

pani Marzenka, Anetka i Beatka

PONIEDZIAŁEK (1.06.2020) – NASZE PRAWA I OBOWIĄZKI

Słuchanie tekstu piosenki:

„PIOSENKA O PRAWACH DZIECKA” – sł. i muz.  Jerzy Kobyliński (dostępna na YouTube)

1. Mam prawo żyć,
   Mam prawo być sobą,
   Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.
   Mam prawo kochać i kochanym być,
   Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa,
         Dziecka prawa to nie zabawa .

2. Mogę się śmiać,
    Może się dziać pięknie,
    Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.
    Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych,
    Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa,
         Dziecka prawa to nie zabawa .

3. Mam prawo śnić
    Mam prawo być inny
    Mogę być słabszy lecz nie czuć się winny.
    Mam prawo śpiewać głośno kiedy chcę,
    Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa,
         Dziecka prawa to nie zabawa .

Rodzic prosi dziecko, by opowiedziało, o czym jest piosenka, o jakich prawach jest w niej mowa.

Rodzic informuje dziecko, że Polskie dzieci, kiedy jest im źle, mogą się zwrócić o pomoc do Komitetu Ochrony Praw Dziecka, który mieści się w Warszawie. Rodzic odczytuje prawa jakie przysługują dziecku i wyjaśnia, co te prawa oznaczają:

PRAWA DZIECKA

1. Prawo do zabawy i nauki.

2. Prawo do niepowodzeń i łez.

3. Prawo do prywatności.

4. Prawo do miłości i szacunku.

5. Prawo do niewiedzy.

6. Prawo do wyrażania własnych myśli i uczuć.

7. Prawo do przeciwstawiania się złu.

8. Prawo do radości.

„Prawda – nieprawda” – zabawa ćwicząca logiczne myślenie. Rodzic wypowiada różne zdania. Jeśli zdaniem dziecka zdanie jest prawdziwe - klaszcze, jeśli nieprawdziwe – tupie nogami. Przykładowe zdania:

- Nikt nie może mnie zmuszać do robienia złych rzeczy.

- Mogę zmusić kolegę, żeby grał ze mną w piłkę.

- Nikt nie może czytać moich ;listów bez pozwolenia.

- Mogę bawić się tylko z kolegami , których wybierze (imię dziecka).

- Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.

- Mam prawo do tajemnic i własnego zdania.

- Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić i bić.

Praca plastyczna do prawa do zabawy – „Zaprojektuj zabawkę dla wszystkich dzieci na świecie”.

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

              Polecenie do karty nr 1: Dziecko ma dopasować treści przeczytane przez rodzica do odpowiednich obrazków:

1. prawo do wychowania w rodzinie,

2. prawo do ochrony przed przemocą,

3. prawo do zabawy i wypoczynku,

4. prawo do wyrażania własnych poglądów,

5. prawo do opieki zdrowotnej,

6. prawo do edukacji,

TYDZIEŃ: ŚWIĘTO MAMY I TATY

PIĄTEK ( 29.05.2020) – PIKNIK RODZINNY

Zastaw  ćwiczeń gimnastycznych:

1. „Dla mamy” – Dziecko z rodzicem w parze wykonują gesty, o których mowa w piosence: naśladują falujące morze, wielką burzę, następnie podaja sobie obie ręce, które mocno ściskają i razem naśladują kołyszącą się łódkę.

Gdy na morzu wielka burza, Mama zawsze ze mną jest.

Gdy na morzu wielka burza, Mama zawsze ze mną jest.

Mocną ręką trzyma mnie, łódka nie kołysze się.

Gdy na morzu wielka burza, Mama zawsze ze mną jest.

2. „Taniec dla rodziców” – dziecko  tańczy na gazecie do wybranej muzyki, tak by nie wyjść stopami poza jej granice. Rodzic wypowiada komendy: Na prawej nodze. Na lewej nodze. W kółeczko. Z nogi na nogę.

3. „Kto dorzuci” – Rodzic  z dzieckiem robi kulki z papieru. W odległości  trzech kroków stawiają kosz lub miską. Dzielą się kulkami po równo i rzucają do pojemnika na zmianę. Wygrywa ten kto wrzuci więcej kulek.  Gdy rzuca rodzic odległość kosza jest mierzona jego krokami .

4. „Rodzinnie” Rodzic z dzieckiem stoją na przeciwko siebie i rzucają do siebie piłkę. Każda złapana piłka to jeden punkt. Wygrywa ten kto ma więcej punktów.

Zabawa słownikowa „Piknik rodzinny”  - Rodzic mówi do dziecka, że jutro wybierają się na piknik. Prosi dziecko aby powiedziało, co warto zabrać na piknik. Rodzic podsumowuje wypowiedź dziecka zwraca uwagę na zasady bezpieczeństwa podczas pikniku – pilnowanie się rodziny, jedzenie i picie tylko produktów polecanych przez rodzinę, zrywanie owoców tylko za zgoda rodziców, zachowanie bezpiecznej odległości podczas kontaktu ze zwierzętami, używanie kremu z filtrem, noszenie nakrycia głowy.

Zabawa sensoryczna „Co mam w koszyku?” – Rodzic ukrywa w koszyku przedmioty i produkty, które można zabrać na piknik np. jabłko, gruszkę, kubek, papierowe talerzyki, kanapkę. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie ich za pomocą dotyku i opowiedzenie rodzicowi jakie cechy ma dany przedmiot.

Zabawa matematyczna „Przygoda na pikniku” – Rodzic daje dziecku liczmany np. nakrętki od butelek lub klocki lub kredki. Dziecko wyjmuje z kosza z poprzedniej zabawy jeden przedmiot i układa zadanie na jej temat np. Na piknik zabrałam 3 jabłka, moja koleżanka przyniosła jeszcze 2 jabłka. Ile mamy razem jabłek?  lub na odejmowanie – Mama zrobiła 9 kanapek, tata zjadł 2, mama jedną. Ile kanapek zostało? Dziecko liczy na liczmanach. Zabawę można wzbogacić układając działanie z ruchomych cyfr (koperta).

Praca plastyczna „Pamiatka z pikniku” – Rodzic daje dziecku masę solną i papierowy talerzyk. Dziecko pokrywa go grubą warstwą masy, po czym odciska w niej różne przedmioty – skarby tworząc kompozycję. Pozostawia prace do wyschnięcia. Po wyschnięciu można pomalować farbami.

6-latki – karta pracy nr 5 i 5a

czytanka

Dodatkowa praca do wykonania w tym tygodniu:

Dzbanek do herbaty – praca techniczna wg wzoru.

 

 

Hello, hello!

Witajcie Kochani! W tym tygodniu obchodzimy Święto Rodziny. Dlatego na dzisiejszych zajęciach utrwalimy sobie słownictwo związane z rodziną - FAMILY. Gotowi? Więc zaczynamy!

 

1,2,3… What can it be?

 

Mommy (czyt. mami)

Daddy (czyt. dadi)

Baby (czyt. bejbi)

Grandma (czyt. grenma)

Grandpa (czyt.grenpa)

 

„Thumbs up/thumbs down” – rodzicu proszę utrwalcie słownictwo wymawiając je głośno przy podnoszeniu kciuka w górę i cicho, opuszczając kciuk w dół. Możecie urozmaicić zabawę wypowiadając słowa wolno i szybko np. wolny ruch prawą ręką w bok, będzie oznaczał, że mówimy słowo wolno, natomiast szybki ruch lewą ręką w bok, będzie oznaczał, że mówimy słowo szybko.

„Pick a flower” – wybierz kwiatka dla mamy. Rodzicu przygotuj kilka kwiatków w kolorach: żółty, zielony, niebieski, czerwony, pomarańczowy, fioletowy. Mogą to być kwiaty z ogrodu, sztuczne lub wycięte z kolorowego bloku. Wydawaj dziecku komendę za każdym razem prosząc o kwiatka w innym kolorze. Please pick a yellow/green/blue/red/orange/purple flower (czyt. Plis pik a jeloł/grin/blu/red/orendż/perpul flałer). Proszę pochwal dziecko za każdym razem, gdy uda mu się wybrać kwiatka w odpowiednim kolorze mówiąc: Well done! (czyt. wel don)

 

Na koniec zachęcam Was do wspólnego wysłuchania i naśladowania ruchem piosenki „Baby shark” w wersji Pinkfong. Miłej zabawy! Bye, bye!

 

 

 CZWARTEK (28.05.2020) – RODZINKA

Opowiadanie „Kiedy mamy nie ma w domu” – M. Niewielskiej

Pewnego dnia zadzwonił dziadek. Okazało się, że babcia zachorowała, więc poprosił, żeby przyjechała do nich mama. Zanim Franek zdążył pomyśleć, co się mogło stać, mama była już spakowana. Wybiegając na dworzec, rzuciła szybko:

- Pa kochani. Będziecie musieli przez kilka dni radzić sobie sami.

Tata miał trochę niepewną minę, ale powiedział:

- Damy sobie radę, nie martw się!

Następnego dnia rano Franek obudził się i ze zdziwieniem zauważył, że na krzesełku nie ma ubrań, które powinien włożyć. Wtedy przypomniał sobie, że przecież mama wyjechała.

- Tato, gdzie są moje ubrania?

Tata jeszcze spał, więc Franek poszedł go obudzić.

- Jakie ubrania? – tata się chyba jeszcze nie rozbudził. Spojrzał zdziwiony na Franka, a potem na stojący na stoliku budzik.

- O nie, już siódma trzydzieści? – zerwał się na równe  nogi. – To niemożliwe! Dlaczego budzik nie zadzwonił wcześniej?

No tak, budzik zawsze ustawiała mama… Tata pędem pobiegł do łazienki.

- Tato, ale moje ubrania… Nie wiem, gdzie są – jęknął Franek.

- Poszukaj w szafie, gdzieś muszą być – Franek ledwie zrozumiał, bo tata nakładał sobie właśnie krem do golenia.

Zajrzał do szafy, ale znalazł tylko ręczniki i pościel. W drugiej taty garnitury i koszule. Nigdzie nie było Franka skarpetek, ani koszulek. Chłopiec zupełnie nie mógł sobie przypomnieć , gdzie mama kładzie jego czyste rzeczy. Ubrania były codziennie na jego krześle i nigdy nie zastanawiał się , skąd się tam brały.

- Tato, nie mogę znaleźć! – za3wołał. Ale tata wcale się tym nie przejął.

- Trudno, pójdziesz w piżamie. Wkładaj buty, bo się spóźnimy!

Franek był przerażony. Jak to buty? Nie dość, że nie ma w co się ubrać, to nie jadł jeszcze śniadania!

Podszedł do kuchni, ale nie było tam mamy, która z uśmiechem podsuwała mu miseczkę płatków z mlekiem. Na stole leżał karton po wczorajszej pizzy, którą tata zamówił, bo nie było obiadu i kilka brudnych naczyń. Franek poczuł się głodny. W kartonie został jeszcze jeden kawałek pizzy. Była zimna i smakowała znacznie gorzej niż wczoraj, ale lepsze to niż nic.

- Franek, jesteś już gotowy? Za dwie minuty wychodzimy!

Nie było wyjścia. Franek włożył te same ubrania, które nosił wczoraj. Leżały zwinięte koło łóżka, tak jak je zostawił wieczorem. Chłopiec skrzywił się trochę, jak spojrzał na siebie w lustrze, bo koszulka była pognieciona, a na spodniach były ślady od trawy. Ale tata już go poganiał do wyjścia.

W samochodzie Franek przypomniał sobie, że nie umył zębów. Pomyślał sobie, że tak nie może być. Postanowił, że jak wróci, przejrzy wszystkie szafy i półki, żeby znaleźć swoje ubrania. I będzie je sobie przygotowywał wieczorem. To może być nawet zabawne@ Właściwie to śniadanie też mógłby robić sobie sam. Wystarczy przecież wlać mleko i wsypać płatki. Jeśli tata pokroi mu chleb, to zrobi sobie nawet kanapkę!

Pytania do opowiadania:

Co się stało w domu Franka po wyjeździe mamy?

Co postanowił chłopiec?

Czy gdyby twoja mama musiała wyjechać, też mielibyście podobne problemy, jakie miał Franek?

„Rodzina” – opowiadanie ilustrowane ruchem. Rodzic snuje opowieść, a dziecko ilustruje je gestami. Gdy dziecko usłyszy słowo brat – robi przysiad, kiedy pojawi się słowo siostra – podskakuje. Ponadto dziecko stara się wykonywać ruchy podane w opowiadaniu.

Pewnego razu rodzeństwo – brat i siostra – wybrali się na spacer do parku. Wyszli ze swojego domu i zrobili 3 kroki do przodu. Następnie brat zauważył ślimaka na liściu akacji i cofnął się o jeden krok. Siostra z kolei usłyszała szelest w gałązkach bzu i przesunęła się o dwa kroki w lewo. Brat z siostrą wspólnie do parku. Zrobili pięć kroków do przodu i trzy kroki w prawo. Siostra zauważyła nadchodzącą babcię i zrobił jeszcze dwa kroki do przodu. Razem z babcią poszli na spacer po parku i wykonali dwa kroki w lewo i kolejne dwa kroki do przodu. Rodzic kontynuuje opowiadanie aż dziecko znajdzie się po drugiej stronie pokoju.

5-latki – drzewo genealogiczne – uzupełnij drzewo genealogiczne swojej rodziny

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a

          - drzewo genealogiczne – uzupełnij drzewo genealogiczne swojej rodziny

 

ŚRODA (27.05.2020) – MÓJ TATA

WIERSZ „Mój tato” – Bożena Forma

Chodzimy z tatą na długie spacery,

mamy wspaniałe dwa górskie rowery.

Po parku na nich często jeździmy

i nigdy razem się nie nudzimy.

Gdy mroźna zima nagle przybywa

i ciepłym szalem wszystko okrywa,

bierzemy narty i śnieżne szlaki

wciąż przemierzamy jak szybkie ptaki.

Często chodzimy razem do kina,

lubimy obaj, gdy dzień się zaczyna.

Takiego mieć tatę to wielkie szczęście

- życzeń mu składam dziś jak najwięcej.

Pytania do wiersza:

Jak myślisz kto opowiada ten wiersz – dziewczynka czy chłopiec?

Jak ma na imię twój tata?

Czy masz jego zdjęcie?

Jak wygląda twój tata?

Jaki jest?

Co robisz wspólnie z nim?

Kim z zawodu jest  twój tata?

Jakie ma hobby?

Nauka wiersza na pamięć – Rodzic czyta wers wiersza, a dziecko powtarza. Następnie dziecko razem z rodzicem powtarza całość wiersza. Wiersz należy powtarzać kilkakrotnie w ciągu dnia lub kilku dni, aż dziecko powtórzy samodzielnie.

Zabawa w parach „Tata i ja” – Rodzic z dzieckiem odgrywają scenkę, że idą na spacer, kopia do siebie piłkę, siłują się.

Zabawa słownikowa „Gdzie pracuje mój tata?” – Rodzic pyta dziecko na czym polega praca jego taty.

Praca plastyczna „Prezent dla taty” – Dziecko wykonuje kuferek wg wzoru. Do kuferka można włożyć niespodziankę np. cukierki lub lizaka itp.

Dzień Ojca obchodzimy 23.06.2020 ale prezent można dać tacie już dzisiaj.

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a

6-latki – karta pracy nr 2 i 2a

 

 

RELIGIA (26,27.05.2020) -

Idźcie na cały świat! –Wniebowstąpienie Pańskie

 

Dzisiaj powiemy sobie o Wniebowstąpieniu Pana Jezus.

 

Po zmartwychwstaniu Pan Jezus ukazywał się uczniom.

 

Spotykał się z nimi, rozmawiał, mówił co mają robić. Trwało to 40 dni.

 

Aby zgłębić treści dzisiejszych zajęć zapraszam na stronę:

 

https://view.genial.ly/5eb0246e49966b0d12b24a22/presentation-pan-jezus-wstepuje-do-nieba?fbclid=IwAR1doX9RrIKUwSbd-vk-HRaGdur43Zh6z91h2LcV7LBqkDcov8HtzqL-Cjg

 

Modlitwa dziecka :

 

Panie Jezu , wierzę , że jesteś przy mnie,

 

gdy wstaję rano i gdy idę do przedszkola,

 

gdy bawię się, jem i śpię.

 

To tylko ja czasami o Tobie zapominam.

 

Ale Ty jesteś z mną cały czas.

 

WTOREK (26.05.202) – Z RODZINĄ NAJLEPIEJ

PIOSENKA „Moja wesoła rodzinka” –sł. Stanisław Kraszewski, muz. Tomasz Strąk

1. My rodzinę dobrą mamy,
zawsze razem się trzymamy!
I choć czasem czas nas goni,
my jak palce jednej dłoni!

Ref.: Mama, tata, siostra, brat i ja
– to mój mały świat!
Dużo słońca, czasem grad
 – to wesoły jest mój świat!

2. Mama zawsze kocha czule,
ja do mamy się przytulę,
w bólu, żalu i rozterce,
bo ma mama wielkie serce!

Ref.: Mama, tata, siostra, brat…

3. Z tatą świetne są zabawy,
z nim świat robi się ciekawy!
Tata ma pomysłów wiele,
jest najlepszym przyjacielem!

Ref.: Mama, tata, siostra, brat…

4. Gdy napsocę i nabroję,
siedzę w kącie, bo się boję!
Tata skarci, pożałuje,
a mamusia pocałuje!

Ref.: Mama, tata, siostra, brat…

5. Kiedy nie mam taty, mamy,
wszyscy sobie pomagamy!
I choć sprzątać nie ma komu,
jest wesoło w naszym domu!

Ref.: Mama, tata, siostra, brat…

Zabawa do piosenki – powtarzanie treści piosenki z rytmicznymi gestami np. tupanie, klaskanie, dotykanie palcem, uderzanie w uda itp.

„Rodzina” – rozmowa o rodzinie dziecka. Rodzic pokazuje dziecku zdjęcie jego rodziny. Po czym prowadzi rozmowę:

1. Czy umiesz podać nazwy członków naszej rodziny?

2. Czym różnią się członkowie naszej rodziny? (płcią, wiekiem, wyglądem itd.)

3. Kim jest dla ciebie mama mamy i mama taty?

4. Kim ty jesteś dla nich?

5. Kim jest dla ciebie tata mamy i tata taty?

6. Kim ty jesteś dla nich?

7. Kim jest dla ciebie siostra taty i siostra mamy?

8. Kim jest dla ciebie brat taty i brat mamy?

9. Jak spędzasz czas wolny z rodziną?

10. Co najbardziej lubisz robić z rodziną?

11. Jak podzielone są obowiązki w naszej rodzinie?

Następnie rodzic zachęca dziecko do wypowiadania się na temat struktury swojej rodziny:

1. Ile osób ma nasza rodzina? Policz je.

2. Kto to są dziadkowie?

3. Jak maja na imię twoje babcie i twoi dziadkowie?

4. Ile dzieci mają twoi rodzice?

5. Ile masz rodzeństwa, ile sióstr, ilu braci?

6. Jak się nazywają?

Zabawa słowna „Które przedmioty należą do mamy, a które do taty? – Rodzic wymienia nazwy przedmiotów , które mogą należeć do mamy lub do taty. Prosi  by dziecko powiedziało kogo to przedmiot, a następnie dziecko mówi jego nazwę i wyodrębnia głoskę znajdującą się na początku i na końcu tego wyrazu.

np. torebka

krawat

apaszka

koszula

spódnica

spodnie

korale

broda

kolczyki

pasek

Praca plastyczno – techniczna „Laurka” – wykonanie laurki dla mamy wg wzoru.

5-latki - karta pracy nr 3 i  3a

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a

PONIEDZIAŁEK (25.05.2020) – MOJA MAMA

WIERSZ „Ile zawodów ma mama” – Czesław Kuriata

Dziś takie zadanie sobie stawiamy:
wymieniamy wszystkie zawody Mamy,
a może powiem jeszcze prościej,
sprawdzamy, czy dobrze pamiętamy
naszej Mamy codzienne czynności,
które przez cały rok- w zimie i w lecie,
Mama wykonuje tak dobrze, jak nikt na świecie.
I choć Mama ma tyle pracy,
wszystko robi najlepiej i najmilej
i jedynie niekiedy narzeka,
że czas tak szybko ucieka.
A więc sprawdźcie, czy dobrze pamiętacie,
jakie Mama co dzień wykonuje prace.
Mama jest kucharką doskonałą,
jakich jest na świecie mało.
Ona robi śniadanie, obiad i kolację-
myślę, że przyznacie mi rację,
że są to przysmaki same,
jak przystało na naszą Mamę.
Mama najwdzięczniej i najmilej
Podaje do stołu dania znakomite-
i w tej czynności jest zawód ukryty.
I wtedy są Mamy najpiękniejsze chwile,
gdy jemy wszystko z apetytem.
A jeśli kochamy nasze Mamy,
w zmywaniu naczyń im pomagamy.
Mama ciągle mieszkanie sprząta,
porządkuje rzeczy, które wy po kątach
bawiąc się rozrzucacie niedbale-
i w tej czynności zawód Mamy niełatwy wcale.
Mamy dziełem czysta bielizna
i dlatego każdy z was przyzna,
że w tym także mamy
inny zawód naszej Mamy.
Mama upiec ciastka da radę,
a nawet zrobić czekoladę-
więc z tego wynika,
że zastąpi nawet cukiernika.
Kolejny zawód mamy inny
także łatwo odgadniecie-
Mama siada do maszyny,
aby uszyć sukienkę Elżbiecie.
Mama zrobiła sweter na drutach,
z którego cieszy się Ula,
zrobiła też bambosze,
które ja niszę.
Mama to najlepsza księgowa,
którą od liczenia boli głowa,
aby zmieścić się w domowym budżecie
i kupować, to co chcecie.
Nie ma rzeczy niedostępnej dla niej,
zawsze kupi najlepsze, najtaniej.
I o tym pamiętać warto, gdy ktoś z nas leży chory
i brzuszek lub głowa go boli,
Mama jest troskliwą pielęgniarką.
A gdy ze szkoły wracamy,
zaczyna się inny zawód Mamy.
Mama uczyć potrafi
śpiewu i ortografii
i co dzień objawia wiele trosk
o nasz rodzinny język polski.
A jak się mama cieszy,
jak osiągamy w szkole sukcesy-
a to przecież jej zasługa wielka,
bo ileż ma z nami kłopotów
nasza Mama- nauczycielka
wszystkich przedmiotów.
Mama także co dzień
z tatą i z nami razem
na działkę chodzi-
i dlatego mamy w domu tyle jarzyn,
jemy truskawki i dynie,
z których nasza działka słynie.
A więc z tego wynika,
że Mama ma także zawód ogrodnika.
A teraz niech każdy poćwiczy
i wszystkie zawody Mamy wyliczy.

Dziecko razem z rodzicem próbuje policzyć jakie mama wykonuje zawody.

Zabawa ruchowa „Znajdź mamę” – Do zabawy potrzebny jest ruchomy alfabet (teczka z alfabetem). Dziecko wyjmuje z teczki litery M i A (wielkie i małe). Rodzic prosi, aby dziecko ułożyło wyraz mama i go przeczytało. Następnie dziecko układa na podłodze litery w czterech rzędach, litery muszą być od siebie w odległości tak aby można było miedzy nimi postawić stopę. Gdy dziecko jest gotowe rodzic objaśnia zasady zabawy: za chwilę dziecko będzie się poruszało po planszy z liter wg wskazówek rodzica. Wskazówki dotyczą kierunków np. do przodu, do tyłu, w prawo, w lewo. Rodezic powinien poprowadzić dziecko tak aby powstał wyraz mama. jeżeli dziecko przejdzie można zamienić się rolami.

Zabawa słownikowa „Gdzie pracuje moja mama” – Rodzic zadaje pytanie dziecku. Gdzie pracuje twoja mama. Na czym polega jej praca.

Quiz „Kolory mojej mamy” – Do zabawy potrzebne są 2 kartki i kolorowe. Rodzic daje kartkę i ołówek dziecku i drugą zostawia sobie . Uczestnicy na kartce po lewej stronie od góry do dołu piszą cyfry 1-7 jedną pod drugą.

Rodzic i dziecko siedzą na przeciwko siebie , przed sobą mają kartki i po środku kredki. Rodzic czyta pytania i mówi jego numer. Dziecko zaznacza kolor przy numerze pytania, a rodzic pisze nazwę koloru. Po wszystkich pytaniach rodzic z dzieckiem sprawdzają zgodność swoich odpowiedzi.

Pytania:

1. Jaki kolor podoba się mojej mamie?

2. Jaki kolor oczu mam mama?

3. Jakie koloru nie lubi moja mama?

4. W jakim kolorze kupiła by sobie mama torebkę?

5. Jakiego koloru kwiaty lubi mama?

6. Jakiego koloru samochód chciałaby mieć mama?

7. Na jaki kolor chciałaby pomalować paznokcie mama?

Praca plastyczna „Mama i tata” – Rodzic daje dziecku kartki z twarzami kobiety i mężczyzny. Dziecko kończy rysować portrety swojej mamy i swojego taty.

5-latki - karta pracy nr 1 i 1a

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

 

TYDZIEŃ: WRAŻENIA I EMOCJE

ZAPRASZAMY DZISIAJ DO ODEBRANIA KART PRACY

DO DALSZEJ NAUKI !!

PIĄTEK (22.05.2020) – RUCHOWE OPOWIEŚCI

Zestaw ćwiczeń gimnastycznych „Mamo ćwicz ze mną” :

1. „Figurki” – dzieci biegają po pokoju w rytm muzyki. Gdy muzyka zostanie zatrzymana rodzic mówi: „Figurki, figurki zmieńcie się w tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny. Dziecko musi zastygnąć bez ruchu w pozie wymienionej postaci.

2. „Kraina radości” – Dziecko przy muzyce wykonuje masaż na plecach rodzica. Rysuje spirale, figury geometryczne i inne kształty jednym palcem, kilkoma palcami, albo całą dłonią.

3. Ćwiczenia kształtujące mięśnie tułowia – skłony. Rodzic z dzieckiem siadają w siadzie skrzyżnym naprzeciwko siebie na odległość wyciągniętych ramion. Dziecko kładzie swój woreczek na głowie, ręce trzyma na kolanach. Rodzic wyciąga ręce przed siebie, splata dłonie, tak by stworzyć z rąk koło. Na sygnał dziecko robi skłon w przód, próbując wcelować woreczkiem do dziury.

4. Zabawa z woreczkiem - Dziecko siada w siadzie skrzyżnym, rodzic  odwraca się do dziecka tyłem i odsuwa na odległość 2 kroków, przyjmuje pozycje siadu skulnego, między stopy wkłada woreczek. Następnie przechodzi do leżenia tyłem, przenosi woreczek za głowę i podaje go w ręce dziecka. Teraz dziecko wykonuje to co rodzic itd.

5. Zabawa na czworakach – Dziecko porusza się jak wskazane przez rodzica zwierzątko. Gdy usłyszą słowa: Spacerują żółwie!, przyjmują pozycję na czworakach, woreczek kładą sobie na plecach. Wędrują po pokoju uważając by nie spadł im na głowę. Na słowa: Na spacer wybierają się kraby! dziecko przyjmuje pozycje podporu tyłem, woreczek kładzie na brzuchu tak wędruje po pokoju. Na hasło: Zwierzątka odpoczywają! dzieci zatrzymują się i na chwilę kładą się na podłodze w dowolnej pozycji.

6. Rzuty – Rodzic z dzieckiem robią kulki z papieru, a następnie w pewnej odległości stawia pudełko. Dziecko stoi bliżej pojemnika , a rodzic dalej i na przemian rzucają papierowe kulki do pudełka starają c się trafić.

Zabawa dydaktyczna „Znamy już wszystkie litery” – Dziecko nazywa wszystkie litery z ruchomego alfabetu, łączy je w pary: wielka i mała.

6-latki – karta pracy nr 3a

Zadania dodatkowe do wykonania w tym tygodniu:

- ozdabianie liter

 

 

Good morning children!

Witajcie Starszaki! Dzisiaj utrwalimy sobie nazwy dzikich zwierząt.

 

„Abracadabra you will be…” – rodzicu udawaj, że jesteś czarodziejem i że zamieniasz dziecko w dane zwierzę. Mów dziecku co ma robić.

Abracadabra you will be a monkey. Jump like a monkey.

(czyt. abrakadabra ju łil bi a monki. Dżamp lajk a monki – skacz jak małpka)

 

Abracadabra you will be a lion. Roar like a lion.

(czyt. abrakadabra ju łil bi a lajon. Ror lajk a lajon – zarycz jak lew)

 

Abracadabra you will be a hippo. Stomp like a hippo.

( czyt. abrakadabra ju łil bi a hipo. Stomp lajk a hipo – tup jak hipopotam)

 

Abracadabra you will be a giraffe. Strech up high like a giraffe.

(czyt. abrakadabra ju łil bi a dżiraf. Strecz ap haj lajk a dżiraf – wyciągnij się wysoko jak żyrafa)

 

Abracadabra you will be an elephant. Wave your trunk like an elephant

(czyt. abrakadabra ju łil bi an elefant. Łejw jor trank lajk an elefant – machaj trąbą jak słoń)

 

„Stripy Snake” – proszę spróbujcie sami narysować podobnego węża jak na obrazku poniżej lub jeśli sprawi Wam to trudność poproście o pomoc rodziców. Następnie proszę pokolorujcie go w kolorach: RED, GREEN, YELLOW, BLUE, ORANGE, PURPLE.

 

 

Na koniec zapraszam Was do utrwalenia piosenki „The animal boogie”.

Miłej zabawy! Have fun! Bye, bye!

 

CZWARTEK (21.05.2020) – JAK POZBYĆ SIĘ STRACHU?

Zabawa „Tajemnicza przesyłka” – Do zabawy rodzic przygotowuje pudełko do którego wkłada: przedmioty o różnej fakturze i przeznaczeniu. Pudełko jest zaklejone a z boku jest otwór, aby dziecko mogło włożyć rękę. Rodzic wprowadza dziecko w klimat zabawy sugestią, że ktoś zostawił pod drzwiami przesyłkę. Porosi o sprawdzenie co się w niej znajduje. Mówi by jeszcze nie rozpakowywać rozklejonego pudełka, lecz sprawdzić jego zawartość przez włożenie reki w otwór widoczny z boku. Cała zainspirowana sytuacja ma doprowadzić do nazwania przez dzieci emocji, które towarzyszą im w trakcie poznawania zawartości pudełka. Rodzic pomaga dzieciom podsumować tę część zabawy pytaniami:

Czy to było przyjemne doświadczenie – sięgać ręką do pudełka, w którym nie wiedziałeś co się znajduje?

Co czułeś w tym momencie?

Czy odczuwałeś niepokój lub strach?

Co można zrobić inaczej, żeby zmniejszyć napięcie i lęk towarzyszący nieznanemu doświadczeniu?

Po rozmowie z dzieckiem następuje otwarcie pudełka. Dziecko wyjmuje i nazywa znajdujące się tam przedmioty.

Zabawa ruchowa "Lisi ogon" - M. Bennewicz - Rodzic z dzieckiem stoi na przeciwko siebie. Dziecko mówi z rodzicem wiersz ilustrując go ruchem:

Bo strach to tylko przebranie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)

I groźnie zakłada maski (dotykanie twarzy, przesuwanie dłoni od czoła do brody)

lecz zadaj sobie pytanie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)

na jakie czeka oklaski? (składanie dłoni jak do oklasków)

Stres karmi się naszym strachem (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzenia)

Jak gołąb na dachu bułką. (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzeni)

Wystarczy jednym zamachem

Przegonić go jak kurz z półki. (gest zrzucania czegoś z półki, szeroki zamach jedną, następnie drugą ręką)

Zabawa „Nie rozśmieszaj mnie” - dziecko siada naprzeciwko rodzica. Jedno z nich usiłuje być poważne i za wszelką cenę stara się nie uśmiechać. Drugie ma za zadanie rozśmieszyć partnera. Kiedy mu się to uda, następuje zamiana ról. Po zakończeniu ćwiczeń dziecko próbuje odpowiedzieć na pytania: Co czułeś w trakcie tego ćwiczenia? Czy łatwo było zachować powagę? Co ci w tym pomagało, a co utrudniało to zadanie?

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a, 2a

6-latki – karta pracy nr  3 i 3a

ŚRODA (20.05.2020) – OSWAJAMY SIĘ Z CIEMNOSCIĄ

WIERSZ „Czarna jama” – Joanna Papuzińska

Nie wie tata ani mama,

że jest w domu czarna jama...

Czarna, czarna, czarna dziura

bardzo straszna i ponura.

Gdy w pokoju jestem sam

lub gdy w nocy się obudzę,

to się boję spojrzeć tam.

Tam jest chyba mokro, ślisko,

jakby przeszło ślimaczysko...

 

Musi żyć tam wstrętne zwierzę,

co ma skołtunione pierze,

i do łóżka mi się wepchnie!

To jest gęba rozdziawiona,

wilczym zębem obrębiona,

coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie

i ta gęba się zatrzaśnie...

Ła!

 

Ojej, tato, ojej, mamo,

uratujcie mnie przed jamą!

Nie zamykaj, mamo, drzwi,

bo jest bardzo straszno mi.

A w dodatku

w tamtej jamie

coś tak jakby mruga na mnie,

że mam przyjść...

Może tkwi tam mała bieda,

która rady sobie nie da?

Którą trzeba poratować?

Może leżą skarby skrzacie?

 

Więc podczołgam się jak kot.

Ja – odważny, ja – zuchwalec

wetknę w jamę jeden palec.

I wetknąłem aż po gardło,

ale nic mnie nie pożarło.

Więc za palcem wlazłem cały.

Wlazłem cały!

No i już.

Jaki tu mięciutki kurz.

Chyba będę miał tu dom.

Chyba to jest pyszna nora,

nie za duża, lecz dość spora.

Latareczkę małą mam.

Nie ma

w domu

żadnych jam!

Pytania do wiersza:

Czy narratorem wiersza jest chłopiec, czy dziewczynka?

Po czym to poznałeś?

Czego boi się bohater wiersza?

Co to jest „lęk?” Czy to dobrze czy źle się bać?

Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym?

Czym jest „czarna jama” w wierszu?

Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?

Zabawa „Co widzisz w ciemności?”- Rodzic proponuje by dziecko schowało głowę pod kocem lub chustą i doświadczyło ciemności. W zabawie uczestniczy dziecko, które tego chce. Rodzic zachęca, ale jeżeli dziecko czuje lęk, może nie skorzystać z propozycji. Po zabawie dziecko dzieli się wrażeniami na temat tego co widziało w ciemności.

Praca plastyczna przestrzenna „Budujemy czarną jamę” – Rodzic przygotowuje stare gazety, taśmę klejącą, nożyczki. Zadaniem dziecka jest wykonanie „czarnej jamy”, w której schowa swoje lęki i obawy. Jama powinna być wykonana z gazet i mieć formę przestrzenną. Musi być na tyle duża, aby dziecko mogło się w niej schować. Dobrze jest zbudować jamę na jakiejś konstrukcji np. na krześle, budowli z klocków. Rodzic może budować jamę razem z dzieckiem.

5-latki – karta pracy nr  3 i 3a

6-latki – karta pracy nr  2 i 2a

Religia

19.05.2020 (wtorek)

20.05.2020 (środa)

 

Wyjątkowe urodziny- 100 lat Jana Pawła II

 

18.05.1920r. ( wczoraj ) minęło 100 lat od narodzin naszego wielkiego Rodaka, świętego Jana Pawła II.

Dlatego na dzisiejszych zajęciach  poznasz bliżej tego wyjątkowego Polaka.

Posłużymy się dzisiaj prezentacją multimedialną – musisz to zobaczyć !

Jest tam mnóstwo ciekawostek  o Janie Pawle II – np. możesz nawet zwiedzić muzeum Jana Pawła II w

Jego rodzinnym domu w Wadowicach.

Wystarczy kliknąć w link:

https://view.genial.ly5eb3efb9d4d59a0d61ff878a?fbclid=IwAR2typnWI7MvmLr5yeKUzzl2mCtpLdj8b0xD6UCTA3DytWbPW6l71Zs8g8g

Choć Jana Pawła II nie ma już wśród nas - patrzy na nas z góry, z Nieba!

Będzie mu bardzo miło, jeśli pokażemy mu, że o nim pamiętamy!

Skoro urodziny, to musi być i tort - narysuj go. 

Możesz także stworzyć wyjątkową laurkę dla Jana Pawła II. 

 

Piosenka:  Barka

 

Pan kiedyś stanął nad brzegiem,

Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;

By łowić serca

Słów Bożych prawdą.

 

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,

Twoje usta dziś wyrzekły me imię.

Swoją barkę pozostawiam na brzegu,

Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

 

Jestem ubogim człowiekiem,

Moim skarbem są ręce gotowe

Do pracy z Tobą

I czyste serce.

 

Ty, potrzebujesz mych dłoni,

Mego serca młodego zapałem

Mych kropli potu

I samotności.

 

Dziś wypłyniemy już razem

Łowić serca na morzach dusz ludzkich

Twej prawdy siecią

I słowem życia.

 

WTOREK (19.05.2020) – W PŁACZU NIE MA NIC ZŁEGO

OPOWIADANIE „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie (fragment) – Renata Piątkowska

– No, Łukasz, co z tobą? – Babcia podeszła do wnuczka, który zwinął się w kłębek na kanapie, i pogłaskała go po głowie.

– Babciu, przecież ty wiesz, że ja się nauczyłem tego wiersza. Umiałem go! Jeszcze wczoraj mówiłem go z pamięci bez jednego błędu!

– To prawda – przyznała babcia.

– No widzisz. A na występie, gdy przyszła moja kolej, wszystko zepsułem. Początkowo szło mi nawet dobrze. Gdy powiedziałem jedną linijkę, zaraz wiedziałem, jak zaczyna się następna. Aż doszedłem do miejsca, w którym Słoń Trąbalski pozapominał imiona swoich dzieci, żony, a nawet własne. Wybrał się więc do doktora, adwokata, szewca i rejenta, lecz nie pamiętał, o co mu chodzi. Powiedziałem słowa: „Dobrze wiedziałem, lecz zapomniałem, może kto z panów wie, czego chciałem?”.

I tu koniec. Nie wiedziałem, co dalej. Nie mogłem sobie przypomnieć, jak zaczyna się następna zwrotka. Zapomniałem, jak się nazywam. W głowie miałem pustkę. – Widać było, że Łukasz bardzo przeżywa swój nieudany występ.

– Wiem, że nauczyłeś się tego wiersza, ale dopadła cię trema. To się zdarza nawet prawdziwym aktorom na scenie – pocieszała babcia.

– Nie wyszło mi z tym wierszem, ale największą przykrość zrobił mi Witek – rozżalił się Łukasz.

– A co on ma z tym wspólnego? – spytała babcia.

– Witek przepytywał mnie z tego wiersza przed występem, a potem siedział w pierwszym rzędzie i miał trzymać za mnie kciuki. I kiedy na scenie zapomniałem, co mam dalej mówić, na sali zapadła cisza. Przeciągała się coraz bardziej, a ja byłem coraz bardziej przerażony. Szukając ratunku, spojrzałem na Witka. Myślałem, że może mi podpowie, jak zaczyna się następna zwrotka. A wtedy Witek zaczął się ze mnie śmiać. Pokazał namnie palcem i zawołał:

– Mówi wiersz o zapominalskim słoniu, a sam zapomniał, jak ma być dalej. Łukasz Trąbalski, zapominalski! Ha-ha-ha! – Witek śmiał się głośno i złośliwie, a razem z nim cała sala. Ten śmiech słyszałem nawet za kulisami. Nigdy mu tego nie zapomnę. Przyjaciel się tak nie zachowuje – stwierdził Łukasz z żalem.

– No cóż, jak mówi przysłowie, prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Ty, będąc w kłopocie, zawiodłeś się na swoim przyjacielu, ale nie zawsze tak bywa. Trudna sytuacja może być okazją, aby ktoś poznał nas z najlepszej strony.

Pytania do opowiadania:

Jak miał na imię bohater opowiadania?

Co mu się przytrafiło?

Na czyją pomoc liczył Łukasz?

Jak myślisz, jak się wtedy czuł?

Co oznacza przysłowie „prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?”

Co mogłoby pomóc poprawić nastrój Łukaszowi?

Zabawa językowa „Ukryte słowa”- Rodzic tłumaczy dziecku, że w języku polskim są takie słowa, które zawierają w sobie inne, krótsze słowa. Rodzic mówi słowo, a dziecko znajduje w nim inne, np. serce (ser), parasolka(para), słońce (słoń), malina (lina), tulipan (pan), burak (rak)... Określanie głoski na początku i na końcu tych słów.

Zabawa ruchowa „Figurka” – Dziecko skacze po pokoju w rytm muzyki puszczanej przez rodzica. Gdy muzyka zostanie zatrzymana rodzic mówi: figurko, figurko zmień się w…- tutaj rodzic podaje nazwę przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny. Dziecko musi zastygnąć bez ruchu w pozie wymienionej postaci.

Zabawa słowna „Dokończ zdanie” – Rodzic prosi dziecko aby dokończyło zdanie:

Jestem wesoły bo…

Jestem smutny bo…

Jestem zdziwiony bo…

Jestem zły bo…

Jestem dumny bo…

5-latki – pokazują mimiką daną emocję,

6-latki – karta pracy nr 47 + pokazują mimiką daną emocję

5-latki – karta pracy nr  2

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

PONIEDZIAŁEK (18.05.2020) – UCZYMY SIĘ WYRAŻAĆ EMOCJE

Opowiadanie „Wrażenia i uczucia” - Maciej Bennewicz

– Co się stało? – spytał wujek Alfred.

– Na klatce schodowej zgasło światło – odpowiedziała babcia. – Adaś bardzo się przestraszył, ponieważ nie mogliśmy znaleźć włącznika. Najpierw upadła mi siatka z zakupami, potem Dragon się wyrwał i pobiegł na parter. W końcu torebka i jej cała zawartość wraz z kluczami wysypała się na schody. Zdaje się, że w tym całym zamieszaniu Ada też się nieźle wystraszyła.

Wujek spojrzał najpierw na Adama, a potem na Adę. Raz jeszcze na Adama i znów na Adę.

Rzeczywiście oboje mieli nietęgie miny. Adam spoglądał na czubki butów, jakby zauważył tam coś bardzo ciekawego. Adanatomiast wierciła się niespokojnie, oblizując łyżeczkę po jogurcie, którą oblizała już sto razy.

– Nie lubię ciemności – stwierdził Adam po chwili.

– Ja też nie lubię – zawtórowała mu Ada.

– Co takiego jest w ciemności, że jej nie lubicie? – spytał wujek Alfred.

– Nie lubię ciemności, bo wtedy nic nie widać – stwierdził Adaś po długiej chwili milczenia.

– A ty, dlaczego nie lubisz ciemności? – Wujek zwrócił się do Ady.

– Bo nic nie widać, tak jak powiedział Adam. A oprócz tego w ciemności jest pełno strachów.

– Strachów? – zdziwił się Alfred.

– No tak – odpowiedziała Ada. – Nie wiadomo, co w ciemności czyha. Z różnych dziur i kątów mogą wyleźć wstrętne licha.

– No proszę – ucieszył się wujek. – Ada potrafi układać wierszyki: „Nie wiadomo, co w ciemności czyha. Z różnych dziur i kątów mogą wyleźć wstrętne licha”.

I kiedy wujek rytmicznie wyrecytował wierszyk Ady, strojąc przy tym głupie miny, wszyscy parsknęli śmiechem.

– W takim razie nie ma innego wyjścia, musimy zrobić bardzo ważny eksperyment – zarządził Alfred.

Po chwili na środku salonu stało sześć krzeseł, szczelnie opatulonych czterema kocami w taki sposób, że powstał długi i ciemny tunel. Wujek ze swojego plecaka wyjął latarkę i powiedział:

– W tunelu, który zbudowaliśmy z koców, jest ciemno, prawda? – Wszyscy wraz z babcią przytaknęli głowami. Wujek kontynuował: – Ale w salonie jest jasno. Jak powstała ciemność?

– Z koców? – spytała Ada.

– Z krzeseł? – dodał Adam.

– Oczywiście, ciemność powstała z koców i krzeseł. Sami zrobiliśmy ciemny korytarz! – zakrzyknął Alfred, zapalił latarkę i dał nura do tunelu. Po chwili był po drugiej stronie salonu, uśmiechnięty wymachiwał włączoną latarką. – Kto następny da nura w ciemność? Oczywiście należy mieć zapaloną latarkę!

Ada podbiegła do Alfreda i podobnie jak on przed momentem zanurkowała pod kocami. Po chwili była po drugiej stronie salonu, szczęśliwa i dumna. Eksperyment powtórzyła babcia, za nią pies Dragon i na końcu, trochę się ociągając – Adam.

– W takim razie czas na drugi eksperyment: przejście przez tunel z latarką w ręce, ale wyłączoną. W każdej chwili można ją włączyć i ciemność zniknie. Można jednak przejść ciemny przesmyk bez włączania latarki. Na końcu i tak jest jasno.

Po chwili wszyscy odważnie zaliczyli nowy eksperyment. Trzecia próba była najtrudniejsza: przejście przez tunel bez latarki. Wujek Alfred wymyślił jednak jeszcze coś dziwniejszego. Gdy Ada jako druga przechodziła przez tunel na czworakach w całkowitej ciemności i to bez latarki, wujek zerwał środkowy koc i zakrzyknął:

– Ta dam! Stała się jasność!

– Już wiem – zawołał Adam. Ciemność to nie tylko koce i krzesła. Ciemność to brak światła. W ciemności wszystko jest takie samo, tylko brakuje światła. Kocami odgrodziliśmy się od światła w pokoju!

– W takim razie czego się bałeś? – spytał wujek.

– W takim razie bałem się tego, czego nie widziałem.

– A ja bałam się tego, co sobie wyobrażałam – stwierdziła Ada.

– Stąd powiedzenie, że strach ma wielkie oczy, gdyż oczy robią się szerokie, gdy sobie wyobrażamy coś okropnego albo gdy nie znamy prawdy – powiedziała babcia.

– Co w takim razie robić w przyszłości, gdy się czegoś boimy? – spytał wujek.

– Nosić latarkę? – zastanawiał się Adam, drapiąc się po głowie.

– A może ciągle zrywać koce, żeby nie było ciemno – stwierdziła Ada, lecz po chwili dodała: – Ale tak się nie da. Koce to był eksperyment, a normalnie jest ciemno i już, strasznie i tyle.

– Już wiem – ucieszył się Adam – kiedy przychodzi strach, warto spytać kogoś dorosłego, co się stało.

– Znakomicie – przytaknął wujek.

– Można też spytać czy to, czego się boimy, na pewno jest groźne, czy tylko tak nam się wydaje? –uzupełniła Ada.

– Racja – ucieszył się wujek.

– Wujku, a jak coś jest takie nie wiadomo jakie i bardzo trudno o tym opowiedzieć, bo nie wiadomo, co to jest, to co wtedy? – spytał Adam.

– W takim razie kolejny eksperyment przed nami. Nauczymy się, co robić, gdy coś jest nie wiadomo jakie.

Wujek i babcia na chwilę zniknęli i kiedy znowu pojawili się w pokoju, oboje mieli pomalowane twarze.

– Co czujesz, kiedy teraz na mnie patrzysz? – spytał wujek i dotknął palcem serduszka Ady.

– Jest mi trochę jakby smutno – odpowiedziała niepewnie.

– I robi się jakby szaro i troszkę groźnie – dodał Adam. – Wyglądasz, wujku, jak ktoś zupełnie inny. Zawsze jesteś taki wesoły, a teraz wydajesz się poważny. Trochę jak wampir z filmów albo niebezpieczny złodziej.

– W takim razie opiszcie dokładnie, co widać na mojej twarzy – powiedział Alfred.

– Masz ciemno umalowane oczy i spuszczone kąciki ust – odpowiedziała Ada.

– Na czole masz ciemną zmarszczkę i zrobiłeś takie bardzo poważne oczy, jakbyś się złościł albo raczej zmartwił – uzupełnił Adam.

Wujek zrobił sobie zdjęcie telefonem i starł makijaż.

– Znakomicie – stwierdził. – Moja twarz wyrażała smutek i żal. Można również powiedzieć, że widać było powagę, skupienie, zmartwienie, a nawet trochę grozy. Uczucia ludzi doskonale widać na ich twarzach. Wystarczy przez moment się przypatrzyć, a potem zapytać siebie samego: co czuję? Wtedy najczęściej ani trochę się nie mylimy. Odpowiedź przychodzi sama. Wystarczy opisać słowami to, co się czuje, gdy patrzy się na twarz drugiego człowieka, i już wiadomo, jakie uczucia w nas budzi oraz jakie przekazuje. Użyliśmy z babcią farb i kosmetyków, żeby podkreślić rysy twarzy i uczucia, lecz na co dzień i bez tego widać, co wyrażają twarze ludzi dorosłych i dzieci. Wystarczy uważnie się przyjrzeć. A teraz kolej na babcię. Opiszcie, co czujecie, gdy na nią patrzycie.

– Ja czuję zdziwienie i jakby babcia troszeczkę się wygłupiała. – Ada przekrzywiła główkę, uważnie przyglądając się twarzy babci.

– Czuję, że babcia zaraz powie coś śmiesznego – stwierdził Adam. – I jeszcze, że za chwilę zacznie skakać albo wariować po całym mieszkaniu.

– Świetnie – ucieszyła się babcia. – Moja mina wyrażała rozbawienie, wesołość, może trochę szaleństwa, ochotę do zabawy i płatania figli.

– Super – pochwalił spostrzegawczość dzieci wujek. – I tym razem opiszcie, co widać na twarzy babci –zachęcił.

– Jedna brew babci jest podniesiona, a druga trochę w bok, usta są wymalowane do góry. – Adam starał się precyzyjnie opisać minę babci. – Policzki są różowe, a włosy trochę rozwichrzone – dodał.

– Oprócz tego babcia kilka razy zamrugała i zrobiła taką minę, jakby miała ochotę opowiedzieć dowcip –stwierdziła Ada.

– Nauczyliście się opisywać i wyrażać uczucia, brawo – powiedział Alfred. Zabawa trwała do późnego wieczoru. W końcu role się odwróciły i tym razem Ada i Adam zaczęli – z pomocą mamy Adama – malować twarze, by uwydatnić różne emocje. Babcia, wujek, a potem również mama Ady zgadywali, co wyrażają kolejne miny i makijaże. Były tam przyjemne uczucia, takie jak: radość, podekscytowanie i duma, oraz te nieprzyjemne, na przykład: złość, rozdrażnienie i obraza. Pod koniec pojawiły się nawet bardzo trudne, jak: tajemniczość, zdziwienie i zmęczenie.

Dzieci na zmianę z dorosłymi pokazywały kolejne uczucia, wyrażając je makijażem, odpowiednimi minami, ruchami i całym ciałem. Tym sposobem wymyślili nowe kalambury. Zamiast zgadywania filmów lub znanych postaci odgadywali uczucia.

Wujek stwierdził, że wszyscy na co dzień gramy w podobne kalambury, bo przecież wystarczy chwila uwagi, by dostrzec, że koleżance jest smutno, że komuś wyrządziliśmy przykrość głupim żartem lub szturchaniem

albo że kolega jest dumny, że wykonał zadanie. Widać, że inny kolega potrzebuje pomocy, a jeszcze inny –świętego spokoju, bo źle się czuje. Wystarczy uważnie się przyglądać koleżankom i kolegom, mamie i tacie, znajomym i krewnym, by poczuć, co z tego przyglądania wynika, jakie pojawia się uczucie. I już wiadomo!

Strach ma wielkie oczy,

Więc z latarką warto skoczyć

Prosto w paszczę ciemnej dziury,

Żeby dostrzec, że kot bury.

 

W kącie zdawał się potworem,

Co ma ślepia niby zmora.

A tymczasem mała kicia

Łapką bierze się do mycia.

Bo ma pyszczek oprószony

Okruchami żółtej słomy.

Pytania do opowiadania:

Jakie zdarzenie wywołało rozmowę o uczuciach?

W jaki sposób wujek Alfred pokazał dzieciom, że najbardziej boimy się tego czego nie znamy?

Czy miał rację?

Jak babcia i wujek Alfred pokazali dzieciom, co zrobić, gdy nie wiemy, jak się czują osoby, z którymi przebywamy?

Jak wyglądają osoby wesołe?

Jaki wyraz twarzy mają najczęściej osoby smutne?

Zabawa ruchowa „Lustro emocji”- dziecko porusza się według polecenia rodzica: „chodzisz jak człowiek zmęczony, ... jak człowiek smutny, ... jak człowiek wesoły , jak człowiek zaskoczony, ... jak człowiek wystraszony itp.”

Praca plastyczna „Nastroje z opowiadania” - malowanie farbami lub rysowanie kredkami. Dziecko maluje wizerunek smutnej i wesołej osoby. Rozmowa rodzica z dzieckiem na temat powstałej pracy.

 

TYDZIEŃ; W KRAINIE MUZYKI 

Jakie piękne gitary! Jaką melodię gracie?

Chciałybyśmy posłuchać.

Pozdrowienia od p. Marzenki i Anetki.

Cieszymy się, że się z nami bawicie.

Gitara Poli Bukowskiej

PIĄTEK (15.05.2020) – JAK DBAĆ O SŁUCH?

OPOWIADANIE: „ Hałasowanie”  – Grzegorz Kasdepke  

Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo
kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympatycznymi
bliźniakami po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić
się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to
w muzeum!
– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała
się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie
właśnie ucho.
– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się,
za moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie powykręcane
kolana!…

Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je
sobie w uszy.
– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię
Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no
i trzeba było zająć się zemdloną bileterką.

Pytania do tekstu:

 

Dokąd wybrali się Kuba i Buba?

Kto im towarzyszył?

Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił?

Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w publicznych miejscach? Dlaczego?

Jak można dbać o swój słuch?

 

Zabawa językowa „Układam sylaby” – Rodzic prosi dziecko, aby z ruchomego alfabetu (koperta) wyjęło literę H, h oraz samogłoski (a, o , e, i, u, y). Zaprasza dziecko do zabawy polegającej na układaniu sylab. Rodzic mówi wyrazy rozpoczynające się głoską h. Zadaniem dziecka jest ułożenie pierwszej sylaby każdego wyrazu.

Przykładowe słowa: hamak, haki, huba, Helena, hipopotam, huragan, hycel.

Jeżeli dziecko sprawnie radzi sobie z tym ćwiczeniem można proponować słowa, które nie mają znaczeń (są trudniejsze):

np. hurana, hoseta, herina, hurafo.

 

5-latki – grafomotoryka A3         

6-latki – karta pracy nr 4a,

 grafomotoryka A3

 czytanka

Good morning everyone!

Witajcie Kochani!

Na dzisiejszych zajęciach powtórzymy sobie nazwy dzikich zwierząt.

Zdjęcia zwierząt pochodzą z kwartalnika The Teacher’s magazine.

Zaczynamy! READY, STEADY? GO!

MONKEY – małpa (czyt. manki)

LION – lew (czyt. lajon)

HIPPO – hipopotam (czyt. hippo)

ELEPHANT – słoń (czyt. elefant)

GIRAFFE – żyrafa (czyt. dżiraf)

 

 

 

 

 

 

Thumbs up/thumbs down – rodzicu poćwicz z dzieckiem nazwy zwierząt wypowiadając słowa głośno,

gdy uniesiesz kciuk do góry i cicho, gdy opuścisz kciuk do dołu.

I can see a lion – zabawa z elementem dramy, naśladowanie ruchów i odgłosów zwierząt.

Puszczamy dowolną muzykę. Dziecko przemieszcza się swobodnie po pokoju.

Gdy zatrzymujemy muzykę, rodzic robi ze swoich rąk lornetkę i mówi

„I can see a lion”. (czyt. aj ken si a lajon).

Zadaniem dziecka jest poruszanie się i wydawanie dźwięków jak lew.

Puszczamy znowu muzykę. W kolejnych przerwach w muzyce rodzic mówi

„I can see a monkey/ a hippo/a giraffe/ an elephant”.

(czyt. aj ken see a monki/ a hippo/ a dżiraf/ an elefant).

SNAKE (czyt. snejk) – konkurs na najdłuższego węża z papieru.

Do zabawy zachęćcie wszystkich domowników. Każdy z domowników dostaje kartkę A4.

Zadanie polega na podarciu karki w długie paski i ułożeniu ich w kształt węża.

Wygrywa ta osoba, której wąż będzie najdłuższy.

Możecie zmierzyć długość węża za pomocą tip-topów, ćwicząc przy okazji przeliczanie.

Nie zapomnijcie również o utrwaleniu słówka SNAKE (wąż).

 

 

Mr. Crocodilie – dziecko ustawia się po jednej stronie dywanu, która jest rzeką.

Rodzic – krokodyl stoi po drugiej stronie i wypowiada nazwy wyżej wymienionych zwierząt po polsku.

Zadaniem dziecka jest wymówienie nazwy danego zwierzątka po angielsku i prosi rodzica - krokodyla

o pozwolenie przejścia przez rzekę słowami „Mr. Crocodile, can I go?

(czyt. myster krokodajl ken aj goł? – panie krokodylu czy mogę przejść?).

Rodzic odpowiada „Yes, you can” (czyt. jes ju ken – tak możesz).

Dziecko stara się jak najszybciej przejść przez rzekę, rodzic- krokodyl może próbować je złapać.

Zabawa trwa dopóki nie utrwalimy wszystkich słówek.

 

 

Na zakończenie zachęcam Was do posłuchania i potańczenia w rytm piosenki

„The animal boogie”, która dostępna jest w zasobach internetu.

 

CZWARTEK (14.05.2020) – MUZYKA OKOLICZNOŚCIOWA

Rodzic prosi dziecko, aby podczas słuchania wiersza zwróciło uwagę na niektóre szczegóły: Dlaczego wrony były takie zdenerwowane, że wróbel wydaje inne dźwięki niż one. Co oznacza przysłowie „Kiedy wejdziesz miedzy wrony, musisz krakać jak i one”.

WIERSZ „Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one”  - Agnieszka Frączek

Wróbel w gości wpadł do wron.
I już w progu, jak to on,
Bardzo grzecznie: - Ćwir, ćwir! – rzekł!
Wrony na to w dziki skrzek:
- Co on gada?!
- Kra, kra, kra!
- Tyś słyszała, to co ja?
- Jakiś jazgot?
- Zgrzyt?
- I brzdęk?
- Co to był za dziwny dźwięk?!
Wrobel: Ćwir! – powtórzył więc.
Wtedy wrony: buch, bam, bęc!
Po kolei spadły: bach!
Z przerażenia wprost na piach.

A gdy otrzepały puch,
Oczyściły z piachu brzuch,
Skrzydła, dziobek oraz pięty,
Rzekły: - Biedak jest ćwirnięty.

Pytania do wiersza:

Dlaczego wrony były takie zdenerwowane, że wróbel wydaje inne dźwięki niż one?

Dlaczego chciały, żeby wszyscy mówili tak samo?

Czy dźwięki „kra” były lepsze lub gorsze od „ćwir”?

Co może oznaczać przysłowie „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz skakać jaki i one?

Czy pasuje ono do każdej sytuacji?

Czy wszystkim ludziom musi podobać się to samo?

Co to znaczy, że mamy różny gust, różne upodobania?

Czy te upodobania mogą być lepsze albo gorsze, tak jak chciały wrony?

„Jaka muzyka pasuje?” -  Rodzic prowadzi rozmowę z dzieckiem na temat różnych rodzajów muzyki:

Powiedz, jaka muzyka twoim zdaniem najbardziej pasuje do tańca?

Jaki jest najbardziej znany utwór, który śpiewamy na urodzinach?

Czy w każdym kraju ten utwór brzmi tak samo?

Jeśli chcesz odpocząć to jaki rodzaj muzyki wybierzesz?

Czy dźwięki płynące z lasu, rzeki, szum morza to też muzyka?

W jakich okolicznościach śpiewamy „Mazurka Dąbrowskiego”?

Rodzic podsumowuje wypowiedz dziecka, mówiąc, że w określonych  sytuacjach niektóre rodzaje muzyki lepiej oddają charakter uczuć niż inne.  Czasem to co się nam podoba może nie pasować do tego co jest ogólnie przyjęte, ale to jest jak najbardziej w porządku. To tak jak było w wierszu o wronach i wróblu.

Praca techniczna „Moja gitara” -  Do wykonania gitary potrzebujemy: opakowanie po wyjmowanych chusteczkach higienicznych, kolorowy samoprzylepny papier (opcjonalnie), nożyczki, kilka gumek recepturek, kawałek grubego kartonu (np. z pudła), czarny marker, taśma samoprzylepna. Dziecko najpierw okleja pudełko kolorowym papierem, następnie mocuje gumki , tak by przechodziły nad otworem w pudełku (pudełko odgrywa rolę pudła rezonansowego). Na rantach pudełka rodzic może wykonać niewielkie nacięcia nożykiem, by struny się nie przesuwały. Następnie dziecko wycina z kartonu gryf oraz główkę gitary i przykleja je za pomocą taśmy. Rysuje na nich markerem (z pomocą rodzica ) progi i struny.

BARDZO CHCIAŁYBYŚMY (PANI MARZENKA I ANETKA) ZOBACZYĆ WASZE GITARY.

PROSIMY O PRZESŁANIE ZDJĘĆ.

5-latki - karta pracy nr 5 I 5A

6-latki – karta pracy nr 5

 

ŚRODA (13.05.2020) – MUZYKA WOKÓŁ NAS

Zabawa „Orkiestra kuchenna” – Rodzic z dzieckiem przygotowują kuchenne przybory np. drewnianą łyżkę, pokrywki, garnek, metalowy kubek, 2  metalowe łyżeczki, deska do krojenia itp. Dziecko jest muzykiem i demonstruje sposób grania na domowych improwizowanych  instrumentach.  Następnie rodzic wystukuje prosty rytm na dowolnym kuchennym instrumencie, a dziecko ma za zadanie powtórzyć  na wybranym przez siebie instrumencie. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

Zabawa matematyczna „Rytmy z nakrętek” – W zabawie bierze udział rodzic i dziecko. Do zabawy trzeba przygotować 10-12 nakrętek w 3 kolorach. Rodzic układa rytm 3-4 elementowy, a dziecko ma za zadanie ułożyć taki sam rytm.

Warianty zabawy:

1. Dziecko układa powtarzający się rytm.

2. Do zabawy można wykorzystać kolorowe figury geometryczne i układać rytmy z figur.

3. Dziecko układa jak najdłuższy rytm wg podanego przez rodzica wzoru.

4. Każdemu z 3-4 elementów przyporządkowujemy ruch – rodzic układa rytm 3-4 elementowy z nakrętek, a dziecko odtwarza ten rytm ruchem.

Praca plastyczna „Malowanie muzyki” – Dziecko ma przygotowaną kartkę, farby, pędzelek i  kubek z wodą. Rodzic włącza utwór Vivaldiego „Wiosna” i prosi aby dziecko zastanowiło się z jakimi kolorami kojarzy się ta muzyka, z jakimi liniami, obrazkami itp. Dziecko słucha jeszcze raz tego utworu i maluje muzykę.

5-latki – karta pracy nr  3 i 3a

6-latki – karta pracy nr 4 i 5a

 

WTOREK (12.05.2020) – MAŁA ORKIESTRA

Zabawa ruchowa do rytmów – karty pracy:

5-latki – karta pracy nr  1

6-latki – karta pracy nr 3a

Rozmowa z dzieckiem na temat instrumentów muzycznych. Zadaje pytanie:

Co to są instrumenty muzyczne? Wyjaśnia dziecku pojęcia:

Instrument muzyczny – przyrząd wytwarzający dźwięk, przeznaczony do wykonywania muzyki

Podział instrumentów:

instrumenty strunowe – których źródłem dx wieku jest drgająca struna

Można je podzielić ze względu na sposób grania:

- smyczkowe:  skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas,

- szarpane: harfa, gitara, lutnia, klawesyn,

- uderzane: fortepian, pianino, cymbały

instrumenty dęte – w których dźwięk pobudzany jest przez dmuchnięcie

- drewniane – flet, obój, klarnet, saksofon,

- blaszane – waltornia, trąbka, puzon, tuba,

- klawiszowe – organy akordeon

- głos i gwizd ludzki

perkusyjne – w których dźwięk pobudzany jest poprzez uderzanie w instrument

- kotły, bębny, talerze, dzwonki, trójkąt, kastaniety, klekotki, grzechotki.

Aby zobaczyć i usłyszeć  brzmienie niektórych z wyżej wymienionych instrumentów mozna skorzystać z You tube - piosenkidladzieci -dźwięki i odgłosy – instrumenty muzyczne.

5-latki – karta pracy nr  1a, 2 i 2a

6-latki – karta pracy nr 3, 2 i 2a

Zastaw zabaw ruchowych

„Muzyczne powitanie” – Rodzic włacza dowolną muzykę, do której dziecko swobodnie tańczy. Co pewien czas rodzic zatrzymuje nagranie i wydaje polecenie krótkiego działania w ruchu np. dłonie witają się ze stopami, witają się kolana, witają się łokcie, witają się łokcie z kolanami, prawa stopa wita się z lewym kolanem, lewa ręka wita się z prawym kolanem itd.

„Instrumenty” – Rodzic jest dyrygentem, trzyma w ręku batutę (patyczek lub kredkę lub słomkę), natomiast dziecko jest muzykiem. Wyobraża sobie jakiś instrument i udaje, że na nim gra. Dyrygent dyryguje, a muzyk śledzi pałeczkę dyrygenta, grając przyspiesza albo zwalnia ruchy rąk czy palców. Muzyk gra w milczeniu bez uśmiechu. Dyrygent próbuje rozśmieszyć muzyka. Jeżeli muzyk się uśmiechnie następuje zamiana ról.

„Perkusja” – Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, plecy proste, ręce na kolanach. Rodzic włącza szybką, rytmiczną muzykę. Dziecko wystukuje rytmy: klaszcząc, uderzając w kolana, uderzając dłońmi o podłogę itp. Wykonuje te czynności po 2 razy, potem po 3 razy i po 4 razy.

„Pląsy muzyczne” – relaksacyjny masażyk. Dziecko siada przed rodzicem odwrócone plecami. Rodzic czyta treść jednocześnie wykonując masaż wg instrukcji:

Idą słonie (na plecach kładziemy na przemian całe dłonie),

potem konie (piąstki),

panieneczki na szpileczkach (palce wskazujące),

z gryzącymi piaseczkami (szczypanie).

Świeci słonko (zataczamy dłońmi kółka),

płynie rzeczka (rysujemy linię),

pada deszczyk (naciskamy wszystkimi palcami),

Czujesz dreszczyk? (łaskoczemy).

Aby zabawa była fajniejsza następuje zamiana - rodzic siada z przodu plecami do dziecka i to ono wykonuje masażyk.

Religia 12-13.05.2020

 

Maryja prowadzi nas do Jezusa - Fatima

 

„Obok krzyża Jezusowego stały, Matka jego…Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego

 

obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki :

 

Niewiasto, oto syn Twój.

 

Następnie rzekł do ucznia:

 

Oto Matka twoja.

 

I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie”. (Por. J19,25a.26-27)

 

- Kto stał obok krzyża, na którym umierał Pan Jezus?

 

- Co Pan Jezus powiedział do swojej Matki?

 

- Co powiedział do ucznia?

 

- Co wtedy zrobił uczeń Pana Jezusa?

 

Pan Jezus umierając na krzyżu dał swoją Matkę, Maryję, aby była Matką dla nas wszystkich.

 

Dlatego do Maryi, Matki Pana Jezusa i naszej Matki możemy zwracać się tak jak do naszej mamusi,

 

mówiąc: Kochana Mamo w niebie. Maryja jako nasza Mama w niebie kocha nas wszystkich,

 

o nas się troszczy i nami się opiekuje, chce nam zawsze pomagać.

 

Naszej Mamusi możemy całkowicie zaufać i wierzyć w Jej skuteczną pomoc.

 

Zachęcam was do obejrzenia filmu Fatima -jest to historia dzieci, które widziały Matkę Bożą.

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=C6Arde1isQo

 

Wiersz:

 

„Oprócz jednej naszej Mamy”

 

Oprócz jednej naszej Mamy,

 

Mamy drugą Matkę w niebie,

 

I tę drugą też kochamy,

 

Ona modli się za ciebie.

 

Gdy ci źle jest na tym świecie,

 

Nie lamentuj, módl się w czas

 

Każde dziecko wie, że przecież

 

Matka Boża kocha nas.

 

Za nas modli się do Pana,

 

By nas Bóg wysłuchać chciał

 

W naszych prośbach i błaganiach,

 

By nas w swej opiece miał.

 

 

PONIEDZIAŁEK (11.05.2020) – INSTRUMENTY MUZYCZNE

WIERSZ „Najlepszy instrument” – Wojciech Próchniewicz

Jest taki instrument na świecie,

Dostępny nawet dla dzieci.

Wygrywa wszystkie melodie Najładniej, najłagodniej.

Gdy nutki wpadną do ucha,

On ucha bardzo się słucha.

Bo najgrzeczniejszy jest przecież,

Słucha się w zimie i w lecie.

W upał i gdy deszcz leje,

On wtedy nawet się śmieje!

Chodzi wraz z tobą wszędzie

I już tak zawsze będzie.

Nawet za złota trzos

Nie zniknie - bo to TWÓJ GŁOS.

Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj.

Pamiętaj o nim - zaśpiewaj!

On się natychmiast odezwie

I zagra czysto i pewnie.

Opowie ci zaraz radośnie

Na przykład o słonku lub wiośnie.

Bo lubi i dobrze zna cię,

Twój wierny, dźwięczny przyjaciel.

 

Pytania do wiersza:

Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem?

Czy każdy z nas ma taki instrument?

W jakich sytuacjach, wg autora, możemy go używać?

Czym się różni od tradycyjnych instrumentów?

W czym jest podobny?

 

Zabawa badawcza „Grająca woda” – Rodzic stawia przed dzieckiem kieliszek na nóżce oraz naczynie z wodą. Prosi, aby dziecko suchym palcem pocierało wokół krawędzi kieliszka – szybko i powoli. Rodzic pyta: Czy słyszysz jakieś dźwięki? Suchym palcem nie wydobędziesz dźwięków z kieliszka. Następnie dziecko wykonuje tę samą czynność, ale tym razem palec powinien być mokry. Należy trzymać kieliszek mocno za nóżkę, żeby stał na stole i się nie przesuwał. Czy teraz słyszysz dźwięk? jeżeli dziecko wykonuje ćwiczenie prawidłowo - usłyszy dźwięk. Następnie dziecko wlewa do kieliszka trochę wody i ponownie próbuje grać mokrym palcem. Następnie dziecko wlewa do jeszcze kilku kieliszków wodę ale tak, aby w każdym była inna ilość. Po wielu próbach rodzic zaprasza dziecko do rozmowy: Jak myślisz dlaczego gdy pocierałeś kieliszek suchym palcem, nie było słychać dźwięków?

A dlaczego dźwięki są różne, gdy wlejemy mniej i więcej wody?

Rodzic systematyzuje wiedzę dziecka: Palec wprawia w drganie szkło kieliszka, które z kolei pobudza do drgań powietrze znajdujące się w środku. Wewnątrz kieliszka powstają fale dźwiękowe. Gdy do kieliszka nalewamy więcej  wody, wysokość dźwięku się obniża.

 

Zabawa muzyczna „Gramy gamę” – Rodzic przygotowuje 8 szklanek (lub innych jednakowych pojemników). Do szklanek nalewamy wody tak, aby w każdej kolejnej było 0,5 cm więcej. Delikatnie uderzamy w każdą szklankę drewnianym patyczkiem (może być kredka). Powinniśmy zagrać gamę.

 

„H jak harfa, hamak” – Rodzic pokazuje dziecku jak wygląda litera H, h. Prosi aby podzieliło wyraz „harfa, hamak”  na sylaby (wyklaskuje sylaby), głoski.

 

Zabawa ruchowa „Spacer po h” – Rodzic wraz z dzieckiem układa ze skakanki (sznurka, wstążki itp.) na podłodze literę h małe. Następnie prosi dziecko aby pospacerowało po literach idąc stopa za stopą tak, aby przejść całe litery ( po liniach pionowych należy się cofnąć tak jak podczas pisania).

 

5-latki – karta pracy nr  4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

 

  TYDZIEŃ – POLSKA TO MÓJ DOM  

PIĄTEK (8.05.2020) – UNIA EUROPEJSKA

Unia Europejska to związek 28 państw, które pracują razem na rzecz pokoju i dobrobytu.

BAJKA O UNII EUROPEJSKIEJ

Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami,

w pięknej, zielonej krainie Europą zwanej,

mieszkała rodzinka krasnali.

Każdy z nich mówił w innym języku, 

a przez to problemów mieli bez liku.

Bardzo się starali żyć ze sobą w zgodzie, 

lecz zauważyli ze im bardziej się starają tym bardziej im nie wychodzi.

Choć tak samo wyglądali, to jednak każdy z nich był inny. 

Inaczej mówili, inaczej się stołowali i inaczej bawili.

Każdy krasnal co dzień dziarsko do pracy się wybierał, 

a każdy z nich czym innym się zajmował.

Krasnoludki bardzo lubiły swoje zajęcia, 

lecz wielka była wśród nich konkurencja.

Każdy do zadań przykładał się bardzo 

by zdobyć medal pracusia z błękitną kokardą.

Lecz nagle, co to krasnal Belgia pomocy potrzebuje, 

z opresji krasnalka Francja i Holandia ratuje.

Jeden pociesza kolegę jak może. 

Drugi już ziemię traktorkiem swym orze.

Inne krasnale: Niemcy, Włochy i Luksemburg widząc ich zabawy

 też się przyłączyły i świetnie się z nimi bawiły.

W krainie krasnali wieść szybko się niesie, 

o przyjaźni i zabawie w europejskim lesie.

Inne krasnale zazdrościły im bardzo tej super zabawy 

i przyłączyć się chciały więc razem na polanie posiedzenie zwołały.

Były to Dania, Irlandia, Wielka Brytania i Grecja. 

I tak dołączały do wspólnej zabawy krasnale z całej Europy.

Bardzo się lubiły,  

wszystkim się dzieliły,, 

Razem się trzymały, 

a gdy trzeba było, w biedzie sobie pomagały.

Jednak, by wprowadzić porządek w swej wiosce 

wprowadziły prawa i pomocne moce.

Stolicę w rodzinnym mieście krasnala Belgii mają- w Brukseli. 

Pomagają sobie i to się nie zmieni.

Flaga ich niebieska, gwiazdy na niej świecą, 

zapraszają wszystkich którzy o nich wiedzą.

W tym zaszczytnym gronie i Polskę też mamy,

i do zabawy z Unią dzieci zapraszamy.

Gra edukacyjna „Symbole Unii Europejskiej i Polski” – W grze bierze udział rodzic i dziecko. Rodzic przygotowuje dwie kostki do gry,  ilustracje przedstawiającą flagę Polski i flagę Unii Europejskiej. Każda ilustracja jest ukryta pod kartką podzieloną (pocięta) na 9 nierównych części. N a każdej części napisane są liczby od 4 do 12. Zadaniem gracza jest rzucanie dwiema kostkami, dodawanie wyrzuconych oczek i odkrywanie odpowiednich części kartki. Każdy gracz ma przed sobą flagę zakrytą 9 częściami . Wygrywa ta osoba która pierwsza usunie wszystkie części i odkryje całą flagę.

Quiz – „Czy Unia Europejska to…?” – Rodzic zadaje pytania dotyczące znajomości Unii Europejskiej. Za każdą prawidłową odpowiedź dziecko zdobywa 1 punkt, w sumie może zdobyć ich 10.

1. Unia Europejska to wspólnota wielu państw europejskich.

2. Polska jest członkiem Unii Europejskiej.

3. Polska nie jest członkiem Unii Europejskiej.

4. Unia Europejska ma własną flagę.

5. Flaga unijna jest czerwona, znajduje się na niej 15 gwiazdek.

6. Niektóre kraje Unii Europejskiej posługują się wspólnymi pieniędzmi – euro.

7. Waluta obowiązująca w Polsce to euro.

8. Flaga unijna jest niebieska, znajduje się na niej 15 gwiazdek.

9. Waluta obowiązująca w Polsce to polski złoty, czasem mówimy, że płacimy „w złotówkach”.

10. Hymn Unii Europejskiej jest taki sam jak hymn Polski i jest to „Mazurek Dąbrowskiego”.

Słuchanie hymnu Unii Europwejskiej – Rodzic tłumaczy dziecku, że UE tak jak Polska ma swój hymn, tak też kraje członkowskie UE mają wspólny hymn. W każdym kraju ma on tekst napisany w języku tego kraju. Posłuchamy dzisiaj hymnu UE w języku polskim. Zastanów się dlaczego utwór ten nazywa się „Oda do radości”?

„Oda do Radości”

1. O Radości, iskro bogów,
Kwiecie Elizejskich Pól
Święta na twym świętym progu
Staje nasz natchniony chór.
Jasność twoja wszystko zaćmi
Złączy co rozdzielił los
Wszyscy ludzie będą braćmi
Tam gdzie twój przemówi głos.

2. Kto przyjaciel, ten niech zaraz
Stanie tutaj pośród nas,
I kto wielką miłość znalazł
Ten niech z nami dzieli czas.
Z nami ten, kto choćby jedną
Duszę rozpłomienić mógł.
Ale kto miłości nie zna,
Niech nie wchodzi tu na próg.

3. Patrz, patrz: wielkie słońce światem
Biegnie sypiąc złote skry,
Jak zwycięzca, jak bohater -
Biegnij, bracie, tak i ty.
Radość tryska z piersi ziemi,
Radość pije cały świat.
Dziś wchodzimy, wstępujemy
Na Radości złoty ślad.

4. Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie,
Ona w splocie ludzkich rąk,
Z niej najlichszy robak czerpie,
Z niej - najwyższy niebios krąg.
Bracie, miłość niezmierzona
Mieszka pod namiotem gwiazd,
Całą ludzkość weź w ramiona
I ucałuj jeszcze raz.

5. Wstańcie ludzie, wstańcie wszędzie,
Ja nowinę niosę wam:
Na gwiaździstym firmamencie
Miłość, miłość mieszka tam.
Wstańcie ludzie, wstańcie wszędzie,
Ja nowinę niosę wam:
Na gwiaździstym firmamencie
Miłość, miłość mieszka tam!

5-latki – pomaluj flagę UE i policz gwiazdki          

6-latki – karta pracy nr 5 i 5a

              pomaluj flagę UE i policz gwiazdki

 

 

Hello children!

Witajcie Starszaczki!

Na dzisiejszych zajęciach poznamy pewne słówko związane z wiosną.

Zaczynamy!

1,2,3 what can it be??? (czyt. łan, tu, tri łot can it bi)

Great! Well done! (czy. grejt, łel don)

Wiedziałam, że Wam się uda!

It’s a butterfly! (czyt. its a baterflaj)

To jest motyl.

Pamiętacie opowiadanie o naszej głodnej gąsienicy.

Ona właśnie zamieniła się w takiego pięknego motyla.

A teraz zapraszam Was do zabawy.

Butterfly hunt (polowanie na motyle) – zabawa podobna do wielkanocnej zabawy Easter Egg Hunt.

Rodzicu przed przystąpieniem do zabawy wytnij kilka (do 10) najlepiej kolorowych motylków.

Ukryj je w różnych miejscach w domu. Do zabawy przyda Wam się słoik lub siatka na motyle.

Powiedz dziecku, że w domu ukryło się kilka motylków i ich zadaniem jest je złapać.

Kiedy już wszystkie motylki będą złapane proszę przeliczcie je i utrwalcie kolory,

(liczby: one, two, three, four, five, six, seven, eight, nine, ten; kolory: red, green, blue, yellow, orange, purple)

Następnie proszę wyszukajcie w zasobach internetu piosenkę „The Butterfly colors song”.

Wysłuchajcie jej, spróbujcie zaśpiewać, skupiając się na wymawianiu kolorów i

nowego słówka – BUTTERFLY (czyt. baterflaj)

Na koniec wykonajcie proszę własnego motylka. Może to być rysunek wykonany kredką, farbkami.

Może być to motylek wyklejony z plasteliny, z rolki po papierze toaletowym, kukiełka.

Forma i technika pracy dowolna. Będę się cieszyć, jeśli pokażecie mi swoje prace.

Ja ostatnio zrobiłam takiego motylka. Może macie ochotę wykonać z pomocą rodziców podobnego.

To już wszystko na dziś.

Bye, bye!

CZWARTEK (7.05.2020) – SZLAKIEM WISŁY

ZAGADKI Z NAD WISŁY  - Rodzic pokazuje dziecku mapę Polski i razem z dzieckiem odszukuje miejsce, skąd wypływa Wisła. Razem odczytują nazwy miast przez które przepływa Wisła w drodze do morza. Rodzic zaprasza dziecko do zabawy w odgadywanie zagadek. Każde rozwiązanie zagadki rymuje się z treścią wiersza. Rodzic z dzieckiem próbują odszukać i wskazać te miejsca na mapie.

Zagadki z nad Wisły – Elżbieta Śnieżkowska - Bielak

Zagadka pierwsza

Popłyniemy Wisłą

Razem z rybitwami,

Zobaczymy miasta,

Co leżą przed nami.

 

Już zakręca rzeka

I czule oplata

Miasto, co pamięta

Dawne dni i lata.

 

Bogactwo i chwałę,

Mężnych królów wielu,

Którzy tu rządzili

Na polskim Wawelu.

 

Każde dziecko teraz

Na pewno odpowie,

Gdzie jest zamek Wawel?

No, proszę? W (Krakowie).

 

Zagadka druga

 

Na brzegu Syrenka,

Miasta swego broni.

Tarczą się osłania

I miecz trzyma w dłoni.

 

Dalej – Stare Miasto –

Barwne kamieniczki.

Zbiegają ku Wiśle

Wąziutkie uliczki

 

Zamek, a przed zamkiem

Na szczycie kolumny

Stoi sam król Zygmunt

Z miasta swego dumny.

Więc jakie to miasto,

Gdzie wciąż mieszka sława?

To stolica Polski,

A zwie się (Warszawa).

 

Zagadka trzecia

 

Teraz popłyniemy

Do miasta pierników,

Sporo się dowiemy

Tu o Koperniku.

 

Kiedy wyruszymy

Ulicami miasta,

Pomnik astronoma

Przed nami wyrasta.

 

To jego nauka

Sprawiła, że może

Teraz kosmonauta

W gwiezdne mknąć przestworze.

 

Pierniki tu lepsze

Niż piecze babunia.

Gdzie dopłynęliśmy?

Do miasta (Torunia).

 

Zagadka czwarta

 

Płyńże, miła Wisło,

Płyń, Wisło szeroka!

Wtem, słońce zabłysło –

Przed nami zatoka!

 

Wisła z sinym morzem

Zostać zapragnęła

I o rannej zorzy

Do morza wpłynęła.

 

Patrzy na ich przyjaźń

Neptun i po pańsku

Informuje Wisłę,

Że jest wreszcie w (Gdańsku).

 

5-latki – karta pracy nr 2 i 2a (symbolem miejscowości w której mieszkasz może być baszta)

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a

Zabawa ruchowo – słuchowa „Znajdź rymy" – Rodzic wypowiada tekst rymowanki, dziecko próbuje powtarzać słowa i wyszukiwać rym pasujący do dwuwersu. Podczas wypowiadania rymowanki dziecko podskakuje obunóż w lewą stronę, następnie znowu do środka i na prawo.

Proponowane rymowanki:

Zosia koszyk grzybów niesie,

Bo od rana była w (lesie).

 

Wojtek chciałby pójść do lasu,

Ale nie ma na to (czasu).

 

Tutaj rosły dwa maślaki,

Ale zjadły je (ślimaki).

 

Julek na łące był dzisiaj z rana,

Widział tam żaby oraz (bociana).

 

Stasio na łące spotkał ropuchę,

Co polowała właśnie na (muchę).

 

„Gdzie mieszka mija rodzina” – rozmowa kierowana – Rodzic zaprasza dziecko do rozmowy:

Przypomnij sobie nazwę miejscowości w której znajduje się twoje przedszkole.

Czy to jest miasto, czy wieś?

Przypomnij sobie, gdzie mieszkają twoi dziadkowie?

Czy mamy rodzinę, która meszka w górach / nad morzem / nad jeziorem?

Jak nazywają się te miejscowości?

W jakim mieście ty mieszkasz?

Powiedz swój adres zamieszkania.

5-latki – karta pracy nr 4 i 4a

             pokoloruj herb Sławna

6-latki – pokoloruj herb Sławna

ŚRODA (6.05.2020) – MIASTO NAD WISŁĄ

Legenda o Smoku Wawelskim(legenda polska) - Cz. Janczarski

 

W dawnych czasach w dawnych wiekach,

przywędrował Smok z daleka.

Na Wawelu, tuż nad Wisłą,

znalazł sobie legowisko.

 

W słońcu lśni wiślana woda.

Lud tu dzielny mieszka w grodach.

Ale szczęście ludu prysło,

gdy zamieszkał Smok nad Wisłą.

 

Na śniadanie zjadał z rana

worek grochu i barana.

Potem ostrzył kły o kamień

i zasypiał w Smoczej Jamie.

 

Coraz mniej jest owiec w stadach,

wkrótce wszystko Smok pozjada.

Pustoszeją spichrze, barcie,

wszystko idzie na pożarcie.

 

Żył tu wtedy pasterz Skuba

i Kasieńka żyła luba.

Kasia przędła len na płótno

i śpiewała piosnkę smutną.

 

Skuba –pasterz z witką w dłoni,

białe owce pasł na błoniu.

Gdy wieczorem szedł z pastwiska,

Smok na górze ogniem błyskał.

 

Goniec blady niby płótno,

przyniósł ludziom wieść okrutną

oto Smok zażądał właśnie,

by za żonę dać mu Kasię.

 

Idą ludzie do pieczary,

niosą skarby, niosą dary.

A Smok tylko ogniem miota,

nie chce skarbów, nie chce złota.

 

Wypłakuje Kasia oczy,

smutnym wzrokiem wkoło toczy.

Już ja stroją w ślubne szaty

i wplatają w warkocz kwiaty.

 

Załamuje ojciec dłonie,

biedna matka we łzach tonie.

Gniew i rozpacz miota Skubą,

chce ratować Kasię lubą.

 

Skuba myślał aż do zmroku:

„ nie oddam ci Kasi Smoku...”

Do Olkusza szedł piechotą,

przyniósł w worze siarkę złotą.

 

Zaszył siarkę w owczą skórę,

na Wawelską poszedł Górę.

Rzucił skórę tuż przed jamą,

potem dróżką zszedł ta samą.

 

Zgasły w Wiśle gwiazdy rano.

Wiodą Kasię zapłakaną.

Już Smoczysko straszne kroczy,

Kasia w dłoniach skryła oczy.

 

A Smok kroczy ku jałowcom,

naraz ujrzał skórę owczą.

Połknął siarkę w owczej skórze,

potem podniósł łeb ku chmurze.

 

Już pragnienie Smoka pali,

do wiślanej pędzi fali.

Pije, chłepce. Mało, mało!

Czy wypije Wisłę całą?

 

Wielka radość była w grodzie.

Cieszyli się starsi, młodzież...

Znów nastały dobre czasy,

stada się spokojnie pasły....

 

Gdy chcesz ujrzeć Smoczą Jamę

na Wawelski przyjedź Zamek.

Fala pluszcze i szeleści,

a zna wiele opowieści…

 

J jak jama, j jak jagody – rodzic prezentuje literę J, j, prosi aby dziecko podzieliło wyraz jama, jagoda na sylaby wyklaskując każdą sylabę. Prosi dziecko aby spróbowało wygłosować wyraz jama, jagoda.

5-latki - karta pracy nr 3 i 3a

             ćwiczenia grafomotoryczne A3

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a

             ćwiczenia grafomotoryczne A3

Zabawa „Układamy i piszemy j” – Rodzic kładzie przed dzieckiem kawałek folii spożywczej, na nią wyciska nieco pianki do golenia. Po polisensorycznym poznaniu pianki dziecko rozsmarowuje ją tworząc powierzchnię do pisania. Rodzic prezentuje wzór litery J,j, a dziecko pisze ją na powierzchni pokrytej pianką, pamiętając o zachowaniu właściwego kierunku pisania. Jeśli dziecko ma trudności z samodzielnym napisaniem litery, rodzic może napisać ją na kartce i umieścić pod folią, aby dziecko pisało po śladzie.

Zabawa dramowa „Jak się czujesz, gdy…” – Rodzic wyjaśnia zasady zabawy: Za chwile przeniesiesz się w naszej zabawie do smoczej jamy pod Wawelem. Smoka tam już nie ma od dawna, bo – jak wiesz – znamy go tylko z legendy. Ale będziesz poruszać się po pieczarze i wyobrażać sobie jak mógłbyś się poczuć, gdyby wydarzyło się coś o czym opowiem. Postaraj się to pokazać mimiką twarzy, gestem, słowem. Rodzic opowiada: Wędrujesz przez jaskinię. Rozglądasz się. Pokarz, jak się czujesz, gdy niespodziewanie spotkasz nietoperza, gdy zobaczysz światełko w kącie jaskini, gdy spotkasz innych ludzi, gdy znajdziesz smoczy kieł, gdy zaplączesz się w pajęczynę, gdy znajdziesz wyjście itp. Kończąc zabawę rodzic mówi: teraz kończysz wyprawę, wychodzisz z jamy, znowu jesteś przedszkolakiem.

5-latki – strój ludowy – wypchnij chłopca i dziewczynkę oraz stroje, ubierz ich w odpowiednie stroje ludowe,

             Smok – rysowanie po śladzie

6-latki – strój ludowy – wytnij chłopca i dziewczynkę, wypchnij stroje , ubierz ich w odpowiednie stroje ludowe,

             Smok – rysowanie po śladzie

             czytanka J, j,

 

WTOREK (5.05.2020) – WARSZAWA – STOLICA POLSKI

PIOSENKA: „Nasza Warszawska Syrenka” – Rodzic czyta tekst piosenki, prosi dziecko aby zapamiętało jakie charakterystyczne miejsca dla Warszawy pojawiają się w tekście.

 

„Nasza Warszawska Syrenka”

sł. Zofia Holska-Albekier, muz. Edward Pałłasz

 

Nasza warszawska Syrenka

co noc urządza wyprawę.

Nocy się ciemnej nie lęka,

gdy pragnie zwiedzić Warszawę.

 

Ref.: Warszawski Zamek,

pałac w Łazienkach

nad cichym stawem,

dzielnice nowe i Stare Miasto

w naszej Warszawie.

 

Nasza warszawska Syrenka

Wisłą powraca nad ranem.

Z nią jest wiślana piosenka i

miasto w słońcu skąpane.

 

Ref.: Warszawski Zamek…

Pytania do tekstu:

Jakie miejsca charakterystyczne dla Warszawy pojawiły się w tekście?

5-latki - karta pracy nr 5

6-latki – karta pracy nr 2 i 2a

PRACA TECHNICZNA „Pomnik warszawskiej Syrenki” – Należy przygotować kartę pracy z syrenką, pudełko po herbacie, gazetę, lub szary papier, klej. Pudełko okleić kawałkami gazety lub szarym papierem tak aby postał cokół. Syrenkę dziecko koloruje na szaro (może być ołówkiem), a następnie wycina. Zagina wzdłuż  przerywanej linii i przykleja na cokole. Pomnik Syrenki warszawskiej gotowy!

ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH – Przed prowadzeniem ćwiczeń gimnastycznych warto uchylić okno.  Do ćwiczeń potrzebna będzie piłka (lub poduszka, piłka zrobiona z papieru – starych gazet). Rodzic podaje kolejno zadania do wykonania

1. Dziecko biega swobodnie po pokoju. Na sygnał podany przez rodzica zatrzymuje się w określonej, podanej przez prowadzącego pozie np. nogi złączone, ręce w bok; Nogi szeroko, ręce w górę.

2. Dziecko swobodnie maszeruje po pokoju. Na sygnał rodzica zatrzymuje się i wykonuje określoną, podaną przez rodzica liczbę przysiadów. Spaceruje dalej czekając na kolejny sygnał do zatrzymania.

3. Rodzic oraz dziecko ustawiają się do siebie tyłem w lekkim rozkroku. Ćwiczący podają sobie piłkę z jednego i drugiego boku. Następnie wykonują skłon w przód, podają piłkę między nogami.

4. Rodzic i dziecko stoją na przeciwko siebie i rzucają do siebie piłkę w dowolny sposób.

5. Dziecko trzyma piłkę między nogami i wykonuje 3-4 podskoki. Teraz rodzic wykonuje to samo ćwiczenie, a

następnie znowu dziecko.

 

 

 

 

 

 

Religia

5-6.05.2020

Jezus napełnia puste sieci rybaków

Posłuchajcie dzisiaj o spotkaniu Pana Jezusa z rybakami.

Pewnego razu Jezus nauczał nad brzegiem dużego jeziora.

Aby wszyscy dobrze Go słyszeli, poprosił rybaków o ich łódź,

by wejść do niej i stamtąd  mówić do tłumu.

Był tam rybak imieniem Szymon. Właśnie w jego łodzi Jezus usiadł i nauczał.

Gdy skończył mówić, rzekł do Szymona: „Wypłyń na głębię i zarzuć sieci na połów!”

A Szymon odpowiedział: „Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy.

Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”. Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie

mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać.

Zawołali więc na współtowarzyszy w drugiej

łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci popłynęli; i napełnili obie łodzie,

tak że się prawie zanurzały. Szymona i wszystkich jego towarzyszy

w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; [także]Jakuba i Jana,

synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona.

Lecz Jezus rzekł do Szymona: „Nie bój się”.

Przyciągnęli łodzie do brzegu i poszli za Jezusem,

by zostać Jego uczniami (por.Łk5,4-7.11)

- Czym Jezus obdarował Szymona i jego towarzyszy?

Rybacy doświadczając cudownego połowu zachwycili się Jezusem,

poszli za Nim i stali się Jego uczniami.

My także otrzymujemy bardzo wiele od Jezus.

Wam również Bóg udziela swoich darów, często przez rodziców i opiekunów.

Dzięki tym darom możecie robić różne dobre rzeczy:

np. możesz bawić się zabawkami z innymi dziećmi, wykonywać dłońmi dobre rzeczy:

sprzątać, pomagać innym, uśmiechać się do ludzi, pocieszać słowami,

słuchać i patrzeć uważnie, żeby widzieć potrzeby innych.

Prawdziwy  uczeń Pana Jezusa potrafi dzielić się z innymi otrzymanymi darami.

 

Modlitwa dziecka 

Panie Jezu, dziękuję Ci za wszystkie dary.

Chcę zostać Twoim uczniem i dzielić się tym, co mam z innymi.

Dziękuję Ci, Panie Jezu,

że mam zabawki i mogę się bawić nimi z innymi, 

mam uszy i mogę usłyszeć prośby ludzi, 

mam oczy i mogę zobaczyć, kto mnie potrzebuje,  

mam uśmiech, który mogę wszystkim rozdawać                                                                      

nigdy mi go nie zabraknie.

 

Piosenka:

https://www.youtube.com/watch?v=r56qLkqv2pQ

Gdy na morzu

wielka burza

 Mój Pan ze mną

 w łodzi jest./2x

Jezus mocno  trzyma mnie,

Łódka nie kołysze się .

Gdy na morzu

wielka burza

 Mój Pan ze mną

 w łodzi jest.

 

 

 

PONIEDZIAŁEK (4.05.2020) – POLSKIE SYMBOLE NARODOWE

WIERSZ: "Polska" (fragment) - Małgorzata Strzałkowska

Polska leży w Europie.

Polska to jest kraj nad Wisłą.

Polska leży nad Bałtykiem.

I to wszystko? Nie! Nie wszystko!

 

Polska naszą jest ojczyzną

– Tu żyjemy, tu mieszkamy.

Tu uczymy się, bawimy,

I marzymy, i kochamy.

 

Herb, czasami zwany godłem,

To jest wspólny znak rodaków.

Orzeł na czerwonej tarczy

To odwieczny herb Polaków.

 

Flaga jest symbolem państwa.

Tak wygląda polska flaga

– Biały kolor to szlachetność,

Czerwień – męstwo i odwaga.

 

Polskim Hymnem Narodowym

Jest „Mazurek Dąbrowskiego”.

„Jeszcze Polska nie zginęła”

                                                        – Któż z Polaków nie zna tego?  

Pytania do wiersza:

Jakie symbole narodowe występują w wierszu?

HYMN POLSKI – Poprzez rozmowę rodzic wprowadza dziecko do właściwego słuchania hymnu narodowego:

Hymn Polski nosi tytuł „Mazurek Dąbrowskiego” a słowa napisał Józef Wybicki.

W jakich okolicznościach słyszymy hymn Polski?

Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest odgrywany gdy Polacy zwyciężą w ważnym turnieju?

W jaki sposób powinniśmy słuchać hymnu?

Rodzic powtarza z dzieckiem wers po wersie fragment hymnu (np. dwie zwrotki). Następnie odtwarza nagranie i prosi, aby dziecko wstało i spróbowało go zaśpiewać.

 

                                              „Mazurek Dąbrowskiego"  - sł. Józef Wybicki , muz. autor nieznany    

Jeszcze Polska nie zginęła,

Kiedy my żyjemy.

Co nam obca przemoc wzięła,

Szablą odbierzemy.

 

Ref.: Marsz, marsz, Dąbrowski,

Z ziemi włoskiej do Polski,

Za twoim przewodem

Złączym się z narodem.

 

Przejdziem Wisłę,

przejdziem Wartę,

Będziem Polakami.

Dał nam przykład Bonaparte,

Jak zwyciężać mamy.

 

Ref.: Marsz, marsz…

 

Jak Czarniecki do Poznania

Po szwedzkim zaborze,

Dla ojczyzny ratowania

Wrócim się przez morze.

 

Ref.: Marsz, marsz…

 

Już tam ojciec do swej Basi

Mówi zapłakany

– Słuchaj jeno,

pono nasi Biją w tarabany.

 

Ref.: Marsz, marsz…

Zabawa dydaktyczna „Układamy napisy” – Dziecko z ruchomego alfabetu (koperta) układa: 6- latek samodzielnie, 5-latek wg wzoru słowa:

POLSKA

FLAGA

WISŁA

Zabawa ruchowa „Wojsko” – Dziecko maszeruje (zachowując odpowiednią postawę) po pokoju. Rodzic – dowódca podaje komendy np.: marsz, baczność, spocznij, na prawo patrz, na lewo patrz, w prawo zwrot, marsz, stój, klęknij, powstań, baczność, biegiem - marsz, padnij, czołgaj się, powstań, w lewo zwrot, biegiem - marsz, itp.

Ćwiczenia grafomotoryczne – Rodzic przygotowuje tacę. Na tacę sypie kaszę mannę (może być inna kasza lub mąka) i prosi aby dziecko palcem w kaszy napisało wyrazy (lub po kolei litery z tych wyrazów):

POLSKA

GODŁO

FLAGA

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a,

             karta pracy – pokoloruj basztę Sławna

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a,

             karta pracy – pokoloruj basztę Sławna

 

TYDZIEŃ – TAJEMNICE KSIĄŻEK 

PIĄTEK (1.05.2020) - ŚWIĘTO PRACY

CZWARTEK (30.04.2020) – LUBIĘ CZYTAĆ – BIBLIOTEKA

 

ZAGADKI – RYMOWANKI – Rodzic zadaje dziecku zagadki dotyczące bajek. Odpowiedź na nie powinna rymować się z  zagadką.

W Krakowie mieszka wawelski smok,

co zieje ogniem przez cały… (rok) 

 

Krasnoludek jest malutki,

tak jak wszystkie… (krasnoludki).

 

Kto z krasnalami w tym domku mieszka?

To jest na pewno Królewna (Śnieżka).

 

Kto był dobry dla Kopciuszka?

Chrzestna matka, czyli (wróżka).

 

Czerwony Kapturek do babci wędrował,

Lecz wilk się zaczaił, za drzewem się (schował).

 

Groźna Baba Jaga domek ma z piernika.

Kto ją spotka w lesie, niechaj prędko (zmyka).

 

Gdy kot buty dostał,

Janek księciem (został).

 

Rzecz to znana, całkiem pewna,

Że Pinokio powstał z (drewna).

Zabawa dydaktyczno-ruchowa „Ruchome napisy” – Rodzic daje dziecku ruchomy alfabet (wycięty w kopercie). pokazuje dziecku napisy

bajka

biblioteka

i prosi aby dziecko przeczytało napisy sylabami. Następnie rodzic rozkłada ruchomy alfabet na dywanie (musi być tyle liter aby dziecko mogło ułożyć wyrazy „bajka” a następnie „biblioteka” oraz pozostałe litery alfabetu). Rodzic włącza piosenkę a dziecko tańczy w dowolny sposób. Na przerwę w muzyce zatrzymuje się i szuka litery do ułożenia podanego wyrazu. Po znalezieniu wszystkich liter samodzielnie układa wyraz.

Zabawa językowa „Podajemy sylaby” – Rodzic z dzieckiem siadają na przeciwko siebie. Rodzic podaje pierwszą sylabę wyrazu, a dziecko dodaje sylabę tak, by stworzyć słowo. Zabawę można ukierunkować tak by dziecko wymyślało jedynie np. tytuły bajek, imiona bohaterów itp. Na początku ustalamy czas zabawy np. pięć minut – nastawiamy minutnik lub klepsydrę i po upływie czasu zabawa się kończy.

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a, 4 i 4a            

6-latki – karta pracy nr  3a, 4a, 5, 6

DODATKOWE ZADANIA W TYM TYGODNIU

5-latki – Gra memory – stare i nowe pojazdy 

              litery – ozdabianie dowolna techniką plastyczną (każda litera inną)       

6-latki –  karta – Rymy

               karta 45 – kartoniki do zabaw wzrokowo - słuchowych

 

ŚRODA (28.04.2020) – JAK POWSTAJE KSIĄŻKA?

Opowiadanie „Jak powstaje książka” – Maciej Bennewicz

Pan drukarz zaczerpnął białą maź i wylał ją na kwadratowe sito.

- To jest pulpa – powiedział uroczystym tonem. – Dawniej robiło się ja ze starych szmat – rozdrobnionych i rozpuszczonych, a teraz robi się ją z drewna. Te białe włókna to celuloza. Nadmiar wody wycieka i po wyschnięciu tworzy się papier.

Dzieci z niecierpliwością przyglądały się ruchom pana drukarza. Drewniany kołowrót podobny do dziadka do orzechów, zgrzytnął i dwie grube deski ścisnęły sitko, na które przed chwilą wylała się papierowa pulpa.

- Oto wyschnięta pojedyncza kartka. – Pan Borys, pracownik muzeum, podał dzieciom dwie grube kartki. – Właśnie Z powodu sposobu, w jaki powstawał dawniej papier nazwano go papierem czerpanym. Był bardzo drogi. Dlatego także książki były bardzo drogie. Wszystko wykonywano ręcznie. Z kotła zaczerpywano pulpę, a następnie na sicie, przygnieciona prasą, czyli ciężkimi deskami, ociekała z wody. Po wyschnięciu powstawała kartka, jak ta.

Najpierw Ada, a potem Adam zaczerpnęli maź z beczki, a potem po kolei kręcili wielkim kołowrotem prasy, aby wycisnąć z sita nadmiar wody. Po chwili mich kartki schły na sznurku

A w taki sposób powstawały pierwsze książki. Pan drukarz usiadł przy wielkim biurku, zaostrzył gęsie pióro, umoczył w atramencie w specjalnym zbiorniczku zwanym kałamarzem i napisał imiona: Ada i Adam.

- A teraz wasza kolej – powiedział i dodał: - Każde pióro służy do innego rodzaju atramentu. Kolory atramentów wytwarzano ze sproszkowanych roślin i minerałów. Najdroższy był niebieski.. Najdroższy, gdyż najtrudniej było zdobyć odpowiednie minerały.

Dzieci napisały piórem swoje imiona. Adam narysowała również uśmiechniętą buźkę, Ada zaś pyszczek kota. Wujek Albert złożył zamaszysty podpis z piękną litera A, którą ozdobił gałązką i kwiatkiem.

- Prawdziwa rewolucja w drukarstwie nastąpiła znacznie później, w XV wieku, kiedy to Johann Gutenberg wymyślił specjalną maszynę, a właściwie sposób układania literek. – Pracownik  muzeum wskazał wielkie drewniane urządzenie z kołowrotem, z czymś w rodzaju stołu i ogromną drewniana ramą. Urządzenie przypominało Adamowi samochód wojskowy, Ada natomiast miała wrażenie, że patrzy na wielkiego smoka, który rozdziawia paszczę.

- Od czasów wynalazku pana Gutenberga literki układało się w specjalnych ramkach w odbiciu lustrzanym, literka po literce, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Była to żmudna praca, ale dzięki niej można było drukować wiele egzemplarzy książki. Przy ręcznym pisaniu pisarczyk, czyli skryba, często przez wiele lat pisał książkę. Gęsim piórem, literka po literce.. Dlatego książki były tak rzadkie i drogie.

- A dlaczego trzeba drukować w odbiciu lustrzanym? – spytał Adam.

Pan Borys pokazał odciśniętą stronę i powiedział:

- Prasa Gutenberga działa jak pieczątka. Widzicie czasem na ulicach karetki pogotowia albo straży pożarnej, Mają odwrócone napisy, prawda?

- Żeby można było je odczytać w lusterku samochodowym – ucieszył się Adam.

- No właśnie, tę samą zasadę odkrył 600 lat temu Gutenberg i w ten sposób zrewolucjonizował drukarstwo. Odbicie lustrzane; pieczątka jak napis na kartce; prasa, która dociska literki do papieru czerpanego i jest książka – podsumował drukarz.

Adam z pomocą wuja przekręcił długą dźwignię prasy, pociągnął specjalną wajchę i strona była gotowa. Po chwili swoją pierwszą stronę do książki wydrukowała także Ada. Zebrani nagrodzili ją oklaskami, gdyż dzielnie sama wprawiła w ruch prasę drukarską Gutenberga.

Ada odczytała fragment z wydrukowanej przez siebie strony:

Czcionce pięknie tej podziękuj.

Atramentu zręczny taniec

Złożył z liter długie zdanie.

- A teraz – oznajmił wujek- cofamy się do samego początku. Książka powstała na papierze, papier musiał być zadrukowany. Potem introligator ją zszywał tak jak krawiec tkaninę. Dziś robi to maszyna. Wcześniej wszystko wykonywano ręcznie i stopniowo ulepszano. Współcześnie książkę pisze się na komputerze i można ją wydrukować w domu. Literki można zmieniać, wklejać obrazki, rysować na pólpicie.

- Można robić co się chce – stwierdził Adam,. – Wystarczy myszka albo rysik.

- Albo nawet sam palec – dodała Ada. – Palec to najlepszy rysik.

- Zgadza się -  stwierdził Alfred – ale każdą książkę trzeba najpierw wymyślić. A kto wymyśla, a potem pisze książki?

- Skryba? – zaproponował Adam.

- Drukarz? – zastanawiała się Ada. I po chwili dodała z entuzjazmem: - Już wiem, autor!

- Tak jest, autor, czyli pisarz. W takim razie cofamy się do samego początku, czyli do chwili, gdy książka powstaje w głowie autora. A zatem…

- A zatem… – powtórzyła Ada.

- A zatem, drodzy Ado i Adamie, również wy zostaniecie autorami i napiszecie swoja pierwszą prawdziwą książkę.

- A jak to zrobimy? – Zastanowił się Adam, połykając pyszne ciasto drożdżowe, które podawano w barze obok muzeum.

- Już wam mówię. Trzeba zacząć od pomysłu. A pomysł to coś…

- Coś, cos… - zastanowiła się Ada.

- Cos oczy chce się opowiedzieć innym ludziom, jakaś bardzo ciekawa historia – stwierdził Adam.

- Znakomicie. W takim razie zastanówcie się, o jakiej pasjonującej, super ciekawej historii chcielibyście opowiedzieć innym ludziom, na przykład dzieciom ze swojej klasy, rodzicom, pani nauczycielce, mamie, tacie albo babci. Potem zamiast gęsiego pióra i papieru czerpanego użyjemy telefonu i dyktafonu. A na koniec wszystko spiszemy i wydrukujemy, a właściwie zrobi to za nas program, który zmieni wasz głos w gotowy tekst. Potem go tylko poprawimy i już. Widzicie jaką drogę przeszła książka. Od białej pulpy do dyktafonu, który zmienia słowa w zapisany tekst. Do roboty!

- Super! – ucieszyły się dzieci.

- Moja historia jest następująca – zaczęła Ada. – Wcześnie rano przyjechał po nas wujek Alfred i jak zwykle miał tajemniczą minę. Spodziewałam się , że wymyśli cos fajnego. I nie myliłam się. Pojechaliśmy na wycieczkę. W starym klasztorze, czyli w miejscu, w którym dawno, dawno temu mieszkali zakonnicy, panowie o długich brodach, którzy spędzali czas na modlitwie i pracy, mieści się muzeum drukarstwa i książki. Pan drukarz wygląda, jakby sam był zakonnikiem z dawnych czasów. Ma brodę i długie ubranie z fartuchowe.

- A ja mam taka historię – zaczął Adam:

Czcionce pięknie tej podziękuj.

Atramentu zręczny taniec złożył z liter długie zdanie.

Dawniej papier był czerpany,

Dziś dyktafon w ręku mamy.

Pytania do opowiadania:

W jaki sposób Ada i Adam pomagali robić papier?

Czy to był sposób podobny do tego, którego my używaliśmy do sporządzenia papieru czerpanego?

W jaki sposób tworzono książki przed pojawieniem się nowoczesnych drukarni?

Dyskusja „Kto tworzy książkę” – Rodzic prosi dziecko aby opowiedziało co robią osoby związane z powstaniem książek:

autor,

redaktor,

grafik,

drukarz.

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a

              grafomotoryka  - karta A3

6-latki – karta pracy nr 2 i 2a

              grafomotoryka – karta A3

              czytanka F,f,

 

Religia 28 - 29. 04. 2020

Maryja prowadzi nas do Jezusa.

W mieście, które nazywa się Kana Galilejska, odbywało się wesele.

Była tam Mama Pana Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.

Na weselu podawano do picia wino. W pewnym momencie zabrakło wina.

To wielkie zmartwienie dla gospodarza wesela. Ale wtedy Matka Boża powiedziała do Jezusa:

„Nie mają już wina” . Jezus jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa?”.

Ktoś kto nie znał Pana Jezusa, może by się zdziwił. Ale Matka Jego zaraz poszła do tych, którzy

obsługiwali gości i powiedziała: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie mój Syn”.

Stało zaś tam sześć stągwi , czyli wielkich dzbanów kamiennych.

Rzekł Jezus do sług: „ Napełnijcie stągwie wodą!”. I napełnili je aż po brzegi.

Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi  weselnemu.

Oni zaczerpnęli wodę i zanieśli. A gdy gospodarz skosztował wody, która stała się

winem – a nie wiedział, skąd to wino się wzięło- przywołał pana młodego i powiedział do niego:

„Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją wówczas gorsze.

Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki  pierwszy cud  uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej.

Objawił swoją boską moc i uwierzyli w Niego Jego uczniowie(por. J2,1-11).

 

- Co odbywało się w miasteczku Kana Galilejska?

 

- Kto był na tym weselu?

 

- Dlaczego gospodarze wesela byli zmartwieni?

 

- Kto to zauważył?

 

- Do kogo zwróciła się Maryja?

 

- Co Jezus polecił sługom?

 

- Jaki wielki cud uczynił Jezus?

 

Maryja jest Matką , która kocha nas wszystkich.

Możemy zwracać  się do niej z wszystkimi naszymi potrzebami.

A Ona przekaże je swojemu Synowi.

Ona także do nas mówi „Zróbcie wszystko , cokolwiek [mój Syn, Jezus ,] wam powie”.

 

 

 

Piosenka: „Mama czuwa Mama wie” -    Arka Noego

https://www.youtube.com/watch?v=GI59Icv6rXE

 

Mama czuwa Mama wie

Czego każde dziecko chce

 Mama kocha

Mama wie najlepiej

Czego mi brakuje

 Czego potrzebuje

Mama kocha, Mama wie najlepiej

 Nie potrzebne Mamie

 Brylanty, złoto i korona

Ona piękna jest bez tego

 I Błogosławiona

 Można Ciebie namalować

Można o Tobie śpiewać

Bo Ty jesteś najpiękniejsza

Bo Ty jesteś Królowa Nieba

 

Modlitwa:

Matko Boża, Ty znasz nasze potrzeby. Powiedz Jezusowi, czego nam potrzeba.

 

WTOREK (28.04.2020)  -  W KSIĘGARNI I W BIBLIOTECE

WIERSZ: „Wielki skarb" - B. S. Kossuth

Mam przyjaciela- wielki skarb,
największą radość w świecie.
Któż to? Aha, nie powiem, nie...
Z łatwością odgadniecie.

Chciałbym z nim przebywać cały dzień,
lecz mi nie daje niania.
Ej, Jurku, chodź, na spacer czas,
dość tego czytania.

Tak, książka to przyjaciel mój-
przyjaciel prawie żywy.
On opowiada cudów moc,
o świecie prawi dziwy.

O górach, morzach niesie wieść,
o naszej, własnej ziemi,
wypowie wiersz lub cudną baśń-
czym?- Literkami swymi.

Więc cieszę się, że książkę mam.
Och, czytać pragnę wiele!
Nie niszczę ich, bo książki me-
najlepsi przyjaciele.

Pytania do wiersza:

Czego - zdaniem autorki - można dowiedzieć się z książek?

Jakie inne informacje możecie znaleźć w swoich ulubionych książkach?

Co oznacza sformułowanie „książka moim przyjacielem”?

Czy autorka miała na myśli takiego przyjaciela z którym można się bawić, biegać, wyjeżdżać?

Rodzic zadaje pytanie dziecku:

 Jak nazywają się miejsca w których są prawie same książki?

– Odp. - biblioteka i księgarnia

Prosi dziecko aby wytłumaczyło czym te miejsca się różnią.

Rodzic omawia z dzieckiem zasady korzystania z książek:

Myj ręce przed czytaniem

Nie jedź, nie pij przy książkach.

Nie rysuj i nie koloruj w książkach.

Trzymaj książki z dala od zwierząt.

Odkładaj książki na ich miejsce.

Zabawa matematyczna „Opowiadanie o papierze” – rodzic daje dziecku kartkę i ołówek . Będzie opowiadać o powstaniu papieru w taki sposób by wpleść zadania matematyczne. Dziecko ma kartce samodzielnie układa działanie i je rozwiązuje. (Dzieci mogą zapisywać liczbę drzew cyframi, symbolami, np. kropkami lub rysunkami. Nie należy im podpowiadać w jaki sposób mają wykonać to zadanie – wszystkie sposoby są poprawne jeśli prowadzą do właściwego wyniku).

Przykładowa opowieść:

W pewnym lesie stały obok siebie 4 drzewa – wysokie i stare. Pewnego dnia drwale ścieli jedno z nich. Ile drzew zostało?

Ciężarówka wiozła do tartaku 8 ściętych drzew. Po drodze zatrzymała się w miejscu wycinki i pracownicy zapakowali na ciężarówkę jeszcze jedno drzewo. Ile drzew było razem na przyczepie ciężarówki?

Zabawa matematyczna „Położenie przedmiotów w przestrzeni” – Rodzic daje dziecku kartę z narysowanym domkiem. Dziecko dorysowuje podane przez rodzica elementy rysunku:

Dorysuj:

- po prawej stronie domu płotek,

- po lewej stronie domu wielkie drzewo,

- przed domem psa,

- obok psa miskę

- w prawym górnym rogu słońce,

- na dachu bociana,

- nad bocianem i drzewem chmury,

- na samym dole kartki trawę.

5-latki – karta pracy nr  5 i 5a

6-latki – karta pracy nr  3, 4, 5a i 6a

PONIEDZIAŁEK  (27.04.2020) – MOJE ULUBIONE KSIĄŻKI

 

„ULUBIONA KSIĄŻKA” – rodzic zachęca dziecko , by zastanowiło się , jaka jest jego ulubiona książka, kto jest jej głównym bohaterem i jaką historię w niej przedstawiono.  Po chwili zastanowienia, dziecko opowiada o swojej ulubionej książce.

Rodzic prosi by dziecko opowiedziało z czego zrobiona jest książka, następnie kieruje rozmową w taki sposób, by dziecko doszło do wniosku, że książki mogą być elektroniczne – do czytania lub do słuchania. Rodzic w domowej biblioteczki prezentuje różne rodzaje książek: albumy, atlasy, beletrystykę, książki obrazkowe, komiksy, książki elektroniczne – e- booki, audibooki.

Zabawa dydaktyczna „Gdzie jest f?” – Dziecko przygotowuje 10 jednakowych małych „przedmiotów” ( np. fasola lub klocki lub patyczki lub nakrętki itp.) i dwa inne.

Rodzic pokazuje dziecku wielką i małą literę f (ruchomy alfabet w kopercie) i omawia jej wygląd, prosi aby zapamiętało

Rodzic zaprasza dziecko do zabawy:

Za chwilę będę wymieniać słowa które zawierają głoskę f  - na początku, w środku lub na końcu. waszym zadanie jest ułożenie na kartce tylu „przedmiotów” , ile głosek maja te słowa (5-latkom rodzic głoskuje a dziecko układa). W miejsce głoski f dziecko układa inny „przedmiot”.

fotel

kufer

farba

lufa

flaga

foka

telefon

kartofel

żyrafa

elf

fotograf

klif

Zabawa na spostrzegawczość ”Znajdź F,f” – Rodzic otwiera książkę na dowolnej stronie i prosi dziecko aby wyszukało i wskazało wszystkie literki F, f znajdujące się na tej stronie. Można dać dziecku gazetę, zaznaczyć kawałek tekstu i prosić, aby kolorowa kredka zaznaczyło F, f.

PRACA PLASTYCZNA „Moja własna książka” – Rodzic prosi dziecko aby samodzielnie wykonało książkę i narysowało w niej wymyśloną przez siebie historię. Przypomina budowę książki: okładka na której znajduje się tytuł, imię i nazwisko autora, obrazek, oraz treść – obrazki. Jeżeli dziecko będzie chciało, to rodzic może treść książeczki podyktowanej napisać lub podpisać obrazki.

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a

             gra Bingo nr 19 (ruchome cyfry i litery wycięte w kopercie)

6-latki – karta pracy nr  1 i 1a

             gra Bingo nr 20 (ruchome cyfry i litery wycięte w kopercie)

             karta pracy – układanie wyrazów z ruchowego alfabetu

 

 

 TYDZIEŃ – DBAMY O NASZĄ PLANETĘ

PIĄTEK (24.04.2020) – WIEM, JAK CHRONIĆ MOJĄ PLANETĘ

WIERSZ „ Co to jest ekologia? – D. Klimkiewicz, W. Drabik

Ekologia – mądre słowo
a co znaczy - powiedz sowo?
Sowa chwilę pomyślała
I odpowiedź taką dała:
„To nauka o zwierzakach,
lasach, rzekach, ludziach, ptakach.
Mówiąc, krótko w paru zdaniach
O wzajemnych powiązaniach.
Między nami, bo to wszystko
To jest nasze środowisko.
Masz je chronić i szanować”
- powiedziała mądra sowa…

Po wysłuchaniu wiersza rodzic prosi dziecko, aby spróbowało wymienić słowa, których znaczenie nie jest dla nich do końca jasne.

Pytania do wiersza:

Co to jest ekologia?

Czego dotyczy ta nauka?

Co oznacza słowo „szanować”?

Zabawa rytmiczna utrwalająca słowo „ekologia” – rodzic mówi fragment wiersza sylabami, a dziecko wyklaskuje sylaby, rodzic drugi raz mówi sylabami, a dziecko wytupuje sylaby. Rodzic trzeci raz mówi sylabami ale każdy wiersz osobno, po każdym wierszu dziecko powtarza za rodzicem.

Na koniec dziecko próbuje samodzielnie  powtórzyć wiersz.

5-latki – karta pracy  nr 3

              puzzle – drzewa iglaste

6-latki – karta pracy nr 2

             puzzle – zwierzęta w lesie – karta 52

ZADANIA DODATKOWE DO WYKONANIA W TYM TYGODNIU

układanie wyrazów z ruchomego alfabetu, podział wyrazów na sylaby

 

 

Hello everyone!

Witajcie Kochani!

Dzisiaj na zajęciach powtórzymy sobie nazwy kształtów (shapes, czyt. szejps).

Zaczynamy!

1,2,3 what can it be? (1,2,3 co to może być? Czyt. łan, tu, tri łot ken it bi?)

 

CIRCLE (czyt. syrkyl) – koło                      

HEART (czyt. hart) – serce                       

TRIANGLE (czyt. trajangel) – trójkąt         

STAR (czyt. star) – gwiazda                      

DIAMOD (czyt. dajmond) – diament/romb 

SQUARE (czyt. skłer) – kwadrat               
 

Rodzicu pokaż i przeczytaj dziecku nazwy kształtów.

Pobawcie się w mówienie słówek głośno i cicho.

Możecie również przy okazji utrwalić nazwy kolorów pytając

‘What colour is it? Jakiego to jest koloru? czyt. Łot kolor is it?’ i wskazując na dany kształt.

Zabawy na utrwalenie słownictwa.

1. Zabawa z packą na muchy – rodzicu proszę przygotuj packę na muchy

(przed zabawą możesz ją umyć).

To nic jeśli nie posiadacie packi, do zabawy wystarczy nam ręka.

Wytnij z kartki papieru każdy kształt. Siadamy na dywanie, przed dzieckiem rozkładamy nasze kształty.

Rodzic wypowiada nazwy kształtów po angielsku. Zadaniem dziecka jest, gdy usłyszy nazwę danego

kształtu, jak najszybciej uderzyć w niego packą lub ręką.

Zabawę można urozmaicić umawiając się, że jeśli wypowiemy słowo cicho uderzamy w dany kształt

delikatnie, jeśli natomiast wypowiadamy słowo głośno uderzamy mocno.

A teraz możecie zamienić się rolami. Dziecko wypowiada słowo a rodzic uderza packą J

2. What’s missing? – ponownie rozkładamy na dywanie wszystkie kształty. Powtarzamy ich nazwy

wspólnie z dzieckiem. Zakrywamy chustą wszystkie kształty, wyciągamy jeden, po czym zabieramy chustę

i pytamy dziecko ‘What’s missing?’ czyt. Łots mising? (Czego brakuje?).

Zabawę kontynuujemy do czasu, aż wszystkie kształty zostaną przećwiczone.
 

Kochane Starszaczki!

Na  koniec zapraszam Was do wspólnej zabawy wraz z rodzicami

w poszukiwanie poznanych kształtów w piosence, jak i w Waszym domu.

Proszę wyszukajcie w zasobach supersimple.com piosenkę ‘The shape song 1”.

Miłej zabawy!

 

Bye, bye and see you later Alligators!

 

NASZE PRACE

Dzień dobry Oluś! Jaki piękny wiatrak! Super !

Cześć Przemuś! Piękny kolorowy wiatraczek. Brawo!!

 

CZWARTEK (23.04.2020) – ZIEMIA TO NASZ DOM

ZABAWA MATEMATYCZNA: „Mniej czy więcej” – Rodzic przygotowuje dwie kartki, 2 paski papier, 8 butelek plastikowych lub innych 8 plastikowych przedmiotów po różnych produktach.

Zaprasza dziecko do wysłuchania opowieści, ilustruje ją.

            W pewnej Sali stały dwa kosze na śmieci (rozkłada dwie kartki). W jednym z nich leżały 3 butelki (rodzic kładzie na pierwszej kartce 3 butelki), w drugim 5 butelek ( kładzie na drugiej kartce 5 butelek). W którym koszu jest więcej butelek? Dziecko wskazuje prawidłowa odpowiedź, a rodzic kontynuuje opowieść: Przyjechała śmieciarka opróżnić kosze. Wielka szufla śmieciarki otwiera się szeroko w tę stronę, gdzie jest więcej śmieci. Rodzic zadaje pytanie: Jak myślisz w którą stronę się otworzy? Rodzic układa z pasków papieru znak  ˃. Rodzic opowiada kilka takich krótkich opowieści by utrwalić z dziećmi schemat zadania. Rodzic może poprosić dziecko o pomoc  w wymyślaniu zadań.

            Kolejnym krokiem jest ilustrowanie zadania cyframi (cyfry są w zestawie do wycięcia) zamiast przedmiotami.

Rodzic tłumaczy dziecku nazwy znaków:

-  ˃ otwarty „dziób” to znak większości – zawsze otwarty jest tam gdzie jest więcej,

-  ˂ zamknięty „dziób” to znak mniejszości – zawsze zamknięty tam gdzie jest mniej.

5-latki – GRA – Gdzie są zwierzęta? – określenie położenia zwierząt w przestrzeni w danej porze roku

6-latki – karta 46 – Ekoprzyjaciel

             puzzle – drzewa liściaste

Środa (22.04.2020) – Skąd się bierze prąd?

Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Ziemi.

Dzień Ziemi znany też jako Światowy Dzień Ziemi lub Międzynarodowy Dzień Ziemi – akcja prowadzona corocznie wiosną, której celem jest promowanie postaw proekologicznych w społeczeństwie.

 

OPOWIADANIE "Pstryk" - Grzegorz Kasdepske

Na urządzenia elektryczne lepiej uważać...

– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer, i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać, wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.

– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!

– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.

– O czym?! – Głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!

– Mogę nie mówić... – mruknął Dominik.

– Hau! – dodał mu otuchy Junior.

Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się, jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki, i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.

– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?!

– Hau! – uspokoił ją Junior.

Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała odbyć się w łazience.

–Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.

– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to...

Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny.

– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!

Junior, gdyby było to możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.

– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i... słuchasz mnie?

– Hau... –odszczeknął zrezygnowany Junior.

– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?

– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.

O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!

Pytania do tekstu:

Jak nazywają się bohaterowie opowiadania?

Kim byli?

Dlaczego po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu?

Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec pokazał Juniorowi?

Jak myślisz, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a

              utrwalenie litery Z – karta A3

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a

              memory – karta  nr 50

              utrwalenie litery Z – karta A3

              czytanka

Zabawa dydaktyczna „Literki” - Układanie wyrazów z ruchomego alfabetu (koperta) wg wzoru, każdy wyraz dziecko stara się podzielić na sylaby, głoski:

zegar

kran

zamek

wiosna

zabawka

zebra

Praca plastyczna „Wiatraczek” – należy przygotować: kartkę A4, klej, patyczek, pinezka

Sposób wykonania:

Składamy kartkę A4 po skosie łącząc krótszy bok z dłuższym. Odcinamy nadmiar papieru i rozkładamy. Składamy kwadrat na pół „róg do rogu”, otwieramy, obracamy i ponownie składamy „róg do rogu”. Otrzymaliśmy dwie krzyżujące się linie. Rozcinamy figurę wzdłuż linii zgięcia, ale nie tniemy do końca. Zatrzymujemy się ok. 4cm od środka. Smarujemy klejem środek i przyklejamy pierwszy róg. Ponownie smarujemy i przyklejamy drugi róg. Potem trzeci i czwarty. W środek wiatraczka wbijamy pinezkę i przytwierdzamy wiatraczek do patyka.Gotowe.

Dmuchnij w wiatraczek, a zobaczysz jak się kręci.

1. Potrzebne materiały:

 

2. Z kolorowego papieru wycinamy kwadrat. Kwadrat zginamy po przekątnych. 

 

3. Powstałe linie nacinamy do ok 4 cm od środka. 



4. Następnie środek smarujemy klejem i przeklejamy wszystkie cztery rogi..



5. Pinezkę przebijamy przez środek wiatraczka i wbijamy ją w drewniany patyczek. 

Wiatraczek gotowy :) 

 

WTOREK (21.04.2020) – Segregujemy odpady

WIERSZ: „Łąka” – M. Strzałkowska

Jak tu pięknie dookoła!

Strumyk szemrze, kwitną zioła,

skaczą żabki, buczą bączki

- jak nie lubić takiej łączki?

Pośród kwiatów sobie łażą

Ala, Ola, Staś o Kazio.

Nagle patrzą jakiś dołek,

a w tym dołku jest tobołek.

Staś tobołek wyjął z dołka, po czym zajrzał do tobołka… a tam…

- Patrzcie! Stos papierków,

trzy butelki, pięć cukierków,

jedna guma…

- Już wyżuta…

- Dwie gazety i pół buta,

dwie torebki, cztery puszki…

- I zużyte trzy pieluszki!

- Ktoś na łące biwakował

- te śmieci tu wpakował.

- Cichcem, milczkiem, po kryjomu…

- Zamiast zabrać je do domu.

- Wiecie jak tak dalej będzie,

jak będziemy śmiecić wszędzie,

to się Ziemia zdenerwuje,

tak, że każdy pożałuje!

- Będzie miała dość brudasów,

bo jest miła, lecz do czasu!

- Zagra wszystkim nam na nosie

i przepadnie gdzieś w kosmosie,

a my zostaniemy sami,

płynąc luzem pod gwiazdami…

- A więc póki krąży w kółko,

niech się brudas puknie w czółko!!!

Jak naśmiecisz, to posprzątaj.

A jak nie – to marsz do kąta.

Pytania do wiersza:

Jakie miejsce dzieci wybrały na wycieczkę?

Jak mogły się czuć, gdy spacerowały po czystej, pięknej łące?

Co znalazły na łące?

Jak się wtedy poczuły?

Jak ty byś się czuł w takim zaśmieconym miejscu?

Jak myślisz, dlaczego ktoś zostawił śmieci na łące?

Czy pamiętasz, jaka radę ma autorka wiersza dla tych, którzy naśmiecili?

Jakie rozwiązanie proponuje autorka tym osobom, które nie chcą po sobie posprzątać?

Czy jest to prawdziwa i skuteczna rada, czy raczej żart?

Jak się zachować, gdy ktoś przy nas zaśmieca otoczenie?

Warto wspomnieć, że rada autorki „marsz do kąta” jest żartem, ponieważ Ziemi taka kara nie pomoże. Lepiej po prostu po sobie posprzątać.

Zabawa słowna „Głoski w imieniu” – Rodzic prosi, aby dziecko samodzielnie policzyło głoski w swoim imieniu. Następnie liczy głoski w imionach kolegów i koleżanek z przedszkola.

5-latki – imiona głoskuje rodzic dziecko liczy

6-latki – dziecko samo głoskuje, jeżeli ma problem robi to razem z rodzicem

„Akcja segregacja” – rodzic z dzieckiem prowadzi rozmowę na temat „w jaki sposób segregujemy śmieci w naszym  domu”. Utrwalenie kolorów koszy na odpady segregowane:

żółty – plastik i metal,

niebieski – papier,

zielony – szkło,

brązowy – odpady roślinne (kompost),

czarny – śmieci zmieszane (niesegregowane).

5-latki – karta pracy nr  3a, 4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 2a, 3 i 4a

Religia 21-22.04.2020

Pan Jezus jest z nami w smutku i radości

 

Uczniowie i uczennice Pana Jezusa , wszyscy Jego przyjaciele

 

bardzo przeżyli cierpienie i śmierć Jezusa.

 

Było im smutno i ciężko na sercu. Ze smutku nie pamiętali,

 

że On sam zapowiedział, że będzie żył.

 

Trzeciego dnia po śmierci Pana Jezusa, wczesnym rankiem,

 

przyszła do grobu Maria Magdalena.

 

A idąc, płakała z żalu za swoim ukochanym Nauczycielem.

 

Zobaczyła jednak, że kamień od grobu jest odsunięty.

 

Przestraszona Maria Magdalena pobiegła do Piotra i Jana i powiedziała im:

 

„Zabrano Pana z Grobu i nie wiemy gdzie Go położono”.

 

Piotr i Jan przyszli i weszli do wykutego w skale grobu.

 

Grób był pusty. Na skalnej półce leżało tylko prześcieradło,

 

w które zawinięte było wcześniej ciało Pana Jezusa.

 

Uczniowie zasmuceni wrócili do Wieczernika.

 

A Maria Magdalena stała nad grobem i płakała.

 

Nagle zobaczyła aniołów siedzących na skale. Spytali ją, czemu płacze.

 

„Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono”- odpowiedziała.

 

Odwróciła się i zobaczyła Pana Jezusa. Przez łzy nie poznała Go, ale On rzekł do niej:

 

„Mario”. I wtedy Go poznała. Jakże serce jej zabiło z radości!

 

On żyje! On zmartwychwstał!

 

Nagle wszystko wokół wydało się jej radosne, uśmiechnięte:

 

drzewa, kwiaty nawet kamienie.

 

A Jezus nakazał jej, by opowiadała uczniom o tym spotkaniu  (por. J20,1-18).

 

Tak łzy Marii Magdaleny zamieniły się w radość!

 

- Dlaczego Maria Magdalena jest smutna?

 

- Kogo spotkała przy grobie?

 

- Dlaczego Maria Magdalena wracała do apostołów radosna ?

 

Modlitwa

 

Panie Jezu! Wierzę w Twoje zmartwychwstanie.

 

Ty zamieniasz smutek i łzy w radość i szczęście . Alleluja !

 

Piosenka

 

Bóg nie umarł , Jezus żyje! /3x

 

daj Mu ręce swe,

 

daj Mu serce swe,

 

daj Mu nogi swe,

 

daj Mu duszę swą .On Twoim Panem jest.

 

 https://www.youtube.com/watch?v=T4hR-Qmd28I

 

 

PONIEDZIAŁEK (20.04.2020) – Ekoprzyjaciele

WIERSZ: „Nowa moda” – M. Strzałkowska

Rodzic prosi aby podczas słuchania tekstu dziecko postarało się zapamiętać, którzy członkowie rodziny wzięli udział w wycieczce.

W domu Oli oraz Ali
wszyscy razem się zebrali,
aby wspólnie pogawędzić,
 jak sobotę miło spędzić.
Uradzili, jedząc ciasto,
że pojadą gdzieś za miasto,
lecz z powodu tej wycieczki
do solidnej doszło sprzeczki.
– Autem! – mówi wujek Tadek.
– Na motorach! – woła dziadek.
 Na to babcia: – Autobusem!
Mama: – Lepiej minibusem!
Ala z Olą grzmią donośnie,
że taksówką jest najprościej.
Tylko tata głową kiwa,
po czym nagle się odzywa:
– Samochody, autobusy,
motocykle, minibusy –
każdy z nich okropnie smrodzi,
 a to naszej Ziemi szkodzi.
Po co spalin jej dokładać?
Lecz jest na to dobra rada –
pojedziemy rowerami,
bo nie trują spalinami.
Poprzez lasy, łąki,
 pola pędzi Ala, za nią Ola,
mama, tata, babcia, dziadek,
 a na końcu wujek Tadek.
Nowa moda jest w rodzinie
i rodzina z tego słynie,
że w sobotę się wybiera
na wycieczkę na rowerach.
Ziemia też oddychać musi,
bo inaczej się udusi.

Pytania do tekstu:

Jakie plany miała rodzina występująca w wierszu?

Ilu było członków tej rodziny?

Czy potrafisz ich wymienić?

Jakimi środkami transportu chcieli pojechać na wycieczkę?

Ile środków transportu wymienili członkowie rodziny?

Dlaczego wybrali rowery?

Co znaczy słowo „moda”?

Co oznacza słowo „ekologiczny”?

„Z jak zegar, zebra „– zapoznanie z literą Z, z

5-latki – karta pracy nr  2 i 2a

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a

Podział wyrazu na sylaby – wyklaskiwanie (każda sylaba jedno klaśnięcie)

podział wyrazu na głoski – pokaz na palcach (jeden wyprostowany palec to jedna głoska)

Dziecko układa wyraz z ruchomego alfabetu (wyciętego w zeszłym tygodniu – jest w kopercie):

5-latki – zebra

6-latki – zegar

Zabawa ruchowa + quiz ekologiczny „Czas dla Ziemi”

Dziecko staje na końcu pokoju twarzą do drzwi. Rodzic tłumaczy dziecku zasady zabawy: Jeśli nie dbamy o naszą planetę jej czas się kurczy. Aby była w dobrej kondycji, a dzięki niej również wszyscy ludzie na świecie, musimy pamiętać o ekologicznych nawykach. Ty też w zabawie możesz wydłużyć czas naszej Ziemi jeśli pokonasz trasę do drzwi. Rodzic powie zdanie , jeżeli będzie prawdziwe – dziecko skacze dwa kroki do przodu, natomiast jeśli będzie fałszywe – dziecko robi jeden skok do tyłu.

ZDANIA:

1. Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom.

2. Rower nie produkuje spalin.

3. Torebki foliowe szybko się rozkładają i nie szkodzą przyrodzie.

4. Woda w oceanie może być brudna – to nikomu nie szkodzi.

5. Autobus jest bardziej ekologicznym środkiem transportu niż samochód, którym jedzie tylko jedna osoba.

6. Filtry na kominach nie pomagają w oczyszczaniu dymu, który z nich leci.

7. Wylewanie ścieków z fabryk do rzeki szkodzi rybom.

8. Ludzie mogą się zatruć jedząc ryby pływające w ściekach.

9. Segregowanie śmieci pomaga Ziemi.

10. Rośliny w ogrodzie najlepiej podlewać deszczówką.

Zabawa może skończyć się w momencie gdy dziecko doskoczy do drzwi.

ZESTAW ZABAW RUCHOWYCH – rodzic wydaje dziecku polecenia i obserwuje, czy dziecko poprawnie wykonuje ćwiczenie. Do zabaw warto zaprosić rodzeństwo.

1. „Poranek na wsi” – leżenie na brzuchu z rękami pod głową, na słowa rodzica „góra” dziecko prostuje ręce i unosi je wraz ze złączonymi nogami nad głowę.

2. „Koty się budzą” – klęk podparty, dolny odcinek kręgosłupa „wepchnięty” mocno w podłogę, aby stał się w tym miejscu wklęsły. Głowa podniesiona. Na hasło „koci grzbiet” , dziecko wypycha kręgosłup w górę, a głowę chowa między ramiona.

3. „Koniki” – dziecko biega po obwodzie koła i uderza pietami o pośladki.

4. „Sadzimy w polu” – pozycja stojąca w rozkroku, dziecko wykonuje skłon do prawej nogi, wyprost, skłon do lewej nogi, wyprost. Ćwiczenie powtarzamy 4 razy.

5. ”Zwierzęta piją wodę” – skłony do przodu z pozycji siadu skrzyżnego tak aby dziecko dotknęło czołem podłogi.

6. „Zwierzęta do stodoły” – dziecko naśladuje chód zwierząt z wiejskiego podwórka. Rodzic wymienia nazwy zwierząt i mówi: idź jak … (królik – skacze obunóż, krowa – czworakuje, kaczka – marsz na ugiętych nogach, koń – podnosi wysoko nogi)

Zabawę można urozmaicić dodając dźwięk dwóch przedmiotów, lub zabawek - na dźwięk pierwszego dziecko siada w siadzie skrzyżnym w wyznaczonym miejscu, natomiast na dźwięk drugiego spaceruje dalej.

 

TYDZIEŃ: PRACA ROLNIKA

 

PIĄTEK (17.04.2020) – CZTERY PORY ROKU W

 

                   GOSPODARSTWIE

WIERSZ: "Od wiosny do wiosny" - Hanna Zdzitowiecka

Rodzic prosi dziecko aby podczas słuchania tekstu miało zamknięte oczy i próbowało sobie wyobrazić sobie, co takiego dzieje się na świeci w opisanym wierszu.

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące...
Z lodu uwalnia się rzeka
i ze snu budzą się drzewa,
ptaki wracają z daleka,
będą wić gniazda i śpiewać.
Sady zabielą się kwieciem...
To wiosna! Wiosna na świecie!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące...
Dni coraz dłuższe, gorętsze
pod lipą ciche pszczół brzęki,
woń siana płynie powietrzem,
z pól żniwne słychać piosenki,
zakwitły malwy przed chatą...
Lato na świecie! Już lato!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące...
W sadzie już jabłko dojrzewa
niebem sznur ptaków mknie długi.
Liście się złocą na drzewach
idą jesienne szarugi
wiatr nagle drzewa gnie w lesie...
Jesień na świecie! Już jesień!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące...
Długie i ciemne są noce
śniegową włożył świerk czapę
śnieg w słońcu tęczą migoce
i sople lśnią pod okapem,
rzekę pod lodem mróz trzyma...
Zima na świecie! Już zima!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące...
Ze snu się budzi leszczyna
i nową wiosnę zaczyna!

Pytania do wiersza:

Jakie pory roku są przedstawione w wierszu?

Co oznacza sformułowanie „płyną miesiące”?

Jakie prace gospodarskie wykonuje się w ogrodzie lub w polu wiosna, latem, jesienią, a jakie zimą?

Zabawa usprawniająca aparat mowy „Karmimy kurki” – Rodzic przygotowuje kartkę, nożyczki i słomkę. Na kartce papieru dziecko rysuje duże koło, wycina je i kładzie na dywanie, niepotrzebne kawałki papieru tnie na małe kawałki (wielkości paznokcia kciuka) – będzie to pokarm kurek. Rozsypuje dookoła wyciętego koła. Następnie dziecko za pomocą słomki przenosi papierowe ścinki na wycięte koło i przelicza je. UWAGA! – w zabawie może wziąć udział rodzic (ma swoje koło i swoje ścinki) na końcu rodzic i dziecko porównują liczbę przeniesionych „ziarenek”.

6-latki – karta pracy nr 4a (s. 47), nr 3 (s. 46), nr 5a (s. 48)

5-latki ,6-latki – karta pracy 23 – koperty – złóż kopertę i wytnij liczmany

5-latki ,6-latki – karta pracy z kulami – ułóż ciąg z wszystkich kul według następujących po sobie pór roku zaczynając od wiosny:

- kula zielona to wiosna,

- kula żółta to lato,

- kula czerwona to jesień,

- kula niebieska to zima.

Po zabawie kule należy schować do zrobionej wcześniej koperty.

5-latki – karta pracy nr  2

6-latki – karta pracy nr 4 (s. 47)

ZADANIA DODATKOWE DO WYKONANIA W TYM TYGODNIU

ruchomy alfabet – dziecko wycina literki

zab. 1 – układanie liter w pary – litera wielka i mała

zab. 2 – karta pracy układanie wyrazów z ruchomego alfabetu

 

 

 

Good morning everyone!

Witajcie Kochani!

 

Dzisiaj na zajęciach powtórzymy sobie nazwy owoców czyli fruits (czyt. fruts).  Obrazki owoców możecie znaleźć na wcześniejszych lekcjach.

Apple (czyt. apyl) – jabłko

Pear (czyt. per) – gruszka

Banana (czyt. banana) – banan

Orange (czyt. orendż) – pomarańcza

Plum (czyt. plam) – śliwka

Strawberry (czyt. strobery) - truskawka

 

Poproście rodziców o przeczytanie tych nazw i powtarzajcie za nimi. Pobawcie się w mówienie słówek głośno i cicho, podnosząc kciuk w górę lub opuszczając go w dół.

Aby utrwalić poznane słownictwo pobawcie się ze swoimi rodzicami lub rodzeństwem w następujące zabawy:

 

1. Wyścigi – do tej zabawy będą nam potrzebne wydrukowane lub narysowane obrazki poznanych owoców. Rozkładamy obrazki w różnych miejscach pokoju, rodzic wypowiada nazwę owocu, zadaniem dziecka jest dobiegnięcie do niego. Dla urozmaicenia zabawy możemy poprosić dziecko o podanie koloru owocu. Za udzielenie błędnej odpowiedź możemy również wymyślić dla dziecka dodatkowe zadanie np. stand on one leg (stań na jednej nodze, czyt. stend on łan leg), jump up five times ( podskocz pięć razy, czyt. dżamp ap fajf tajms), touch your nose three times (dotknij nosa trzy razy, czyt. tacz jor nołs tri tajms), walk like a dinosaur (chodź jak dinozaur, czyt. łok lajk aj dajnozaur), clap your hands six times (klaśnij sześć razy, czyt. klap jor hends siks tajms).
2. Do you like...? Yes I do./ No I don't ( Czy lubisz...? Tak lubię/ Nie nie lubię, czyt. Du ju lajk? Jes aj du/ Noł aj dont) - do zabawy potrzebne nam będą obrazki owoców i kostka do gry. Każdemu owocowi przyporządkowujemy numerek od 1 do 6. Dziecko rzuca kostką i w zależności od tego, co wypadnie mówi czy lubi (Yes I do) czy nie lubi (No I don't) dany owoc. Karty z owocami można na początek zakryć, zabawa będzie bardziej wciągająca, bo dzieci nie będą wiedziały od razu na co trafiły.

 

Na koniec zachęcam Was do posłuchania i pośpiewania piosenki ze strony Super Simple Songs  pod tytułem „Apples & bananas”.

Miłej zabawy! Bye! Bye!

 

 

CZWARTEK (16,04.2020) – WIEJSKIE PRODUKTY

 

PIOSENKA: „W poniedziałek rano kosił ojciec siano” – sł. i muz. tradycyjne

 

Dziecko słucha piosenki i zapamiętuje czynności wykonywane przez ojca i syna

1. W poniedziałek rano,
    kosił ojciec siano,
   Kosił ojciec, kosił ja,
   kosiliśmy obydwa, obydwa.

2. A we wtorek rano
    Grabił ojciec siano,
    Grabił ojciec, grabił ja,
   Grabiliśmy obydwa.

3. A we środę rano
    Suszył ojciec siano,
   Suszył ojciec, suszył ja,
   Suszyliśmy obydwa.

4. A we czwartek rano
   Zwoził ojciec siano,
   Zwoził ojciec, zwoził ja,
   Zwoziliśmy obydwa.

5. A zaś w piątek rano
   Sprzedał ojciec siano,
   Sprzedał ojciec, sprzedał ja,
   Sprzedaliśmy obydwa.

6. A w sobotę rano
   Stracił ojciec siano,
   Stracił ojciec, stracił  ja,
   Straciliśmy  obydwa.

7. A w niedzielę z rana
   Już nie było siana,
   Płakał ojciec, płakał ja,
   Płakaliśmy obydwa.

Zabawa ruchowa do piosenki – rodzic jest „ojcem”, a dziecko „synem”. Staja naprzeciwko siebie. Rodzic wykonuje gesty odpowiednie do słów piosenki natomiast dziecko naśladuje. Zabawę można powtórzyć ale dziecko z rodzicem zamieniają się rolami i teraz dziecko naśladuje gesty a rodzic powtarza.

ZABAWA DYDAKTYCZNA – Dni tygodnia – dziecko w kolejności wymienia dni tygodnia tworząc niekończący się ciąg.

poniedziałek – wtorek – środa – czwartek – piątek – sobota – niedziela – poniedziałek – wtorek – środa  ….itd.

5-latki – karta pracy – pociąg –nr 22

Historyjka obrazkowa „Jak powstaje chleb”

5-latki – karta pracy nr  2

6-latki – karta pracy nr 4 (s. 47)

                karta pracy nr 3 (s.46)

                    karta pracy nr 5 (s. 48)

             czytanka utrwalająca poznane litery

 

ŚRODA (15.04.2020) – NA POLU

WIERSZ: „Wspólna praca” – Ludwik Wiszniewski

Rodzic prosi aby dziecko zapamiętało nowe słowa

Kwaknął kaczor

raz i drugi:
- Na podwórku

widzę pługi...

Kwa, kwa!

Wróbel siedzi

na stodole:
- Już gospodarz

jedzie w pole...

Ćwir, ćwir!

Zając przysiadł

na ugorze:
- Już gospodarz

w polu orze...

 Hop, hop!

Na płoteczku

kogut pieje:
- Już gospodarz

w polu sieje...

 Ko, ko!

Na topoli

kraczą wrony:
- Już koniki

ciągną brony...

Kra, kra!

Teraz krzyczą

wszyscy razem:
- Oraliśmy

z gospodarzem...

Hej! hej!

Pytania do wiersza:

Co to jest pług, ugór, orka, brona.

Czy zapamiętałeś jakie zwierzęta występowały w wierszu?

Co robiły i o czym opowiadały?

Zabawa – burza mózgów – Dlaczego rośliny rosną?” – dziecko próbuje udzielić odpowiedzi. Rodzic może zadać dodatkowe pytanie: Czego potrzebują rośliny, żeby rosnąć i się rozwijać?

Zabawa badawcza – „Zakładamy uprawę fasoli” – należy przygotować: doniczkę z ziemią lub  słoik z wodą, gazę lub bandaż.  Dziecko samodzielnie sadzi ziarenka fasoli , podlewa, opiekuje się nią i codziennie obserwuje zachodzące zmiany.

5-latki – karta pracy nr  1 i 1a, 3 i 3a, 4

6-latki – karta pracy nr 1 i 1a (s.44, 2 i 2a (s. 45)

 

Religia 14-15.04.20

 

ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA

Pusty grób

1. Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób.

2. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim.

3. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg.

4. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.
5. Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego.

6. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał.

7. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem».

8. Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom.

Dzisiaj kolejna wirtualna katecheza . Przeskakuj z cyferki na cyferkę a odkryjesz dlaczego zmartwychwstanie Pana Jezusa jest najważniejszym wydarzeniem w dziejach świata .

Powodzenia !

https://view.genial.ly/5e82f5c8aafed90da9c9d657/interactive-image-pusty-grob-klasa-iv

 

WTOREK (14.04.2020) – DZIEŃ W GOSPODARSTWIE

WIERSZ: „Rozmowy zwierząt „ – B. Kosowskiej

Mu, Mu, Mu, tak krowa muczy

Kto Cię krowo tak nauczył?

Nikt nie uczył mnie muczenia

Mówię Mu od urodzenia,

A ponadto daję słowo

Jestem bardzo mleczną krową.

 

Baran do owcy mówi: beee

Czego baran od niej chce?

Powiedz owco ma kochana

Ile mleka dałaś z rana?

Dałam dzisiaj dużo mleka

Teraz na mnie fryzjer czeka.

 

Kukuryku, kukuryku

Co się dzieje w tym kurniku?

Kura jaja wysiaduje,

Kogut z dumą spaceruje,

Bo za chwilę już na świecie

Ma pojawić się ich dziecię.

 

Źrebię w stajni mamy szuka

Rży, kopytkiem w ziemię stuka

Gdzie ta mama się podziała?

Pewnie z tatą w świat pognała

Klacz i ogier wnet wrócili,

Na wyścigach konnych byli.

 

Tak zwierzęta rozmawiają

One też swój język mają.

To jest język zagrodowy

Kury, owcy czy też krowy.

 

Pytania do wiersza:

Jakie zwierzęta występowały w wierszu?

O czym rozma­wiały zwierzęta?

Czy zwierzęta rzeczywiście mogą ze sobą rozmawiać?

Do czego służą wyda­wane przez nie odgłosy?

 

Następnie rodzic prosi, aby dziecko spróbowało naśladować odgłosy zwierząt, np.Spróbuj wydać odgłos jagnięcia, które zobaczyło wilka, bardzo się boi i przywołuje owcę. Spróbuj przedstawić krowę, która jest bardzo głodna i przywołuje gospodarza. itp.

 

Zabawa ruchowa „Bal w zagrodzie” – Rodzic puszcza muzykę a dziecko ma tańczyć naśladując zwierzę podane przez prowadzącego. Dziecko może tańczyć np. jak kura (w przysiadzie na dwóch nogach, machając skrzydełkami), jak pies (na czworakach), jak konik (podpierając się na wyprostowanych rękach i nogach) itd.

 

ZAGADKI SŁOWNE: Rodzic zadaje dziecku zagadki

 

1. Dobre ma zwyczaje,
ludziom mleko daje.

 

2. Po podwórku sobie chodzi
i kurczęta żółte wodzi.

 

3. W każdej wsi jest taki budzik.
Który co dzień wszystkich budzi.

 

4. Kwiku! Kwiku!
Żyję w chlewiku,
z koryta jadam,
z nikim nie gadam.

 

5. Beczy i potrząsa bródką,
chce się dostać do ogródka.
Gdzie kapusta i sałatka.
Och, nietrudna to zagadka!

 

6. Te piękne zwierzęta,
silne niesłychanie,
mogą ciągnąć wozy,
dorożki i sanie.

 

PRACA PLASTYCZNA:  Zwierzęta na wiejskim podwórku” – rysowanie kredkami na podany temat. Rodzic prosi aby na wiejskim podwórku było dużo różnych zwierząt.

 

Przeglądanie książek o zwierzętach. Dziecko szuka i przegląda książki z własnego księgozbioru. Szuka ilustracji, opisuje co na nich widzi.

 

 

KOCHANE STARSZAKI

DRODZY RODZICE

GDY NADEJDĄ ŚWIĘTA NIECH NADZIEJA  I RADOŚĆ

ZASTUKAJĄ DO WASZYCH DRZWI,

A WIELKANOC PRZYNIESIE POMYŚLNOŚĆ,

SZCZĘŚCIE I UŚMIECH KAŻDEGO DNIA

WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO ŻYCZĄ:

PANI MARZENKA

PANI ANETKA

PANI BEATKA

 

 

 

 

 

TYDZIEŃ: WIELKANOC   

 

PIĄTEK (10.04.2020) – PISANKI, KRASZANKI,

                     MALOWANE   JAJA

BAJKA: „Bajka o pisankach” – Agnieszka Galica

Zniosła Kura cztery Jajka. –Ko-ko-ko –zagdakała zadowolona –leżcie tu cichutko, to nikt was nie znajdzie –i poszła szukać ziarenek na podwórku.

Ale Jajka, jak to Jajka, myślały, że są mądrzejsze od kury, i zamiast leżeć cichutko, turlały się i postukiwały skorupkami, aż usłyszał je Kot.

− Miau –powiedział, przyglądając się Jajkom –cztery świeżutkie Jajka, będzie z was pyszna jajecznica, miau!

− Nie, nie, nie! –trzęsły się ze strachu Jajka –nie chcemy skończyć na patelni.

− Ale co robić, co robić? –postukiwały się skorupkami.

− Ja uciekam –zawołało pierwsze Jajko i poturlało się przed siebie –nie dam się usmażyć!

A po chwili wróciło, wesoło podśpiewując: Jestem czerwone w czarne kropeczki, nikt nie zrobi jajecznicy z takiej biedroneczki.

− Co się stało, co się stało? –dopytywały się pozostałe Jajka.

− Pomalował mnie pędzelek kolorową farbą i teraz nie jestem już zwyczajnym Jajkiem, tylko wielkanocną pisanką.

− Drugie Jajko nie zastanawiało się długo, poturlało się tak szybko, jak umiało, by po chwili wrócić i zaśpiewać grubym głosem: To nie jajko tylko tygrys, nie rusz mnie, bo będę gryzł. I rzeczywiście, Jajko wyglądało jak pisankowy tygrys w żółto-czarne paski.

I ja też i ja też –wołało trzecie Jajko, turlając się wesoło.

− Ciekawe, co ono wymyśli? –zastanawiały się Jajko –Biedronka, Jajko –Tygrys i Jajko –Jako? I wtedy właśnie wróciło trzecie, całe zieloniutkie, śmiejąc się i popiskując. Jestem żabka, każdy to wie, czy ktoś zieloną żabkę zje? –Nie!

− Jajko –Biedronka, Jajko –Tygrys i Jajko –Żabka były z siebie bardzo zadowolone. Tylko czwarte leżało i trzęsło się ze strachu.

− Pośpiesz się –mówiły kolorowe Pisanki do czwartego Jajka –bo będzie za późno. I właśnie wtedy nadszedł Kot.

− Czy ja dobrze widzę? Zostało tylko jedno Jajko? –mruczał niezadowolony –trudno, zrobię jajecznicę tylko z jednego Jajka – i pomaszerował do kuchni po patelnię.

Czwarte Jajko trzęsło się ze strachu tak bardzo, że aż zaczęła pękać na nim skorupka.

− Ojej, ojej, ratunku! –wołały przestraszone Pisanki –teraz już na pewno zrobi z ciebie jajecznicę.

− Trach, trach, trach –pękała skorupka na czwartym Jajku, aż pękła na drobne kawałki i... wyszedł z niej malutki, puszysty, żółty kurczaczek.

Otrzepał piórka, pokręcił główką i wytrzeszczył czarne oczka, przyglądając się kolorowym pisankom. Po chwili podreptał w kierunku cukrowego Baranka, popiskując cichutko:

Wielkanocna bajka –wyklułem się z jajka.

Już cukrowy Baranek czeka na mnie od rana.

A w świątecznym koszyku jest pisanek bez liku.

Pytania do tekstu:

Ile jajek zniosła kura?

Dlaczego jajka uciekły?

Co sie wydarzyło każdemu jajku?

Zabawa plastyczna: „Nasze pisanki” – malowanie jajek ugotowanych na twardo – ozdabianie dowolną techniką. Do zabawy warto zaprosić wszystkich członków rodziny. Wykonane pisanki można umieścić w koszyczku wielkanocnym.

ZABAWY RUCHOWE jak w tygodniu „ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU”

5-latki - koło gimnastyczne

6-latki - karty do zabaw ruchowych

DODATKOWE KARTY DO WYKORZYSTANIA W TYM TYGODNIU

6-latki – karta pracy nr 2 (s.41) – słuchanie piosenki „Kaszubskie nuty” piosenka – pokazywanka w języku kaszubskim. Podczas słuchania dziecko pokazuje kolejne obrazki i próbuje powtarzać przedstawionych na nich przedmiotów w języku kaszubskim. Nakleja nalepki pod tymi obrazkami, które przedstawiają przedmioty nazwane podobnie w języku kaszubskim i polszczyźnie ogólnej.

LITERY – ozdabianie litery dowolną techniką plastyczną wg pomysłu dziecka.

JAJKO – pokoloruj jajko

5-latki – Tangram

5-latki – Gra – dmuchanka, zaproś do gry innych członków rodziny

6-latki – Gra – dinozaury, zaproś do gry innych członków rodziny

Hello children!

How are you?

Już coraz bliżej Świąt Wielkanocnych, czyli po angielsku Easter (czyt. ister),

więc i nasza lekcja będzie świąteczna.

Poznamy kilka słówek związanych ze świętami oraz tradycji wielkanocnych,

które są popularne w krajach anglojęzycznych.

Are you ready? Jesteście gotowi? To zaczynamy!

 

Easter bunny (czyt. ister bani)                                   

Easter chick (czyt. ister czik)                                     

Easter egg (czyt. ister eg)                                         

Easter cake (czyt. ister kejk)                                     

Easter basket (czyt. ister basket)                             

 

Rodzicu proszę utrwal z dzieckiem słówka, jak w zabawie, w którą bawiliśmy się tydzień temu. Podnosząc kciuk do góry mówimy słówko głośno, kciuk do dołu, mówimy słówko cicho.

W krajach anglojęzycznych w okresie Świąt Wielkiej Nocy popularne są 2 zabawy (zachęcam do wspólnej zabawy z rodzicami i rodzeństwem):

EGG HUNT (czyt. eg hant) – polowanie na jajka. Zabawa polega na tym, że dzieci szukają czekoladowych jajek ukrytych przez rodziców w ogrodzie - wśród traw, krzewów, a nawet drzew. My możemy pobawić się w tą zabawę w domu. Jeśli nie mamy czekoladowych jajek, możemy wyciąć jajka z papieru, a ten, kto znajdzie najwięcej takich jajek otrzyma słodką nagrodę. Poszukiwanie jajek odbywa się w poranek niedzieli Wielkanocnej.

ROLLING EGGS (czyt. roling egs) – to nic innego jak toczenie jajek z góry. Wygrywa ten, którego jajko jak najszybciej i bez stłuczenia skorupki sturla się na dół. Zabawa ta odbywa się w Poniedziałek Wielkanocny.

 

Dla utrwalenia nazw kolorów chciałabym abyście pokolorowali pisankę taką jak na obrazku lub w inne wzory ale zgodnie z kolorami, które powtarzaliśmy w zeszłym tygodniu.

Starszaki: red, green, blue, yellow, orange, purple

 

Na koniec zachęcam was do wysłuchania i pokicania do piosenki „Hop Little Bunnies” Kids Music Shop oraz życzę Wam Zdrowych i Wesołych Świąt! Happy Easter! 

 

 

CZWARTEK (9.04.2020) – NA ŚWIĄTECZNYM STOLE

WIERSZ: „Wielkanocny stół” – Ewa Skarżyńska

Nasz stół wielkanocny

haftowany w kwiaty.

W borówkowej zieleni

listeczków skrzydlatych.

Lukrowana baba

rozpycha się na nim,

a przy babie –

mazurek w owoce przybrany.

Palmy – pachną jak łąka

w samym środku lata.

Siada mama przy stole,

a przy mamie tata.

I my.

Wiosna na nas

zza firanek zerka,

a pstrokate pisanki

chcą tańczyć oberka.

Wpuścimy wiosnę.

Niech słońcem

zabłyśnie nad stołem

w wielkanocne świętowanie

lak wiosna wesołe.

 

Rozmowa  rodzica z dzieckiem na temat wiersza:

Jakie elementy dekoracyjne znajdują się na stole?

Kto usiądzie przy stole?

Czego brakuje na stole, a powinno się znaleźć  zgodnie z tradycją wielkanocną?

Rodzi c tłumaczy dziecku symbolikę niektórych produktów znajdujących się na stole?

Pisanka - symbol życia.

Baranek - symbol zmartwychwstania Chrystusa.

Chorągiewka – znak zwycięstwa.

Palmy – nawiązują do wjazdu Chrystusa do Jerozolimy i powitania go przez mieszkańców miasta. Świąteczne palmy miały zapewnić  dobre plony, chronić przed pożarami i chorobami.

Bazie – spożywano, gdyż wierzono, że chroni to przed bólem i dodaje sił. Są symbolem budzącej się wiosny.

5-latki - karta pracy nr 1

6-latki – karta pracy nr 3 i 3a (s.42)

WIELKANOCNE PORZĄDKI – dziecko sprząta własny pokój, segreguje i układa zabawki, wyciera kurze, odkurza, pomaga rodzicom w czynnościach porządkowych.

5-latki - karta pracy nr 3a

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a (s.43)

6-latki - czytanka + kolorowanka

 

 

ŚRODA (8.04.2020) – WIELKANOCNY KOSZYCZEK

WIERSZ: „Legenda o białym baranku” – Urszula Pukała

Posłuchajcie tylko ile było krzyku,
gdy się pokłóciły zwierzęta w koszyku.
Malutkie kurczątko, bielutki baranek,
Brązowy zajączek i kilka pisanek.

Żółciutki kurczaczek macha skrzydełkami,
jestem najpiękniejszy, żółty jak salami.
Mam czerwony dziobek i czerwone nóżki,
falujące piórka tak jak u kaczuszki.

Co ty opowiadasz – dziwi się baranek,
jestem cały z cukru, mam cukrową mamę.
Dzieci na mój widok bardzo się radują
i z mojego grzbietu cukier oblizują

Brązowy zajączek śmieje się wesoło,
jestem z czekolady – opowiada wkoło.
Właśnie mnie najbardziej uwielbiają dzieci,
już na sam mój widok dzieciom ślinka leci.

Dlaczego tak głośno kłócą się zwierzątka,
dziwi się pisanka zielona jak łąka.
Dziwią się pisanki żółte i czerwone,
brązowe, różowe, szare, posrebrzone.

Pytania do wiersza:

Najpierw rodzic prosi dziecko by opowiedziało co zapamiętało z wiersz.

Jeżeli dziecko ma trudności z opowiadanie o czym był tekst, rodzic zadaje pytania:

Kto gościł w wielkanocnym koszyku?

O co pokłóciły się zwierzątka?

Jaki kolor miały pisanki w koszyku?

Zabawa ruchowa : „Zbieranie ukrytych jajeczek” – Podczas słuchania piosenki „Wielkanocna piosenka”  dziecko chodzi po pokoju zbiera  „jajka” (rozsypane na podłodze klocki, nakrętki lub inne przedmioty umownie nazwane jajkami) i wkłada je do koszyka. Rodzic robi przerwy w muzyce podczas których dziecko staje na palcach i podnosi wysoko ręce. Po zakończeniu zabawy dziecko liczy ile zebrało „jajek”.

PRACA PLASTYCZNA :

5-latki – „Pisanki” – (wydrukowana karta pracy) – ozdabianie jajka dowolną techniką np. wyklejanie wycinanką, kolorowymi gazetami, kaszą, bibułą, wstążkami, nasionami itp.

6-latki – karta pracy 44 – „Koszyczek wielkanocny” – wykonanie pracy wg podanego wzoru.

 

WTOREK (7.04.2020) -  PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT

OPOWIADANIE „Bajeczka wielkanocna” – Agnieszka Galica – rodzic daje dziecku kartkę i ołówek i prosi, aby  podczas słuchania tekstu dziecko narysowało kogo w kolejności budziło słońce.

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.

- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:

- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej.

Postukało złotym palcem w skorupkę jajka –puk-puk i przygrzewało mocno.

- Stuk - stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

- Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.

Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

- Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.

-  Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.

- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.

- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.

- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.

A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń -dzeń, dzeń - dzeń.

Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.

- Co to? Co to? – pytał Zajączek.

- Dlaczego tak dzwoni? –piszczał Kurczaczek.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.

- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek

dzwoni dzwonkiem Baranek,

a Kurczątko z Zającem

podskakują na łące.

Wielkanocne Kotki,

robiąc miny słodkie,

już wyjrzały z pączka,

siedzą na gałązkach.

Kiedy będzie Wielkanoc

wierzbę pytają.

Pytania do tekstu:

Kogo najpierw budziło słońce?

Kto był drugi?

Kto – trzeci?

Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaka, zajączka i baranka?

Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?

Jak przygotowujemy się do świat Wielkanocnych?

5-latki - karta pracy nr 3

6-latki – karta pracy nr 1 (s.40)

ZABAWA MATEMATYCZNA: „Wielkanocne obliczenia” – rodzic przygotowuje liczmany  - 10 sztuk (nakrętki po napojach, klocki, patyczki, kamyczki itp.), następnie podaje treść zadania, a dziecko oblicza za pomocą liczmanów:

ZADANIE1:  W pewnym domu do świątecznego śniadania zasiadły następujące osoby: mama, tata, ciocia Basia z wujkiem Piotrem i dwiema córeczkami, babcia Frania i mały Michaś.

Ile osób zasiadło do świątecznego śniadania?

ZADANIE 2: Kasia ozdabiała świąteczny mazurek. Przygotowała 10 migdałów. Po chwili przyszedł Maciek i zjadł 2 migdały.

Ile migdałów zostało Kasi do ozdobienia mazurka?

ZADANIE 3: NA stole leżało 8 jajek. Mama zjadła jedno, a tata dwa.

Ile jajek zostało na stole?

ZADANIE 4: Zuzia robiła wielkanocną palmę. Przyczepiła do niej 3 czerwone kwiatki, 2 żółte kwiatki i 4 fioletowe. Niestety klej był zbyt słaby i 2 kwiatki się odczepiły.

Ile kwiatków zostało na palmie?

5-latki - karta pracy nr 2

6-latki – karta pracy nr 1a (s.40)

Religia

Wtorek i środa (7.04. - 8.04.2020)

Rozpoczynamy najważniejszy tydzień w ciągu roku - Wielki Tydzień.

Zapraszam Cię do wspólnego przejścia przez wszystkie wydarzenia tych dni.

W tym roku będziemy przeżywać ten czas w domu, jednak duchowo i przez transmisje 

telewizyjne łączmy się z całym Kościołem i towarzyszmy

Chrystusowi w Jego Zbawczym Dziele.

https://view.genial.ly/5e85f36a59ee3c0df4f98dd4/interactive-image-wielki-tydzien

 

 

 

PONIEDZIAŁEK (6.04.2020) – WIELKANOCNE ZWYCZAJE

ZABAWA ROZWIJAJACA APARAT MOWY: „Wielkanoc u języczka” – rodzic czyta tekst i pokazuje razem z dzieckiem.

                Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia upiec ciasto. Najpierw do miski (dziecko robi z języczka „miskę” – przód i boki języka unosi tak, by na środku powstało wgłębienie) wsypuje mąkę i cukier, dodaje masło  ( wysuwa język z buzi, a potem go chowa, przesuwając po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Następnie rozbija jajka (otwiera szeroko buzię, kilkakrotnie uderza językiem po podniebieniu). Wszystkie składniki miesza (obraca językiem w buzi w prawo i w lewo) i mocno uciera. Ciasto już się upiekło. Pan Języczek właśnie je ozdabia – polewa czekoladą (przesuwa czubkiem języka po podniebieniu przód, w tył i w bok), obsypuje rodzynkami i orzechami (dotyka językiem każdego zęba, najpierw na górze, a potem na dole). Pan Języczek robi sałatkę warzywną. Kroi warzywa (wysuwa język z buzi i szybko nim porusza w kierunku nosa i brody), dodaje majonez, miesza, a potem próbuje. Sałatka jest pyszna

( oblizuje wargi ruchem okrężnym). Następnie pan Języczek maluje jajka – powoli wkłada je do kubeczków z barwnikami (przesuwa językiem po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane, dmucha żeby szybciej wyschły (wdycha powietrze nosem, wydycha buzią). Potem rysuje na jajkach wzorki – kropki (dotyka językiem różnych miejsc na podniebieniu) i kółka (oblizuje wargi ruchem okrężnym). Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny ( kilkakrotnie dotyka językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane. Cieszy się pan Języczek ( uśmiecha się szeroko, nie pokazując zębów), bo może już świętować.

WIELKANOCNE ZWYCZAJE

- oglądanie kart świątecznych, ilustracji o zwyczajach Świąt Wielkiej Nocy, omówienie symboli świątecznych (wspólne śniadanie wielkanocne, pisanki, baranek, palma, babka, mazurek, dzielenie się jajkiem)

5-latki - karta pracy nr 1a

6-latki – karta pracy nr 2a (s.41)

SŁUCHANIE PIOSENKI – „Wielkanocna piosenka” –z. Jędr muzej Rachecki, sł. Marcin Brykczyński

1. Zając bardzo jest zajęty,

   Jak co roku o tej porze,

   Co dzień chowa gdzieś prezenty,

   Które każdy znaleźć może.

 

Ref.: Patrzy kurka z zającem,

         A tu babki pachnące

         I cukrowy baranek

        Na świąteczny poranek.

 

2. Znosi kurka jajek sporo,

   Głośno chwali się na grzędzie,

   Wkrótce je do miski zbiorą

   I pisanek mnóstwo będzie.

 

Ref.: Patrzy kurka z zającem…

 

3. Już baranek wita święta

   Budzi wszystkich wcześnie rano,

   Żeby każdy to pamiętał,

   Kto przynosi nam Wielkanoc!

 

Rodzic prosi dziecko aby opowiedziało o czym jest  piosenka.

Zabawa ruchowo – taneczna -podczas drugiego słuchania piosenki dziecko próbuje ruchami ciała  naśladować to, co dzieje się w utworze. Spróbuje również policzyć ile razy w piosence pojawi się słowo „zając”. Aby łatwiej zapamiętać może pomóc sobie licząc na palcach.

ZABAWY RUCHOWE jak w tygodniu „ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU”

5-latki - koło gimnastyczne

6-latki - karty do zabaw ruchowych

 

TYDZIEŃ : ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU

PIĄTEK (3.04.2020) - SKĄD SIE BIERZE SER?

WIERSZ: „Przetwory z mleka” – Bożena Forma

Na zakupy wyruszamy,
dużą torbę zabieramy.
Trzeba kupić serek biały
i ser żółty w dziury cały.
Smaczny jogurt waniliowy,
naturalny, truskawkowy.

I koniecznie też maślankę,
ser topiony i śmietankę.
Różne są przetwory z mleka,
zatem niechaj nikt nie zwleka.
Dnia każdego - to zasada
coś z nabiału niechaj zjada.

Pytania do tekstu:

Jakie zwierzęta dają  mleko, które wykorzystują ludzie?

Rodzic prosi dziecko by na podstawie wysłuchanego wiersza i własnej wiedzy powiedziało, jakie produkty są zrobione z mleka. Dziecko podaje nazwy produktów, dzieli je na sylaby, podaje pierwszą i ostatnią głoskę.

5-latki - karta pracy nr 6 i 6a

6-latki – karta pracy nr 4 i 4a (s.38)

ZABAWY RUCHOWE - tak jak w poniedziałek - utrwalenie

5-latki - koło gimnastyczne

6-latki - karty do zabaw ruchowych

DODATKOWE KARTY DO WYKORZYSTANIA W TYM TYGODNIU

5-latki – karta pracy nr 4 i 4a

6-latki – karta pracy nr 5 i 5a (s.39)

motyle – pisanie po śladzie kolorowanie z zachowaniem symetrii

gra domino

ćwiczenia grafomotoryczne z literą Ł, ł – rozmiar A3

ćwiczenia grafomotoryczne – utrwalenie liter N, n – rozmiar A3

Good morning children!

 W zeszłym tygodniu utrwaliliśmy sobie cyfry od 1 do 5. Dzisiaj pora na cyfry 6 i 7 oraz kolory.

 Spróbujecie przeliczyć ile jagód znajduję się na zdjęciu?

ONE-TWO-THREE-FOUR-FIVE...

YES!!! It's SIX!!!

Świetnie się spisaliście! WELL DONE! (czyt. łel don) 
A teraz banany. Ile bananów znajduje się na zdjęciu?

ONE-TWO-THREE-FOUR-FIVE-SIX...
YES!!! It's SEVEN!!!
Doskonale! EXCELLENT! (czyt. ekselent)

Super Wam poszło, więc teraz pora na kolory. Sprawdzimy czy pamiętacie. Spójrzcie na obrazki i spróbujcie przypomnieć sobie nazwy ich kolorów. Jeśli nie pamiętacie rodzice Wam na pewno pomogą.

 

RED (czyt. red) - czerwony                        

GREEN (czyt. grin) - zielony                       

BLUE (czyt. blu) - niebieski                        

YELLOW (czyt. jeloł) - żółty                        

ORANGE (czyt. orendż) - pomarańczowy 
PURPLE (czyt. perpul) - fioletowy              

 

 

1. Thumbs up/thumbs down - zabawa na utrwalenie nazw kolorów. Rodzic wspólnie z dzieckiem wybiera po jednej zabawce  w danym kolorze. Następnie tłumaczymy dziecku, że gdy podnosimy kciuk do góry wymawiamy nazwę danego koloru głośno ( LOUD - czyt. laud), gdy kciuk skierowany jest do dołu, mówimy nazwę koloru cicho (QUIET - czyt. kłajet). Później możemy zamienić się z dzieckiem rolami i poćwiczyć nazwy kolorów, dziecko będzie pokazywało nam w jaki sposób mamy wymawiać dane słówko.

  LOUD (czyt. laud)

  QUIET (czyt. kłajet)

 

2. Find and touch (czyt. fajnd end tacz) - zabawa w znajdź i dotknij. Rodzic prosi, aby dziecko odnalazło i dotknęło w domu przedmiot w danym kolorze wydając komendę "find and touch something green/blue/yellow/red"( czyt. fajnd and tacz somting grin/blu/jeloł/red). Dodatkowo można podać dziecku liczbę przedmiotów do znalezienia w danym kolorze od 1 do 7.

Na koniec chciałabym, żebyście się troszeczkę poruszali. Pamiętacie piosenkę, którą ostatnio słuchaliśmy i świetnie się przy niej bawiliśmy. Piosenka była o pewnym trolu, który strzegł mostu. Żeby móc przejść przez ten most trzeba było wykonać to, co rozkazał nam troll. Drodzy rodzice proszę wyszukajcie w zbiorach internetu piosenkę Patty Shukla "Stand up, sit down". Miłej zabawy!

 

CZWARTEK (2.04.2020) – ALE JAJA!

OPOWIADANIE: „NAJPIĘKNIEJSZE…” – Grzegorz Kasdepke

„Jak wiadomo, każda mama pragnie aby jej dziecko było naj, naj, najwspanialsze!... Prawda?

            Tak samo rzecz się miała z pewnymi dobrze mi znanymi kurami. Któregoś ranka wszystkie trzy zniosły jajka. Cóż to była za radość! Gdakały wniebogłosy ze szczęścia! Spoglądały z miłością na swe jajeczka. Otulały je delikatnie. Nasłuchiwały czy zza kruchej skorupki nie dobiega ich jakiś dźwięk. Jednym słowem, jak wszystkie mamy, robiły sporo zamieszania.

- Z mojego jajeczka – gdakała pierwsza kura – wyrośnie najsilniejszy kogucik na całym podwórku!

- A z mojego – gdakała druga – najpiękniejsza nioska w całej wsi!

            Zaś trzecia kura była tak szczęśliwa, że nie wiedziała nawet, czy wolałaby chłopca, czy dziewczynkę. Wszystkie jednak chciały, aby ich dzieci były najpiękniejsze.

Postanowiły więc pomalować skorupki jajek najwspanialej, jak tylko potrafiły.

- Mój kogucik – gdakała pierwsza kura – będzie czerwony w niebieskie paski.

- A moja nioska – gdakała druga – będzie różowa w zielone groszki.

            Zaś trzecia kura nie mogła się zdecydować, czy pomalować jajko na pomarańczowo w brązowe kwadraciki, czy na brązowo w pomarańczowe trójkąciki.

            Wszystkie były przekonane, że z tak kolorowych jajek wyklują się najpiękniejsze kurczaki na świecie.

            I rzeczywiście.

            Którejś nocy usłyszały jakieś ciche trzaski, jakieś popiskiwania… - zanim się obejrzały, z popękanych, kolorowych skorupek wyskoczyły ich dzieci.

- Jaka śliczniutka!... – wygdakała pierwsza kura.

- Mój ty kochany!... – rozczuliła się druga.

- Chlip, chlip!... – płakała ze szczęścia trzecia kura.

            A małe kurczaczki, wszystkie żółciutkie, jak gdyby pomalowało je samo słońce, rozejrzały się dookoła i krzyknęły radośnie:

- Mamo, już jestem!

Pytania do tekstu:

O jakich kurczakach marzyły kury?

Co kury zrobiły z jajkami?

Jakiego koloru były małe kurczaczki?

Jakie zwierzęta wykluwają się z jaj? – Dzieci szukają odpowiedzi w książkach i czasopismach, korzystają z własnej wiedzy. Podają przykłady zwierząt, które wykluwają się z jaj. Rodzic może pomóc nazwać kategorie tych zwierząt: owady, ryby, gady płazy, ptaki. Wśród ssaków zaledwie dwa gatunki – dziobak i kolczatka.

Zabawa ruchowa „Jajeczny wyścig” – rodzic przygotowuje ugotowane jajko i łyżkę. W pokoju układa tor przeszkód z przedmiotów znajdujących się w domu (np. krzesło, szalik, klocki, gazeta itp.). Wyznacza początek i koniec trasy. Wręcza dziecku łyżkę na której znajduje się jajko. Zadaniem dziecka jest pokonanie toru przeszkód bez upuszczenia jajka. Zabawę powtarzamy kilka razy. Za prawidłowo wykonane zadanie należy się nagroda (np. oklaski lub inna – pomysł należy do rodzica).

Zabawa badawcza: „Jajko” – rodzic przygotowuje jajko surowe i jajko ugotowane (nie obieramy) i 2 talerzyki. Dziecko ogląda dokładnie jaja, próbując zgadnąć , które jajo jest surowe, a które ugotowane. Kręci na stole jajkiem surowym i ugotowanym, prosi dziecko, aby zgadło, które jest które. Następnie oba jajka rozbija (każde na inny talerzyk) i podsumowuje, że surowe jajko kręci się wolno, a ugotowane szybko. Rodzic prosi aby dziecko opowiedziało jak jest zbudowane jajko i jakie są funkcje poszczególnych elementów. Rodzic pomaga dziecku dojść do wniosku, że skorupka i błona chronią jajko przed uszkodzeniem.. Pisklę rozwija się z płytki zarodkowej. Białko chroni rozwijające się pisklę przed urazami. Żółtko jest  źródłem substancji odżywczych, dzięki którym pisklę może się rozwijać i rosnąć. Komora powietrzna zapewnia pisklęciu możliwość oddychania. Skrętki białkowe utrzymują jajko w jednym położeniu.

„Kanapka z jajkiem” – dziecko samodzielnie komponuje kanapki z ulubionych produktów: chleba, masła, wędliny, sera, twarogu, warzyw oraz jajka. Tak przygotowanym posiłkiem dzieli się z rodzicem. SMACZNEGO!

5-latki - karta pracy nr 5 i 5a

6-latki - czytanka Ł, ł

 

Festiwal Piosenki Angielskiej  dla Przedszkoli i Szkół Podstawowych 

pod hasłem 

"Baw się razem z nami"

 

Drogie Dzieci! Drodzy Rodzice!

Szkoła Podstawowa nr 3 organizuje

Festiwal Piosenki Angielskiej dla Przedszkoli i Szkół Podstawowych

pod hasłem "Baw się razem z nami".

Waszym zadaniem jest zaśpiewanie piosenki w języku angielskim

z kanonu piosenek dziecięcych. Może być to jedna z piosenek

poznanych na zajęciach np. "The wheels on the bus", "Miss Polly had a dolly", "Incy Wincy Spider",

"If you happy and you know it",

"This is the way I wash my hands" lub każda inna piosenka w języku angielski, którą lubicie śpiewać.

Gorąco zachęcam Was do zabawy. Będzie to na pewno super przygoda.

Wszystkie szczegóły dotyczące zabawy znajdują się w ogłoszeniu poniżej.

Pozdrawiam cieplutko. Pani Anita

konkurs.pdf

ŚRODA (1.04.2020) - ODGŁOSY WIEJSKIEGO PODWÓRZA

ZABAWA MATEMATYCZNA - "Liczymy zwierzęta"  - rodzic przygotowuje 10 liczmanów np.. nakrętki od butelek, klocki, patyczki. Podaje treść zadań, a dziecko dokonuje obliczeń za pomocą liczmanów.

Przykładowe zadania (dodawanie w zakresie 10):

1. W gospodarstwie były 4 kury i 5 kaczek. Ile ptaków było w gospodarstwie?

2. Kura wysiadywała jajka. NAjpierw wykluły się 2 piskleta, chwilę później 4 piskleta, a po kolejnej chwili jeszcze 1.Ile piskląt się wykluło?

3. NA łące pasły sie 2 duże krowy i 1 mały cielak. Ile zwierząt było na łące?

4. W stajni stały snopki siana: 1 pod drzwiami, 2 przy prawej ścianie, 4 przy lewej ścianie. Ile snopków siana stało w stajni?

5-latki - karta pracy nr 1 i 1a

6-latki - karta pracy nr 3 i 3a (s.37)

PRZYGOTOWUJEMY GRĘ ŚCIGANKĘ: "Wiejski wyścig" - na planszy do gry (załącznik A3) dziecko rysuje wiejskie podwórko wg własnego pomysłu. Aby gra była ciekawsza dziecko samodzielnie wymysla reguły - pola niespodzianki (np. droga na skróty, cofnięcie o okresloną liczbę pól, nagrody - skoki dodatkowe do przodu itp.). Zaproś do gry całą rodzinę!

 

 

ARKA NOEGO - WYJĄTKOWY OSIOŁ

 

Raz osiołek skarżył się,
Że taki nijaki jest.
Czemu nie jest wielki, tak jak słoń?
Czemu nie jest tak jak lew,
Który nigdy nie bał się?
Inni mają coś, tylko nie on.
Czemu nie jest tak, jak ptak?
Nie poleci - skrzydeł brak.
Nie jest nawet sprytny, tak jak wąż.
Raz osiołek skarżył się,
Że taki nijaki jest.
Uparty jak osioł, mówią wciąż.

Refren: Hej osiołku, właśnie ciebie wybrał dobry Bóg,
Żeby do Jerozolimy Jezus wjechać mógł. x2

Znów osiołek doła ma,
Mówi tylko: Ii-aa, Ii-aa!
Chciałby jakiś wyjątkowy być.
Przestań ryczeć, rozchmurz się,
To, co widzisz nie jest złe.
To wystarczy, żeby pięknie żyć.

Refren x2

I Hosanna mu śpiewali, jak królowi pieśń,
A osiołek myślał sobie, że na jego cześć. x2

 

LINK DO PIOSENKI:

https://www.youtube.com/watch?v=enkl_-MBZSM

 

 

    

 

WTOREK (31.03.2020) - DOMY ZWIERZĄT

 

OPOWIADANIE: "Dzień dobry zwierzątka" - ksero

Zabawa słuchowo-ruchowa "Tyle kroków" - Rodzic wypowiada nazwy zwierząt: krowa, kot, kura, indyk, koń, owca, a dziecko dzieli je na głoski i wykonuje tyle kroków do przodu, ile głosek jest w danym słowie.

WIERSZ: "W domu najlepiej" - Agnieszka Frączek

Dorsz Dionizy, jak bociany,

chciał mieć gniazdo pod chmurami,

lecz, gdy znalazł się na dachu,

zaraz drapnął w dół ze strachu.

 

Ślimak Dyzio chciał się ukryć,

hen, na drzewie, w dudka dziupli,

a ów dudek z marnym skutkiem

wtykał czubek e kundla budkę…

 

Pies się do muszelki wciskał,

ale zmieścił tam ćwierć pyska.

Dzik w pospiechu siadł na grzędzie

- spadał z niej dwa razy prędzej.

Pomyśleli…  podumali…

I do domów się udali.

Dowolna zabawa taneczno-ruchowa przy piosence: np. "Stary Donald farmę miał".

Pytania do tekstu:

Czy wiersz cię rozbawił?

Dlaczego?

Jakie zwierzęta występują w wierszu?

Gdzie zwykle mieszkają te zwierzęta?

Jak się skończyły ich próby zamieszkania w innych niż zwykle miejscach?

Jak się nazywają domy znanych nam zwierząt: kury, świni, konia, krowy?

 

MATEMATYKA W ZAGRODZIE - rodzic przygotowuje 10 liczmanów np.. nakrętki od butelek, klocki, patyczki. Dziecko układa je zgodnie z treścią zadań i przelicza, np.:

1. W gospodarstwie pani Marysi są: 2 krowy, 3 kozy i 1 koń. Ile pani Marysia ma zwierząt?

2. Na słońcu wygrzewają się 2 koty i 3 pieski. Ile zwierząt wygrzewa się na słóńcu?

3. Po podwórku chodzi: 1 krowa, 2 konie, 4 pieski i 1 kot. Ile zwierząt jest na podwórku?

5-latki - karta pracy nr 3 i 3a

6-latki - karta pracy nr 2 i 2a (s.36)

PRZYPOWIEŚĆ BIBLIJNA

Pan Jezus wjeżdża do Jerozolimy – Niedziela Palmowa

 

Pewnej wiosny Jezus i jego uczniowie udali się do Jerozolimy, żeby obchodzić tam święto Paschy. Gdy Jezus wjeżdżał do miasta , witało Go wielu ludzi. Wszyscy się cieszyli . Niektórzy nawet zdejmowali płaszcze i kładli je na drodze przed Panem Jezusem. Inni pozdrawiali Go machając gałązkami palm i wiwatując: ”Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie, Król Izraela”. Ludzie rozpoznali w Jezusie Króla. (J12,12-13) Na pamiątkę tego ważnego wydarzenia my co roku przeżywamy Niedzielę Palmową, przynosząc na spotkanie z Nim kolorowe palmy.

 

- Jak ludzie witali Pana Jezusa, gdy wjeżdżał do Jerozolimy?

 

- Kogo w Panu Jezusie rozpoznali ludzie, którzy tak Go witali?

 

- Jak ty dzisiaj wyznasz wiarę w Jezusa Króla ?

 

Narysuj, kolorową palemkę.

 

PONIEDZIAŁEK (30.03.2020) - ŁAPY, ŁAPY, CZTERY ŁAPY

 

WIERSZ:  „Przyjaciel ze schroniska” – L. Łącz

Był sobie pewien piesek malutki
Uroczy- mówię Wam.
Czepiały się go troski i smutki
Bo był zupełnie sam.
Nie miał rodziny, siostry ni braci
W schronisku mieszkał gdzieś,
Aż raz ktoś przyszedł, spojrzał, zapłacił,
A był to rudy Grześ.
Przytulił pieska- zostali razem
Na dobre i na złe.
Znikła samotność, bo przyjaciele
Nie są samotni, nie!!!

Pytania do tekstu:

Gdzie mieszkał malutki piesek?
Czy było mu dobrze?
Czy miał mamusię albo tatusia?
Kto wziął pieska?
Kim dla Grzesia został piesek?
Czy teraz jest szczęśliwy?

5-latki - karta pracy nr 2 i 2a

6-latki - karta pracy nr 1 i 1a (s.35)

Jak nazywają się nogi psa?

A jak nazywają się nogi kota?

Jaka głoskę słyszymy na początku wyrazu łapa?

Zabawy z literą "Ł jak łapa" - zapoznanie z kształtem litery Ł, ł.

dziecko wyklaskuje słowo łapa dzieląc je na sylaby, 6-latki dzielą wyraz na głoski, następnie układa kształt litery Ł, ł na podłodze z klocków. Dziecko rysuje palcem kształt litery Ł,ł po ułożonym śladzie. 6-latki próbują pisać kształt litery w powietrzu.

Słuchowe zagadki - Dziecko słucha wypowiadany przez rodzica wyraz i określa położenia głoski w wyrazie (na początku, w środku, na końcu). Rodzic wypowiada wyrazy:

łapa, bułka, sandały, łopata, młotek, bałwan, łata, wałek, płot, osioł, futerał, dzięcioł.

ZABAWY RUCHOWE

5-latki - koło gimnastyczne

6-latki - karty do zabaw ruchowych

 

 

TYDZIEŃ : WITAJ WIOSNO

 

PIĄTEK  27.03.2020

Hello, hello!

Pamiętacie naszą historyjkę o strasznie głodnej gąsienicy?

THE VERY HUNGRY CATERPILLAR A Pull - Out Pop - Up

Eric Carle

Przypomnimy sobie, co i w jakiej ilości zjadła, zanim zmieniła się w...? Pamiętacie, w co się zmieniła? Jeśli tak, to nie mówcie na głos. Ciiii!!!   O tym powiemy później. A dzisiaj przypomnimy sobie jak liczymy. Gotowi? To liczcie razem ze mną i z Waszymi rodzicami. Zaczynamy! READY? STEADY? GO!

1 – ONE                       

2 –TWO          

 

3 –THREE

 

4 – FOUR         

5 – FIVE           

Super sobie poradziliście! WELL DONE!

To może teraz posłuchacie i zaśpiewacie piosenkę o pięciu małych psotnych małpkach "Five Little Monkeys" (dostępna na stronie Super Simple Songs)              

I jeszcze dwie zabawy na utrwalenie cyfr od 1 do 5.

1. Rysowanie cyfr na plecach
Rodzic rysuje dziecku na plecach jakąś cyfrę od 1 do 5. Dzieciom młodszym zamiast pisania można daną cyfrę wystukać. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie jaka to cyfra bądź ile razy zastukaliśmy w plecy. Oczywiście po angielsku :)

2. Ready? Steady? Go!
Rozkładamy w różnych miejscach w pokoju różne ilości przedmiotów, które mamy do dyspozycji np. 1 lalka, 2 misie, 3 samochody, 4 kredki, 5 klocków. Przechodzimy się wspólnie z dzieckiem po pokoju, patrzymy w którym miejscu leżą dane przedmioty i przeliczamy je. Następnie rodzic wypowiada na głos jakąś liczbę od 1 do 5 np. 4. Zadaniem dziecka jest szybko podbiec do miejsca, w którym znajdują się 4 przedmioty. Możemy zachęcić dzieci do zabawy pytając "Are you ready?" (Czy jesteście gotowi?), jeśli tak, mówimy Ready? Steady? GO!

Bye, bye!!!

 

 

 

PIĄTEK (27.03.2020): KOLOROWA WIOSNA

 

WIERSZ "Globus" - Jan Brzechwa

W szkole
Na stole
Stał globus -
Wielkości arbuza,
Aż tu naraz jakiś łobuz
Nabił mu guza.
Z tego wynikła
Historia całkiem niezwykła:

Siedlce wpadły do Krakowa,
Kraków zmienił się w jezioro,
Nowy Targ za San się schował,
A San urósł w górę sporą.

Tatry, nagle wywrócone,
Okazały się w dolinie,
Wieprz popłynął w inną stronę
I zawadził aż o Gdynię.

Tam gdzie wpierw płynęła Wisła,
Wyskoczyła wielka góra,
Rzeka Bzura całkiem prysła,
A powstała góra Bzura.

W szkole
Na stole
Stał globus -
Wielkości arbuza,
Aż tu naraz jakiś łobuz
Nabił mu guza.
Z tego wynikła
Historia całkiem niezwykła:

Siedlce wpadły do Krakowa,
Kraków zmienił się w jezioro,
Nowy Targ za San się schował,
A San urósł w górę sporą.

Tatry, nagle wywrócone,
Okazały się w dolinie,
Wieprz popłynął w inną stronę
I zawadził aż o Gdynię.

Tam gdzie wpierw płynęła Wisła,
Wyskoczyła wielka góra,
Rzeka Bzura całkiem prysła,
A powstała góra Bzura.

Stary Giewont zląkł się wielce
I przykucnął pod parkanem,
Każdy myślał, że to Kielce,
A to było Zakopane.

Łódź pobiegła pod Opole
W jakichś bardzo ważnych sprawach -
Tylko nikt nie wiedział w szkole,
Gdzie podziała się Warszawa.
Nie było jej na Śląsku ani w Poznańskiem,
Ani na Pomorzu, ani pod Gdańskiem,
Ani na Ziemiach Zachodnich,
Ani na północ od nich,
Ani blisko, ani daleko,
Ani nad żadną rzeką,
Ani nad żadnym z mórz.
Po prostu przepadła - i już!

Trzeba prędzej oddać globus do naprawy,
Bo nie może Polska istnieć bez Warszawy!

Pytania do tekstu:

Kto nabił guza globusowi?

Co się wówczas wydarzyło?

Jaki kształt ma globus?

Zabawy z literą "G jak globus" - zapoznanie z kształtem litery G,g,

dziecko wyklaskuje słowo globus dzieląc go na sylaby, 6-latki dzielą wyraz na głoski, następnie układa kształt litery G, g na podłodze z (nitki lub włóczki, wstążki, sznurówki itp.). Dziecko rysuje palcem kształt litery G, g po ułożonym śladzie.

5-latki - karta pracy nr 2 i 2a

6-latki - karta pracy nr 1 i 1a (s.25)

PRACA PLASTYCZNA - temat "Barwne wiosenne kwiaty"

technika dowolna: - rysowanie kredkami,

                              - malowanie farbami,

                              - wydzieranka z kolorowego papieru lub z kolorowych gazet

DODATKOWE KARTY DO WYKORZYSTANIA W TYM TYGODNIU

5-latki - karta pracy nr 3 i 3a

6-latki - karta pracy nr 2a (s.26), 4 i 4a (s.24)

grafomotoryka rozm. A3 litera G

6-latki - czytanka z G,g

tulipan - wykonanie tulipana wg instrukcji obrazkowej

 

 

CZWARTEK (26.03.2020): WITAMY POWRACAJĄCE PTAKI

 

Opowiadanie "Szpacze wesele i ptasie trele" - Stanisław Kraszewski

Ej, piękne to było wesele! Kiedy szpak Szpakowski żenił się z piękną szpaczanką zza rzeki, cały las huczał od plotek. Sroka przygadywała, że szpaczanka ma krzywe piórka w ogonie i jedną nóżkę bardziej. A pan młody dziób złamał w bójce o szpaczankę i teraz krzywo się uśmiecha, ale wiadomo – sroka to stara plotkarka i nikt jej nie uwierzy, dopóki nie zobaczy na własne oczy. Przez te jej plotki Szpakowie nie zaprosili sroki na wesele. Bo i po co? Prezentu państwu młodym nie przyniesie, a jeśli nawet, to kradziony. Bo sroka – nie dość, że plotkarka, to jeszcze złodziejka.

Lista gości była długa i szeroka. Spisana na piasku rzecznym ptasimi pazurkami, zacierana przez wiatr i fale rzeki. A kiedy stary bóbr przeciągnął po piasku pęk gałązek wierzbowych, to już nikt nie wiedział, kto był zaproszony a kto nie. Ale najważniejsze, że jacyś goście przyszli, a raczej przylecieli na skrzydłach.

Wielki zlot gości weselnych rozpoczął się od samego rana, od słowików i skowronków. Wcześnie zawitał gość honorowy i kuzyn Szpakowskiego, szpak Mądrak. Bociany i jaskółki odsypiały długą i męczącą podróż z Afryki.

− Moim słońcem jest księżyc, dniem noc – powiedziała sowa. Sowa mądra głowa, ale światła nie lubi. Kukułka spóźniła się na wesele, przyleciała zdyszana i  wszystkim wmawiała, że szukała miejsca na gniazdo. Czy kto widział kiedyś kukułcze gniazdo?

Kiedy państwo młodzi zaświergotali do siebie radośnie i  zaczęli wić wspólne gniazdko, rozpoczęły się ptasie trele.

Pierwszy – szpak, zaczął tak:

− Weselisko miały szpaki, zaprosiły różne ptaki! Oj, tak, tak! A potem jaskółki:

− Gdy jaskółki się zjawiły, piękną wiosnę wywróżyły! Wit, wit, wit!

Po jaskółkach bociany:

− Przyleciały też bociany, na weselu dalej w tany! Kle, kle, kle!

− Tańczy bocian z bocianową, podskakują sobie zdrowo!

− Nie podskakuj, kiedyś słaby, zbieraj siły swe na żaby!

− Nie na żaby, lecz na dziatki, bo czekają na nie matki!

A gdy kukułka przyleciała spóźniona, ptaki jej przygadywały:

− A kukułka się spóźniała, do gniazd jajka podrzucała!

A na to kukułka:

− Miałabym kukułcze stadko, lecz nie jestem dobrą matką! Ku, ku!

A na to ptaki:

− Ani w gnieździe, ni przy garze, bo najlepiej jest w zegarze!

I znowu kukułka:

− Lepsza matka, gdy przybrana, oj da dana, aż do rana!

I ptaki:

− Dobre chęci, marne skutki, gdy kukułcze są podrzutki!

I kukułka:

− Na wesele się spóźniłam, bo kukułcze gniazdo wiłam!

I ptaki:

− Tyle złego, co dobrego, nie ma gniazda kukułczego!

I kukułka:

− Moje życie to nie bajka, nie ma gniazda, lecz są jajka!

A gdy pojawiła się sowa, ptaki zaśpiewały:

− Przyleciała z dziupli sowa i pod skrzydło głowę chowa!

A na to sowa: −

Oj, tańcować nie jest łatwo, kiedy w oczy razi światło!

A potem ptasi muzykanci podeszli do młodej pary i zaśpiewali:

− Ej, nieraz bywało muzykantów wielu, lecz najwięcej grało na szpaczym weselu!

− Ej, trawy narwały, piórek naznosiły, dla siebie i szpacząt gniazdko będą wiły!

− Szczebiotały szpaki nie tylko od święta, będą miały w gniazdku wesołe szpaczęta!

Ptasie trele i tańce trwały Aż do świtu. A potem było następne wesele i kolejne ptasie gody, aż wszystkie ptaki w lesie uwiły swoje gniazdka. I ja tam byłem, ptasie mleko piłem, o niebieskich migdałach całą noc marzyłem!

 

Pytania do tekstu:

Jakie ptaki zostały zaproszone na wesele?

Jakie ptaki przyleciały?

Kogo szpak nie zaprosił i dlaczego?

Co mówiły o sobie ptaki?

Co mówiła o sobie kukułka?

Za co ptaki nie lubią kukułek?

zabawa ruchowa - Ptaszek do gniazda" - dziecko układa gniazdo - szarfę (szalik, skakanka, wstązka) na podłodze.Rodzic włącza piosenkę np. "Idzie wiosna", a dziecko swobodnie porusza się po pokoju. Na hasło rodzica: Głodny ptak! dziecko kuca i stuka palcami dziesięć razy w podłogę, głośno licząc po czym ponownie biega po pokoju. Gdy muzyka cichnie, dziecko chowa się w gnieżdzie - szarfie.Zabawę powtórzyć kilka razy.

5-latki - karta pracy nr 4 i 4a

6-latki - karta pracy 3 i 3a (s.27)

PRACA PLASTYCZNA

5-latki - "TULIPAN" - gotowy szablon - wykonaj wg podanego wzoru

6-latki - "BOCIAN" - gotowy szablon - wykonaj wg podanego wzoru W 43

 

 

ŚRODA (25.03.2020): WIOSENNE PĄCZKI

 

WITAJCIE W ŚWIECIE TEATRU

teatr - budynek , w którym odgrywane sa przedstawienia,

scena - miejsce przeznaczone dla grupy aktorów,

aktor/aktorka - osoba odgrywająca role,

widownia - miejsce przeznaczone dla widzów,

kurtyna - zasłona oddzielajaca scenę od widowni

Zachęcam do obejrzenia programu "Budzik - idziemy do teatru"

Dowiecie się z niego co to jest teatr cieni, poznacie zasady zachowania w teatrze, odwiedzicie teatr lalek.

https://vod.tvp.pl/video/budzik,idziemy-do-teatru,18811003

( foto album)

24.03.2020

CIECZ NIENIUTONOWSKA

Przepis i pomysł pochodzi ze strony: www.mojedziecikreatywnie.pl

Płyn nienewtonowski zrobisz łatwo ze skrobi i wody. My użyłyśmy 1 kg mąki i stopniowo dodawałyśmy wodę.

Jeśli dzieciom znudzi się zabawa białą cieczą, to możecie spróbować pobawić się w jej barwienie i mieszanie kolorów za pomocą pasków bibuły. Kolejna zabawa to ukrywanie np. szklanych kulek w masie i próba ich odnalezienia. Dzieci uwielbiają takie zabawy, to niezwykłe doznania sensoryczne i fajna pomoc terapeutyczna dla dzieci wymagających rehabilitacji dłoni i ręki.

       (M.P.)

 

   (M.P.)

 

 

 

 

 

KONKURS

Portret rodzinny – radość spotkania; cieszę że jesteś/ jesteśmy.

Dziś, jak rzadko w trudnym czasie, częściej niż wcześniej, możemy cieszyć się swoją wspólną obecnością.  Zachęcamy do utrwalenia tego szczególnego okresu – nas razem w tej chwili.

http://sdk.slawno.pl/2020/03/22/tu-mozemy-byc-razem-konkurs-plastyczny/

 

 

Patyczki kreatywne

Puzzle

Obrazek, zdjęcie, kartkę pocztową, rysunek dziecka tniemy na kilka pasków

(odpowiednio do możliwości indywidualnych dziecka).

Paski naklejamy na patyczki lub na karton i gotowe.

(fot. E.W.)

(fot. E.W.)

(fot. E. W.)

 

Dla utrudnienia na odwrocie można napisać liczby lub narysować kropki.

Prosimy dziecko aby:

- odnalazło patyczek z odpowidnią liczbą kropek,

- ułożyło liczby na patyczkach rosnąco lub malejąco, (prawidłowo ułożone patyczki ułożą obrazek, dziecko będzie mogło samo kontrolować poprawność wykonanego zadania)

- do patyczka dopasowało odpowiednią ilość liczmanów (kredek, klocków, piłeczek)

(fot.E.W.)

Kolejna propozycja to odszukiwanie takiego samego układu

figur lub dowolnych elementów.

Wspólne przygotowanie takiej zabawy będzie ciekawym sposobem spędzenia

wolnego czasu ale przede wszystkim będzie miało ogromną wartość edukacyjną.

(fot. E.W.)

 

Wesołe śniadanko

Składniki na myszki:

- jaka ugotowane na twardo,

- dowolne warzywa: papryka kolorowa, ogórek świeży lub kiszony, rzodkiewka, pomidorki, szczypiorek, sałata

- pieprz ziarnisty,

Dodatkowo:

- pieczywo,

- wedlina,

- ser,

Ugotowane jaka obieramy i kroimy na połówki. Z ziarenek pieprzu robimy oczka i nosek. Z plasterków rzodkiewki, ogórka robimy uszka myszki. Ze szczypiorku lub cieniutko pokrojonej papryki robimy wąsy i ogonek. Gotową myszkę przekładamy na swoją ulubioną kanapkę i gotowe.

Smacznego życzy pani Ania nasza kochana kucharka

(fot. A.R.)

(fot. A. R.)

"DOMOWY ZIELONY OGRÓDEK"

Zapraszamy wszystkich do założenia zielonego mini - ogródka w waszych domach. Dzieci mogą zamienić się na chwilę w małych ogrodników. To doskonała okazja, by poznać cykl rozwojowy "od nasionka do roślinki".  Taka forma zabawy uczy dzieci umiejętności prowadzenia obserwacji, wyciągania wniosków, a także myślenia przyczynowo - skutkowego. Dzieci poznają i utrwalają warunki potrzebne roślinie do jej wzrostu. Możecie założyć hodowlę fasoli, rzeżuchy, owsa lub cebuli. Zachęcamy do  założenia książeczki obserwacji, w której możecie za pomocą rysunków dokumentować poszczególne etapy wzrostu rośliny. Zachęcamy także do nadsyłania zdjęć waszej mini hodowli. Wszystkie  zdjęcia wysyłajcie na adres:

naucz.przedszkole4@slawno.pl

 

(fot.E.W)

 

Wskazówka:

jeśli chcecie założyć hodowlę fasoli pamiętajcie aby gaza była lekko zanurzona w wodzie, by nasiona miały zapewnioną wilgotność i koniecznie ustawcie słoiki w nasłonecznionym miejscu.

Powodzenia!!!

 

    

(fot. M.P)

          

(Fot. M.P.)

 

 

20.03.2020

 

COŚ SŁODKIEGO I ZDROWEGO !!!

"Vegańskie jaglane kokosanki z trzech składników"

To propozycja dla tych, którzy z różnych względów nie mogą spożywać mleka krowiego lub glutenu lub po prostu chcą odżywiać się zdrowo. Świetny pomysł na zabawę z dzieckiem w kuchni.

Przepis na kokosanki pochodzi ze strony: www.vegabanda.pl

Wskazówka: kaszę jaglaną nalezy 3 krotnie wypłukać w wodzie by pozbyc się lekkiej goryczki i ugotować do miękkości w proporcjach: 1 szklanka kaszy - 2 szklanki wody od czasu do czasu mieszając. Po ugotowaniu wyjdzie nam około 2,5 szklanki kaszy.

Skladniki:

2 szklanki ugotowanej, lekko przestudzonej kaszy

200 g wiorków kokosowych (kto nie lubi można dodać zmielone płatki migdałowe)

1/2 szklanki cukru lub miodu lub ksylitolu (ja dałam miód lipowy). Kto woli słodsze może dodać więcej.

Wszystkie składniki blendujemy. Wyjdzie nam gęsta masa. Piekarnik nagrzewamy do 180 º C na funkcję góra - dó. Blachę wykładamy papierem do pieczenia. Formujemy kulki i spłaszczamy zostawiając lekkie odstępy. Masa przy spłaszczaniu będzie sie lepić (ja posmarowałam palce olejem kokosowym, ale może być też inny tłuszcz). Pieczemy około 30 min aż się zarumienią. Moim zdaniem najlepiej smakują ciepłe.

    (Fot. M.P.)

  (Fot.M.P.)

  (Fot.M.P.)

 

A TU PROPOZYCJA DLA TYCH KTÓRYCH OGRANICZENIA POKARMOWE NIE DOTYCZĄ

"CIASTKA KOKOSOWE"

Przepis pochodzi ze strony www.olgasmile.com/ciastka-kokosowe

Składniki:

250g mąki ryżowej lub pszennej

150 g mąki kukurydzianej

200 g wiorków kokosowych

2 łyzki mąki ziemniaczanej

200 g cukru brązowego lub białego

250 g margaryny bezmlecznej lub miękkiego masła ewentualnie tłuszczu kokosowego

50 ml mleka roslinnego lub wody (tylko gdy jest potrzebne)

1 łyżeczka sody lub proszku do pieczenia

 

Wszystkie składniki wrzucamy do miski i ugniatamy lub blendujemy aby powstała kula ciasta. Ciasto przekładamy do torebki lub miski i wkładamy do lodówki na 20-30 minut. Blaszkę wykładamy papierem i smarujemy margaryną, gdyż ciastka się przyklajają. Z masy formujemy kulki, spłaszczamy w dłoniach i układamy na blaszce zachowując odstęp. Pieczemy w 200º C do czasu aż się lekko zarumienia. Po upieczeniu blaszkę wyjmujemy i odstawiamy na 10 minut aby troszkę stwardniały.

ŻYCZYMY SMACZNEGO!!!!

 

 

 

19.03.2020

http://kultura.slupsk.pl/glosne-czytanie-bajek-w-redzikowie/

 

 

Koordynatorzy programu Uczymy Dzieci Programować
Anna Świć i Rafał Mitkowski zapraszają do skorzystania z następującej propozycji:

Na YouTube, kanał EduSense, znajdziecie nowy dział z materiałami:

"Koduj z nami",       

w którym umieściliśmy propozycje zabaw z elementami kodowania.

Koduj z nami #2 

Zadania łatwiejsze: ZadaniaBezNudy02

Zadania trudniejsze: ZadaniaBezNudy2a

Koduj z nami część 1 – na YouTube -
bit.ly/KodujZNamiZadanie01

Zadanie dostępne są po wejściu w link:
bit.ly/ZadaniaBezNudy1

 

18.03.2020

ŚCIEŻKA SENSORYCZNA

Drodzy rodzice przedstawiamy pomysł na wspólną zabawę z dzieckiem w domu.

Ścieżka pomaga rozwijać zmysł dotyku u dzieci, utrwala znajomość kolorów, uczy koordynacji wzrokowo - ruchowej oraz koncentracji. Stymuluje równowagę i ogólną sprawność ruchową, a więc ma wpływ na dużą motorykę.

Dla dzieci starszych można dodatkowo dołożyć utrudnienia w postaci cyfr (utrwalanie przeliczania w zakresie 10 i więcej); napisać flamastrem kierunki stron  L - P (doskonalenie znajomości kierunków "lewy" "prawy") lub każdy ślad za pomocą kleju wypełnić dodatkowo fakturą : groch, fasola, makaron, folia bąbelkowa itp. (taka forma zabawy masuje receptory w stopach, pomaga korygować wady stóp, poprawia krążenie i pobudza mięśnie stóp do pracy). Dodatkowo można poruszać się na ścieżce na czworaka,  co przy okazji zabawy masuje dłonie i hartuje ciało.

 

(Fot. A.L.)

 

 

 

17.03.2020

PRZEDSZKOLE NR 4 

IM. KRASNALA HAŁABAŁY W SŁAWNIE

OGŁASZA KONKURS PLASTYCZNY

„Poznajemy zawody z Krasnalem Hałabałą”

 

CELE KONKURSU:

• przybliżenie postaci Krasnala Hałabały
• zapoznanie dzieci z wybranymi zawodami i środowiskiem pracy,
• kształtowanie pozytywnej i proaktywnej postawy dzieci wobec pracy,
• rozwijanie indywidualnych zdolności plastycznych,
• budzenie zainteresowania różnymi technikami plastycznymi

TECHNIKA I FORMAT PRACY: dowolna – płaska, format A3 i A4

UCZESTNICY KONKURSU: DZIECI W WIEKU OD 3 DO 7 LAT

TERMIN NADSYŁANIA PRAC: PO POWROCIE DO PRZEDSZKOLA

REGULAMIN:

- PRACE NALEŻY PODPISAĆ NA ODWROCIE (IMIĘ, NAZWISKO UCZESTNIKA, WIEK, GRUPA)

- PRACE NALEŻY DOSTARCZYĆ DO WYCHOWAWCZYNI GRUPY

- ZWYCIĘZCÓW WYŁONI POWOŁANA W TYM CELU KOMISJA

- KOMISJA WYBIERZE 3 PRACE, KTÓRE ZOSTANĄ NAGRODZONE UPOMINKAMI I DYPLOMAMI,

 

SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU W KONKURSIE
 

 

16.03.2020

vvvv

Informacja ze strony

https://www.gov.pl/web/edukacja/pasma-edukacyjne

Od poniedziałku, 16 marca br. TVP, TVP ABC oraz TVP Kultura rozpoczynają emisję specjalnych pasm edukacyjnych dla dzieci i młodzieży.

Pasmo edukacyjne w TVP ABC

Już od ubiegłego tygodnia kanał TVP ABC w godzinach 8:00-13:00 emituje codzienne, edukacyjne pasmo dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Programy te nie są przerywane reklamami. Wśród wielu propozycji jest m.in. codzienny program „Al-chemik”, który w przystępny sposób wyjaśnia zjawiska chemiczne i fizyczne oraz „Zaczarowany świat”, zajmujący się trudnymi pojęciami związanymi ze sztuką, teatrem i muzyką. TVP ABC ma w swojej ofercie również takie programy jak: magazyn ciekawostkowy „Teleranek”, audycję o zwierzętach „Zagadki zwierzogromadki”, program promujący czytanie książek „Zwierzaki czytaki” oraz serwis informacyjny dla najmłodszych „Studio ABC”.

 

POMYSŁY NA ZABAWY Z DZIEĆMI

WIECEJ NA:

https://eduzabawy.com/

https://matkatylkojedna.pl/pomysly-na-zabawe-z-dzieckiem/

https://www.panikredka.pl/category/zabawy-dla-4-6-latkow

https://czasdzieci.pl

https://mamawdomu.pl
 

Przedstawione poniżej  propozycje pochodzą z:

https://mojedziecikreatywnie.pl

zakładka : prace plastyczne

1. Kamienne opowieści - tworzenie rozmaitych obrazów za pomocą pisaków lub farb na kamieniach niezwykle oddziałuje na dziecięcą wyobraźnię i czasem powstają niezwykłe ilustracje. Wykorzystywanie innych materiałów do twórczości niż tylko kartka to zawsze dobry pomysł.

2. Jak w łatwy sposób zrobić własnego Pana Gniotka - kto z nas nie pamięta z dzieciństwa Pana Gniotka? Jedna z ulubionych zabawek, a zrobienie jej samodzielnie sprawi jeszcze więcej radości.

3. Malowanie solą i barwienie - barwnie soli i tworzeni obrazków to technika, którą moje przedszkolaki uwielbiają, warto spróbować, bo to łatwy i przyjemny sposób tworzenia.

4. Odciski dłoni w glinie lub masie solnej

5. Kolorowe maski papierowe do wydruku i malowania -  po kliknięciu na zdjęcie możesz pobrać do wydruku kilka różnych wzorów z maskami zwierząt. Sama często z nich korzystam podczas zajęć plastycznych na koloniach i dzieci zawsze mają ogromną frajdę.

6. Zwierzątka z plasteliny- manualne prace plastyczne - jesłi szukacie inspiracji do zabawy z plasteliną, to z pewności tu znajdziecie odrobinę prostych pomysłów, które zainspirują dzieci do własnej twórczości. Bo czasem najtrudniej zacząć, a później pomysły same napływają do głowy.

7. Masa plastyczna Piankolina przepis - prosty przepis na domową piankolinę, z której można tworzyć ciekawe budowle, zamki czy fortece.

8. Rybki z makaronu.

9. Rosnące farby zobacz prosty przepis

 

SPOTKANIE Z LEŚNIKIEM

 

BAL KARNAWAŁOWY

DZIEŃ BABCI I DZIADKA

 

WIELKA ORKIESTRA ŚWIĄTECZNEJ POMOCY

 

ŚWIĄTECZNE SPOTKANIE

WIGILIA PRZY WSPÓLNYM STOLE

ZIMOWA OLIMPIADA PRZEDSZKOLAKÓW

MIKOŁAJKI

OCEANARIUM

pokaz multimedialny 3D

 

ANDRZEJKI 2019

 

Dzień Pluszowego Misia

KONCERT W SZKOLE MUZYCZNEJ

     

WYCIECZKA NA CMENTARZ

ZBIORY Z NASZEGO OGRODU

KROKODYLE ŁZY - TEATRZYK

 

PASOWANIE MALUCHÓW

        

 

  

 

 

  

ŚWIĘTO PIECZONEGO ZIEMNIAKA

           

 

ALARM

 

 

                    

DZIEŃ PRZEDSZKOLAKA

 

 

                

WITAMY W NOWYM ROKU SZKOLNYM 2019/2020

DNI TEATRU - przedstawienie "Kiedy przyjdzie Wiosna"

WYSTAWA W SDK - prace dzieci ze SPECJALNEGO OŚRODKA SZKOLNO-WYCHOWAWCZEGO w Sławnie

  

 

WYCIECZKA DO KOMENDY POLICJI

 

WYCIECZKA DO STRAŻY POŻARNEJ

SPOTKANIE Z PANIĄ POLICJANTKĄ

  

WYSTAWA W SDK - "Kobiety malują"

POWITANIE WIOSNY

 

"ZŁOTY PTAK" -

- TEATRZYK W BIBLIOTECE MIEJSKIEJ

Zajęcia z pracownikiem PPPP

"POZNAJ SIEBIE I INNYCH"

AUDYCJA MULTIMEDIALNA -

- "A to Polska właśnie"

 

 

 

WYCIECZKA DO SZKOŁY MUZYCZNEJ

 

 

 

 

 

ZAJĘCIA OTWARTE dla RODZICÓW

"Co wiemy o dinozaurach"

           

     

DZIEŃ BABCI I DZIADKA

BAL KARNAWAŁOWY

 

TEATRZYK

ŚREDNIAKI NA ORSZAKU TRZECH KRÓLI

WIĘCEJ ZDJĘĆ W FOTO ALBUMACH

WIGILIA W PRZEDSZKOLU

PRZEKAZANIE DARÓW DLA HOSPICJUM w DARŁOWIE

 

 

ŚWIĄTECZNE PRZEDSTAWIENIE

W BIBLIOTECE MIEJSKIEJ

POMOCNICY SWIĘTEGO MIKOŁAJA

 

6 XII - MIKOŁAJKI W PRZEDSZKOLU

JESTEŚMY KIBICAMI -

- ZIMOWA SPARTAKIADA PRZEDSZKOLAKÓW

ANDRZEJKI W BIBLIOTECE MIEJSKIEJ

 

 

 

 

ANDRZEJKI W PRZEDSZKOLU

 

 

 

 

ROZSTRZYGNIĘCIE KONKURSU PLASTYCZNEGO

zorganizowanego przez Przedszkole nr 1

"PORTRET KUBUSIA PUCHATKA"

KONCERT DLA NIKOLI

ŚWIĘTO PLUSZOWEGO MISIA

 

TEATRZYK "CZERWONY KAPTUREK"

nagroda dla przedszkola za udział w programie "Stop cyberuzależnieniom"

 

ZBIÓRKA DLA ZWIERZĄT

WSPÓLNY ŚPIEW HYMNU

NA PLACU KARDYNAŁA WYSZYŃKIEGO

            

          

  

BIAŁO - CZERWONE ŚREDNIAKI 

samodzielnie zrobiliśmy kotyliony

A TO POLSKA WŁAŚNIE - AUDYCJA MUZYCZNA

  

 

ODWIEDZINY STARSZAKÓW

  

ODZWIEDZAMY MIEJSCA PAMIĘCI NARODOWEJ

WIĘCEJ ZDJĘĆ W FOTO ALBUMACH

Teatrzyk "CZAREK W ŚWIECIE BAJEK"

         

        

     
 

ŚWIĘTO PIECZONEGO ZIEMNIAKA

 

 

WYSTAWA LALEK W SDK

"RAZEM TWORZYMY ŚWIAT"

warsztaty lalkarskie

 

 

WIĘCEJ ZDJĘĆ W FOTO ALBUMACH

SPOTKANIE Z PANEM OLKIEM -

zabawy przy muzyce

 

 

  

 

ZAPROSZENI GOŚCIE CZYTAJĄ ŚREDNIAKOM

 

 

DZIEŃ PRZEDSZKOLAKA -

teatrzyk "Pipi Lanngstrump" w Bibliotece Miejskiej

 

skoki na dmuchańcu

 

 

słodki poczęstunek

 

 

ALARM